เราจะได้รักกันไหม

8.7

เขียนโดย ิCDบูม

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.27 น.

  5 chapter
  1 วิจารณ์
  7,755 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2558 00.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เพลงรักงั้นหรอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ว่าถึงเรื่องง่วงนอนมันก็ง่วงจริงๆ แต่เราจะนอนที่ไหนห้องนอนนัดงั้นหรอไม่นสิไม่

" ปัด นอนห้องเราก็ได้ "

" แล้วเองนอนไหนอ่ะ "

" ห้องเราไง " บ้าๆไปแล้วเอาไงเอาไงนอนไปหลับแน่เลย

" แล้วจะนอนยังไงตั้ง 2 คน "

" ห้องเรากว้างแบ่งกันนอน "

 

.......................... บนห้อง .........................

เปิดประตูเข้ามานึกถึงความเย็นที่แพร่เข้ามาหนาวมากนะจนตัวสั่นเลย ห้องนอนก็กว้างอยู่เก็บของเป็นระเบียบดีแต่ก็ยังมีเอกลักษณ์ความอาร์ตในตัวนักดนตรี มีกีตาร์ตัวนึงวางอยู่ ห้องนี้ดูอบอุ่นมากแต่ก็หนาวเพราะแอร์ที่เย็นเกินไป

" ปัดหนาวหรอ " ไม่หนาวเลยมั้งถามได้นัดคงจะชินเพราะนัดเป็นคนขี้ร้อน

" ใช่ "ดึงเสื้อแขนยาวที่แขวนอยู่มาคลุมให้ไอ้เราก็หลงรักซะเต็มเปาเลยทีนี้พอคิดได้ก็เริ่มห่างๆรักษาความห่างนี้เอาไว้

" หายหนาวยัง "

" ก็ดี "

" ปัดคือ..."

" นัดเราง่วง " นั่งลงบนเตียงโดยไม่สนใจเจ้าของเตียงล้มตัวลงนอนหลับตารู้สึกว่าลืมตาไม่ค่อยขึ้นแต่ก็ยังไม่หลับไปนัดนั่งลงข้างๆ เอาหลังมือแตะหัวรู้สึกได้เหมือกันว่าเราจะไขขึ้นนัดลุกขึ้นแล้วไปหยิบยามาให้

" ปัดลุกก่อน " เรียกอยู่หลายครั้งเราได้ยินเสียงเรียกแต่ ดันตัวลุกขึ้นจากเตียงไม่ไหว นัดก้มลงมาข้างๆหูแล้วกระซบ

" ปัด ลุกเหอะ เราก็ง่วง " สุดท้ายเราก็ไม่ได้กินยา นัดก็นอนอยู่ข้างๆเราจนหลับไป

ตื่นเช้ามาปวดหัวนิดหน่อยไปเรียนยังไหว ไม่เห็นนัดนอนอยู่ข้าง แต่เห็นเสื้อผ้าของเราพี่หมอกคงจะแวะเอามาให้ เดินไปอาบน้ำแต่งตัวจะไปโรงเรียน นัดเดินเข้ามาหา

" เป็นไงบ้าง "

" ดีขึ้นล่ะ "

" ไปกินข้าวกัน "

ไม่พูดตอบแต่เดินนำออกมาจากห้องไปที่โต๊ะกินข้าว มีโจ๊กสองถ้วยวางอยู่ ไปนั่งที่โต๊ะรีบกินให้หมดแล้วจะได้รีบออกมาบรรยากาศในโต๊ะกินข้าวเงียบไม่มีใครเอยปากพูดต่างคนต่างอยู่ในความคิดของตัวเอง คิดขึ้นได้ถ้าเราเดินไปเรียนพร้อมกันคงไม่ดีแน่กินโจ๊กหมดพอดีเราเลยจะไปก่อน

 " เค้าไปก่อนนะ "

" เดินไปพร้อมกันดิ"

" แฟนหวง "

" มีแฟนแล้วหรอ "

" แฟนเองอ่ะจะหวงเอง "

" ไม่ "สุดท้ายเราก็ต้องเดินออกจากบ้านมาพร้อมกันเดินห่างกันเมตรกว่าเราเดินหนีเพราะไม่อยากให้ใครเข้าใจผิด

" จะเดินเร็วไปไหนตามไม่ทันแล้วเนี่ย " เสียงบ่นได้ยินมาจากด้านหลังเราแต่ไม่สนเดินต่อเกือบล้มเพราะนัดขว้าแขนไว้อีกแล้ว

" อย่าเดินหนี "

" ไม่ได้หนีซะหน่อย "

" นัดดดดดดดด "นั่นไงใครเรียกมันว่ะ หันไปพร้อมกัน แฟนนัดนี่หวา

" เออ ว่าไง " แฟนนัดมาเดินข้างนัดแล้วเราตัวประกอบชัดๆ แงๆ 

" ทำไมมากับ .." มองมาทางเรา มองทำไมว่ะ แหมไม่แย่งหรอกหน่ะ

" ช่างเหอะ " 

เดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมกัน3คน เราเดินอยุ่ข้างหลังนัด ทิ้งรยะห่างไว้พอตัว

" นัด เราไปนะ " น้ำตามันจะไหลตั้งแต่เดินมาล่ะกลั้นเอาไว้สุดชีวิต รีบเดินเข้าห้องน้ำปล่อยน้ำตาไหลซักพักก็ไปพาเพื่อนแก๊งเรา เราก็ไม่ได้คุยกับนัดอีกเรย จน เที่ยง นัดเอาชีทเพลงมาให้

" ปัดอ่ะ ฝึกร้องนะ เย็นนี้เจอกัน "

" อืม " ตอบไปแค่นี้จริงทั้งที่อยากจะพูดมากกว่านี้แต่ก็ต้องพูดไปแค่นี้เพราะความรู้สึกหรือเพราะความถูกต้องเราเลยต้องพูดไปแค่นั้นจริงๆ

นั่งกับเพื่อนๆพอจะหายเศร้าได้บ้างเลยให้เพื่อนช่วยเลือกเพลงรักที่เพราะๆ ร้องมาเป็น สิบเพลงก็ยังไม่เข้าอารมณ์ซักเพลง ก็คนมันเศร้านี่นาจะให้ร้องเพลงรักได้อย่างไร

........................ เลิกเรียน ...............

ข้างห้องซ้อม จำได้ไหมว่าห้องถูกปิด

อยู่กับนัดแค่สองคนนัดนั่งเล่นกีตาร์อยู่ เรานั่งอยู่ห่างฝึกร้องเพลงไป

" ปัดมาร้องกับเค้าดิเดี๋ยวเค้าเล่นกีต้าร์ให้ " เราก็เดินเข้าไปนั่งใกล้นัดอีกหน่อย

เริ่มท่อนอินโทรล แฟนนัดเดินมาหานัดนั่งลงอีกข้างของนัด แล้วเพลงรักของฉันมันจะได้อารมรักไหมเนี่ย

" รักแรกพบมีอยู่จริงในนิยาย......." ยิ่งร้องยิ่งเศร้า เปลี่ยนเพลงอีก หลายเพลง นั่งอยู่นานโดยที่ไม่พูดจากันซักคนแม้แต่แฟนนัดดูเหมือนจะงอนนัดเพราะตั้งแต่เข้ามานั่งที่นี่ก็ไม่ได้คุยกันเลย

มีแต่เสียงเพลงรักที่ฟังยังไง ยังไง มันก็อกหัก แย่จริงๆ 

" นัดเพื่อนนายไม่เห็นซ้อมเลย "

" เราไม่มีห้องซ้อมนิ "

" งั้นเค้ากลับนะ " ลุกขึ้นแล้วเดินออกมา

" เดี๋ยวสิ กลับด้วย " หะจะกลับด้วยทำไมเนียเราไม่ได้ไปบ้านซะหน่อย แล้วแฟนนายล่ะ

" นัดเดี๋ยวพี่ไปส่ง " แฟนนัดจากที่งอนก็มาคุยกันกับนัด เราพพยายามเดินออกมา

" พี่กลับเลย นัดกลับกับเพื่อน " วิ่งออกหาเรา เราไม่รุ็ว่าพี่เขากลับรึยังเพราะเราก็ไม่คิดจะหันหลังกลับไปมอง

พี่หมอกกกกกกกกก

เพลงรักน้องร้องไม่ได้มันไม่ได้ฟิล

อยากออกจากวงไอตีมมันไม่โอเคเลยอ่า อยากพูดหลายๆอย่างกับพี่หมอกแต่ก็ไม่ได้พูดไม่ได้เจอหน้าพี่หมอกหลายวันไม่รู้เป็นไงบ้าง อ่านหนังสือสอบมั้ง หือกำลังหาวิธีให้ชมรมดนตรีนี้ยังอยู่ แต่อนคตของชมรมนี่ขึ้นอยู่กับวงไอตีมที่เป็นววงน้องใหม่ต้องทำผลงาน มันยากมากเลยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา