รักนี้ไม่เปลี่ยนแปลง

     หลังจากตรวจคนไข้หมดแล้วคุณหมอพอร์ชก็กลับมาบ้าน..."ผมกลับมาแล้วครับ"มากินข้าวก่อนสิลูก(คุณแม่ชวนพอร์ชกินข้าว)ครับ..ไหนมีอะไรกินบ้าง "แหม คุณแม่นี้ลำเอียงรักแต่พี่พอร์ช"(เสียงของ พีระภัทรหรือพีร์ น้องชายของคุณหมอพอร์ช)มาสิลูกมากินข้าวกัน ไปชวนยัยภัทรมากินด้วยสิ(สุภัทรตา หรือภัทร น้องสาวคนเล็กของบ้าน) "มาแล้วค่ะ มาแล้วค่ะ"มาทานข้าวกันดีกว่า.....
     เช้าวันต่อมา ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ที่พิเศษคือคุณหมอพอร์ชที่กำลังยืนตรวจคนไข้หางตาของเขาเหลือบไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งกำลังยืนเฝ้าดูอาการของพ่อเธอ และแล้วพรมลิขิตก็ทำให้ทั้งคู่ได้มาพบกันอีกครั้ง ผู้หญิงคนนั้นคือแพรลดาพ่อของเขาเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย พอคุณหมอพอร์ชตรวจคนไข้เสร็จเค้าก็รีบเดินไปหาแพรลดาทันทีพร้อมกับทักทายแพรลดาและไถ่ถามอาการของคุณพ่อแพรลดา เมื่อทั้งคู่พูดคุยกันจนคุ้นเคยกันแล้ว พอร์ชก็ชวนแพรลดาไปหาอะไรทาน"คุณแพรครับ ไปหาอะไรทานกันดีกว่าครับ"ค่ะ ทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมาก ราวกับทั้งคู่เป็นแฟนกันเมื่อเวลาผ่านไปทั้งพอร์ชและแพรเริ่มจะรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้นแปลกๆเวลาที่ทั้งคู่อยู่ใกล้กัน...
.......เมื่อเค้าทั้งคู่รู้สึกแบบนี้แล้วทั้งพอร์ชและแพรจะตอบหัวใจตัวเองอย่างไรนะ