สาวน้ำแข็งกับนายเกรียน

                   เจนเข้าไปในบ้านพักแล้วผมนั่งดูดาวอยู่ข้างนอก  คนที่อยากมีความรู้สึกดีๆให้หรือ
ผมนึกทวนคำอันแสนวิเศษของแม่ครั้งที่ผมถามแม่ว่าทำไมแม่ถึงแต่งงานกับพ่อแม่บอกผมว่า
"คนที่เราแต่งงานด้วยคือคนที่เราอยากมอบความรู้สึกดีๆให้และคนนั้นแหละคือคนที่จะอยู่กับเราไป
ตลอดการ"จนถึงวันนี้ผมก้อยังหาคนๆนั้นไม่เจอเฮ้อ.....ผมง่วงซะแล้วทำไมทะเลถึงเย็นสบาย
ขนาดนี้ได้นะทำไมผมต้องไปนั่งเปิดแอร์ที่กรุงเทพทำไมผมไม่มาอยู่ที่นี่คนน้อยๆไม่แออัดมีต้นไม้
มากมายผู้คนที่มีน้ำใจ.............ผมเปิดประตูเข้าบ้านพัก...เจนไปไหนล่ะเอ..ผมเดินไปทั่วๆ
จน..มีห้องๆนึงเปิดอยู่มีกลิ่นหอมๆพุ้งออกมาเอ๊ะ..ผมเหยียบเสื้อผ้าของ.......เจน
               เทอวางเสื้อผ้าไว้ตามพื้นในห้องของเทอเอง(เป็นบ้านชั้นเดียวประกอบด้วย ห้องนั่ง
เล่น1,ห้องนอน2มีห้องน้ำในตัว,ห้องครัว1,ห้องอาหาร1,ห้องว่างๆอีก1ห้อง)ผมกำลังเสียมารยาท
เข้าห้องคนอื่นหรือ...ผมรีบออกมาเพราะการดูคนอื่นอาบน้ำไม่ดีแน่ยิ่งเป็นผู้หญิงแล้ว......หน้าผม
แดงโครตๆเลย ณ ตอนนี้  ผมอ่านหนังสือที่ชื่อ  Blessing fo the Sunse  ของเจนเป็นหนังสือ
เล่มหนาๆที่ผลิตเมื่อ13ปีที่แล้ว แต่เล่มยังใหม่และไร้รอยขีดข่วน ผมอ่านไปเรื่อยๆจนเปิดไปหน้านึง
มีกระดาษแผ่นเล็กๆร่วงลงมาเป็นรูปหัวใจครึ่งนึงและมีสีเทียนเขียนไว้ว่า"หัวใจเรามีกันแค่ครึ่ง
เดียว...เพราะอีกครึ่งนึงอยู่กับเนื้อคู่ของตัวเราคนที่เป็นเนื้อคู่จะมีรอยฉีกที่เชื่อมเข้ากันได้อย่างพอดี
และคนๆนั้นแหละจะเป็นคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเราตลอดไป......."ผมนั่งทำความเข้าใจกับ
กระดาษแผ่นนั้นนานมากจนเจนเดินออกมาจากห้องผมรีบซ่อนทั้งหมดไว้ข้างหลังยกเว้นกระดาษ
แผ่นนั้นผมเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกง"ไง..."ผมแกล้งทักเจนซึ่งเทอกำลังสังเกตุการกระทำที่ลุกลน
ของผม"เอ่อ...มีอะไรหรือป่าวGนายดู.."เทอชะโงกดูสิ่งที่ผมซ่อนไว้ข้างหลัง"ป่าว..ไม่มีๆ"เทอวิ่ง
มาดูข้างๆผมก้อบังสุดชีวิตเทอพยายามเดินไปทุกข้าง"มีอะไรข้างหลังนายหรอขอฉันดูหน่อย
สิ.."เทอพยายามจะแย่งสมุดจากผม"บอกว่าไม่มีไงเล่า"ผมปฎิเศษ"ไม่มีแล้วจะซ่อนทำไม
ล่าาา"เฮ้ยเทอแตะโดนสมุดแล้ว"บอกว่าไม่มีไง!!มันไม่เกี่ยวกับเทอสักหน่อย"ผมตะคอกใส่
เทอ.....
            เทอหยุดแย่งแล้วทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะทำตาไม่เข้าใจสิ่งที่ผมทำ...เทอเก็บมือ
ไปประสานที่ระดับสะดือแล้วถอนหายใจเล็กๆ"ฉันขอโทดนะ..."เทอพูดแล้วเดินออกไป ผมทำอะไร
ลงไปเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยผมรีบลุกไปหาเจนข้างนอก....เจนยืนอยู่กับผู้ชาย2คน"จะ
ไปไหนจ๊ะน้องสาว...."ผู้ชายตัวอ้วนสูงถาม"ว่างไหมไปเที่ยวกับพี่หน่อยสิ..."ผู้ชายตัวผอมสูงจับ
ข้อมือของเจน"ปล่อย.."เจนพูดเสียงเนียบนิ่ง"แล้วถ้าไม่ปล่อยล่ะจ๊ะน้องจะทำไมตัวเล็กแค่นี้พี่ไม่
กลัวหรอก555"ผู้ชายผอมสูงพูดอย่างไม่ให้เกียรติเจน"ฮิ...."เจนพูดออกมา
            ผั่ว!!เจนต่อยเข้าที่หน้าของผู้ชายผอมสูง"เฮ่ย..หมัดใช้ได้นี่หว่าน้องสาวใจกล้านะเรา
อ่ะ"ผู้ชายอ้วนสูงเข้าจับเทอไว้และชายผอมสูงก้อวิ่งเข้าจะต่อยเจนหลบไปข้างนึงทำให้ชายอ้วนสูง
โดนเต็มๆเจนถอยออกมา1ก้าวก่อนที่ชายผอมสูงจะเตะเข้าที่ขาทำให้เทอล้มลงและเข้าล็อคคอจน
เทอลอยขึ้นจากพื้น"แบบนี้เป็นไงจ๊ะน้องสาวดิ้นไม่หลุดสิท่า"เจนดิ้นอย่างแรงแต่มันก้อไม่เป็น
ผล"แค๊กๆ...G!!!"เทอตะโกนเรียกผมตุบตับพักเดียวเทอก้อมาอยู่ในอ้อมแขนผม"เจนเทอโอเคนะ"
ผมรีบถามหลังจากแย่งเจนมาได้แล้วเจนพยักหน้า"รอนี่นะ"ผมวางเจนกับโขดหิน"พวกมึงน่ะหน้า
ด้านสิ้นดีแน่จริงก้อมาสู้กับฉันสิว่ะ"ผมพูดกับพวกอันทพาล
         2นาทีต่อมา
                      "ขอโทษครับๆพวกผมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว"พวกมันพูดก่อนที่จะวิ่งหนี
ไป"เจน.."อ่าวเจนสลบไปซะแล้วผมอุ้มเจนกลับเข้าบ้านพัก...และนั่งเฝ้าเจนข้างเตียง"โอ้ย!!!"ผม
สดุ้งที่ได้ยินเสียงเจนร้องขึ้นมาเจนเอามือจับหลังผมจึงพลิกหลังเจนดูมีเลือดไหลออกมาจากหลัง
เจน"เฮ้ย...เจนอยู่นี่ก่อนนะเดี๋ยวผมไปเอากล่องยาแป๊บเดียว"ผมวิ่งไปเอากล่องยาแล้วทำแผล
ให้.."โอ้ย....Gมันแสบ!!!"เจนพูดแล้วเอามือมาตีแขนผม(โห่...ตีผม ผมก้อเจ็บนะ)"อยู่เฉยๆ
สิ"เจนก้อยังตีแขนผมอยู่จนผมพันแผลเสร็จเจนจึงเลิกตีแล้วหันหลังใส่ผม"มือผู้ชาย"อ่าว..มือ
ผู้ชายมันไม่ได้เบาแบบผู้หญิงหรอกมือผู้ชายก้อต้องหนักทุกคนนั่นแหละผมนั่งเฝ้าเจนเพราะเดี๋ยว
เจนจะนอนทับแผลแค่แผลขูดหินทำไมผมต้องห่วงขนาดนี้ด้วยนะหาวววววววแบบนี้ไม่ไหวแฮะผม
ขึ้นไปนอนข้างๆเจนเจนจะได้ไม่หันมาทับแผลตัวเองและผมจะได้นอน..จู่ๆเจนก้อเผลอหันหน้ามานิดนึงแต่ยังหลับอยู่หน้าเจนตอนนอนน่ารักจังผมหน้าแดงขึ้นมาทันที!!!ผมหันหน้าหนีแล้ว
หันหลังให้เจนเอาเป็นว่าตอนนี้เรา2คนนอนท่าหันหลังชนกันผมเอามือมาก่ายหน้าผากแล้วนึกถึง
หน้าเทอตะกี๊โถ่.......แล้วใครมันจะหลับลงล่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยย