friend or love เพื่อนหรือคนรักกันที่ฉันคิดกับเขา

9.3

เขียนโดย forzeชะแว้ก

วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.11 น.

  19 ตอน
  1 วิจารณ์
  22.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2557 20.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) เกลียดเขา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "ว่าไงนะหมอนั้นพึ่งเข้าสังกัดได้แค่วันเดียวก็มีงานแล้วงั้นเหรอ"ฉันตะโกนใส่หูผู้จัดการของฉันถือกับต้องเอามือมาอุดหูเวลาที่ฉันตะโกนหลังจากที่ฉันเลิกตะโกนผู้จัดการก็ค่อยๆเอามืออกจากหู

"อื่อ^^เห็นว่าต้องลงปกในนิตยสารด้วยแถมคนถ่ายบอกว่าน่าจะถ่ายคู่กับเธอน่าจะเข้ากัน"ให้ไม่ได้อย่างนี้สิ- -;แล้วฉันเข้ากับหมอนี่ได้ดีตรงไหนเจอทีไรก็มีแต่เรื่องทะเลาะตลอด แล้วทำไมจะต้องเป็นหมอนี่ฉันว่าถ้าเป็นโยฮันหรือคนอื่นๆในสังกัดฉันยังพอรับได้แต่ทำไงได้ล่ะนี่เป็นงานนะ...ทนๆไปหน่อยแล้วกัน

"ซาสึเกะ นายคิดยังไงถึงให้ฉันเป็นผู้จัดการนาย"

"ไว้จะให้คำตอบทีหลัง...ฉันมีคนบางคนอยากให้นายรู้...ยัยนั้นเข้าสังกัดก่อนฉัน...แล้วนายจะรู้เองว่าเป้นใคร"

ต้องเป็นผู้หญิงแน่ๆก็หมอนี่ขึ้นด้วย'ยัย'ต้องเป็นผู้หญิงว่าแต่เป็นใครกันนะ

ครืด

"ไง นารุโตะ เจอกันอีกแลวนะ"

"นารุโกะจังมาทำอะไรที่นี้งั้นเหรอ"

"ถามได้ ฉันก็มาทำงานไง^^"งั้นแปลว่าที่เจ้าซาสึเกะพูดก็หมายถึงนารุโกะจังเหรอ....ถึงว่าล่ะทำไมหน้าคุ้นๆเหมือนทีผมคิดไว้ตอนที่เจอกันครั้งแรกผมถึงว่าละทำไมถึงสวยขนาดนี้ก็ไม่แปลกใจหรอกที่ได้เป็นไอเดิลขนาดผู้จัดการยังน่ารักไม่แพ้เลย 

.......................

3นาทีผ่านไป

"ขออีกรูปนึงนะครับ"

แฉะ แฉะ แฉะ

"เรียนร้อยแล้วครับ"อ๊าดีจังที่งานเสร็จไปด้วยดีเกร็งไปตั้ง3นาทีกว่าๆได้จริงฉันอยากถ่ายรูปกับโยฮันมากกว่านะเนี่ยแต่ถ้ามีโอกาสจริงๆคงได้ทำงานด้วยกัน

"ไง...แปลกใจมั้ยที่จู่ๆฉันมาเป็นไอเดิล"ฉันคิดว่าฉันไม่ควรจะไปสนหรือคุยกับเขาจะดีกว่า...เพราะมันถ้าคุยกับหมอนี่ต้องถามเรื่องเมื่อเช้าแหงๆ ฉันจะไม่ยอมบอกเขา ไม่ยอม ไม่ยอม ไม่ยอมเด็ดขาด><ฉันนั่งเงียบอย่างเดียวทั้งๆที่รู้ว่าเขายืนอยู่ตรงหน้าฉันแท้ๆแต่ไม่รู้ทำไมจู่หัวใจของฉันมันเกิดเต้นรัวแล้วแรงขึ้นเรื่อย ไม่ได้นะคนที่ฉันชอบมีแต่โยฮันเท่านั้นนะ 

"ฮึ.."

"???"

"นารุ..."อ๊ากกกกกกกกกกกกกเอาอีกแล้วงั้นเหรอไอ้หมอนี่มันโรคจิตได้ตลอดเวลาเลยแต่ว่าทำไมฉันถึงยอมให้เขา.....จุ๊บฉันอีกล่ะไม่เข้าใจจริงๆไม่ได้ต่อไปนี้ฉันต้องอยู่ห่างเขาจริงซะแล้ว

เพลี๊ยะ

หลังจากที่เขาถอนริมฝีปากออกฉันใช้มือข้างหนึ่งของฉันตบไปที่หน้าของเขาด้วยความโมโหน้ำใสๆค่อยไหลออกมา ฉันลุกจากตรงที่ฉันนั่งแล้ววิ่งสวนโยฮันที่ยืนมองเขากับฉันได้ซักพัก ฉันพูดได้คำเดียวในตอนนี้คือฉันเกลียดเขาที่สุด....ถึงจะไร้เหตุผมก็ตามทีเถอะ

"นายคิดอะไรของนาย??"

"อะไรของนายไอ้หน้าจืด"ซาสึเกะเอ่ยขึ้น

"จะเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ อีกอย่างฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความสัมพันธ์ของนายกับนารุโกะเป็นไง...แต่ตอนนี้น่ะฉันว่านารุโกะเกลียดนายไปแล้ว"หมอนี่เป็นใครแล้วรู้ได้ไงว่ายัยนั้นเกลียดฉันอีกอย่างท่าทางก็ดูไม่น่าไว้ใจอีกด้วยซ้ำ

                                 ..........................................................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา