รักไม่ใสสไตล์ 3P

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด

เสียงล้อรถลัมโบกินี่เลี่ยวจอดที่หมายก่อนที่ร่างสูงของมิดไนท์จะลงมา

"5555เป็นไรมึงหน้าบึ้งมาเชียว" สลาฟทักเพื่อนอย่างคุ้นเคย

"คุณหญิงของมึงอะดิให้กูไปรับลูกเพื่อนเค้ามาอยู่ด้วยที่คอนโด" มิดไนท์พูดอย่างหัวเสีย

"เเล้วมึงจะเครียดทำไมว่ะมึงก็รับมาเเล้วให้ไปอยู่คอนโดไอซันเเทนดิ" 

"=''=มันเป็นความคิดที่ดีนะถ้าไม่ติดที่ว่ากูกับไอซันอยู่คอนโดดเดียวกัน" มิดไนท์ทำหน้าเอือมกับความคิดเพื่อนัวเองคิดได้ไง

"ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงก็จับทำเมียเเม่งเลยเเต่ถ้าเป็นผู้ชายก็เเกล้งให้อยู่ไม่ได้"

"อยากทำอยู่หรอกเเ่มึงดูที่คุณหญิงส่งมา" มิคไนท์ยื่นโทรศัพย์ให้กับสลาฟ

>ตาไนท์แม่ฝากไปรับลูกเพื่อนเเม่วันที่ ./././ หน่อยนะอ่อเเล้วเอาน้องไปพักอยู่คอนโดเราด้วยดูเเลน้องดีๆน้องเป็นคนบอบบางมากต้องดูเเลมดไม่ให้ไตไรไม่ให้ตอม ดูเเลน้องดีๆหากฉันกลับไปน้องบอกช้ำนะพวกเเก่ตาย อุ๊ยเเม่พูดหยาบไปนิ(ข้อความในโทรศัพท์)<

"5555555555555ตกลงเเม่มึงหาคนให้ลูกชายดูเเลหรือเลี้ยงว่ะ'' สลาฟหัวเราะลั่นที่อ่านจบ

"เฮ้ยกูไปล่ะ" มิดไนท์ก้อมมองนาฬิกาก็ที่จะเดินขึ้นรถเพื่อไปสนามบิน

[Yosi Part]

"ห้าวววววว" หลังจากที่ผมลงเครื่องก็ยื่นบิดขี้เกียจจนลืมเลยว่าต่อนนี้อยู่กลางสนามบิน อ่อ #ดันเเว่น สวัสดีคับผมชื่อ ชิมิดะ โยชิ เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ผมพูดเเละฟันไทยได้นิดหน่อยส่วนเขียนนี่เเทบไม่ได้เลยเเล้วทำไมผมต้องมาเรียนที่นี่ก็เพราะพ่อขอร้องให้มาเเอบดูเเลกิจการที่เมืองไทยโดยให้ผมไปอาศัยกับเพื่อนเเม่เเต่เพื่อนเเม่กลับส่งผมไปอยู่กับลูกเขาอีก=_=#ผมเรียนวิศวะปี1เปนคนตัวเล็กผิวขาวเเล้วก็มีเเว่นคู่ใจที่คุณปู่ให้ไว้จริงๆสายตาผมปกติเเต่คุณพ่อบอกว่าใส่เเล้วจะปลอดภัยผมก็เลยใส่จนมันเป็นอวัยวะอันที่33ของผมล่ะ แล้วตอนนี้ผมกำลังเล่ล่อนหาคนที่มารับผมที่สนามบิน

ปึก โอ๊ยยยย >< "จะเจ็บ" ผมหลับาปี้นั่งจ้ำอยู่ที่พื้นเพราะเดินไปชนกับอกแข็งๆของคนตรงหน้าแง่ๆๆจมูกจะหักมั้ยเนี้ย

[Ning Part]

 ผมก้มมองเด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่พ่นภาาาญี่ปุ่นบ่นเบาๆซึ่งเเน่นอนว่าผมฟังไม่ออกคับ-.,-เอ๋ะนเด็กหรือว่าเป็นที่เเม่ให้มารับว่ะเหอะๆถ้าใช่ก็เฉิ่มซะไม่มีล่ะนี่ผม้องมาดูเเลเด็กเเบบน้จริงหรอทำไม่ไม่เอาผู้หญิงน่ารักๆมาว่ะ

"เอ่อน้องใช่ลูกของบ้าชินามิไม" ผมถาม เด็กนั้นก็มีท่าที่เปลี่ยนไปพยักหน้าเเต่ไม่ได้พูดอะไรเอ๋ะหรือพูดไทยไม่ได้ว่ะแต่ฟังไทนได้มันต้องพิสูจน์คับ ผมพาน้องเค้าออกมาจากสนามบินตอนนี้เราก็ได้มาอยู่ที่คอนดดผมเเล้วนี่ไม่น่าเชื่อนะคับคนเงียบอย่างผมชวนน้องเค้าคุยมาตลอดทางจนมาถึงคอนโด

"น้องพูดไทยได้ไม" ผมถามอีกคนเงียบ

"น้องจะมาอยู่ที่นี่กี่ปี" อีกคนเงียบ

"น้องเรียนคณะอะไร" เงียบ

"น้องเป็นใบ้หรอ" เงียบ

"นี่น้องจะไม่พูดกับพี่จริงๆหรอคับ" เงียบ

"เป็นเมียพี่ไหม พี่จะดูเเลอย่างดีถ้าน้องเงียบเเสดงว่าตกลงนะคับเมีย^^" 55555 ได้ผลคับน้องมันหันมามองผมด้วย

"ไอเหี้ย" เสียงหวานๆพูดขึ้เป็นคำสั้นๆที่ผมอึ้งนี่น้องมันไม่ใช่แค่พูดไทยได้นะคับเเต่ด่านี่ชัดถ้อยชัดคำเลยคับ หึ เเสบจริงนะ