time limit

เกม..เริ่ม..ได้

หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปในที่ต่างๆ อย่างเร่งรีบจะเหลือก็แต่ตัวผมกับผู้หญิงที่ท่าทางเงอะงะทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนี้ ผมยังไม่คิดที่จะฆ่าใครในตอนนี้หรอกตอนนี้ยังไม่รู้จะต้องทำยังไงยังไงก็หาพรรคพวกไว้ก่อนดีกว่า

"นี้เธอหน่ะ ทำไมยังไม่ไปอีกเหรอ"ผมเว้นระยะห่างจากผู้หญิงคนนั้นพอสมควร ไม่ว่ายังไง ผมก็ต้องกลับไปให้ได้ยังไงก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อน

"ฉันไม่รู้จะต้องไปที่ไหนดี และก็ถึงไปก็อาจถูกฆ่าอยู่ดี แต่ฉันยังไม่อยากตาย ฉันยังมีสิ่งที่อยากทำอยู่ ฉัน... เธอร้องให้ออกมาน้ำตาอาบแก้มทั้งวองข้าง ผมก็ไม่ได้ใจดำถึงขนาดที่จะไม่ช่วยอะไรเลยหรอกนะแต่ก็อาจจะปลอบใจนิดหน่อย

"เอ่อ ถ้าเธอไม่ได้เป็นผู้ถูกล่าก็น่าจะปลอดภัยนะ ผมยิ้มนิดหน่อยเพื่ออาจจะทำให้เธอผ่อนคลายได้บ้าง

พอนึกถึงกฎกติกาของเกมนี้รู้สึกว่าจะมีหมายเลขปรากฎหลังเกมเริ่มขึ้นนี้น่า ผมมองดูที่หลับมือของตัวเองและหวังว่ามันคงไม่ใช่หมายเลขดวงกุดของวันนี้หรอกนะ

"13 หรอ.. และพอนึกถึงตำแหน่งผู้เล่นในวันนี้รู้สึกผมจะอยู่ใน ตำแหน่งไล่ล่า ผมก็ไม่รอช้าที่จะเอ่ยถามเธอคนนั้น

"นี้เธอหน่ะ ได้หมายเลขอะไรเหรอ ผมถามพร้อมกับพยามสังเกตที่ข้อมือของเธอ

" มันอยู่ตรงไหนหรอ"

"หา เธอนี้ไม่ได้ฟังกฎเลยสินะ อยู่ที่หลังมือข้างซ้ายหน่ะ"

"อืมม 8หน่ะ เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เหมือนกับยังไม่พร้อมที่จะอยู่ในสภาพแบบนี้ แต่ก็รู้สึกโล่งใจที่เธอยังไม่อยู่ในตำแหน่งที่เสี่ยงต่อการตายของวันนี้

"ยังไง ตอนนี้พวกเราก็ไม่ได้อยู่ตำแหน่งที่่ไม่ต้องมาฆ่ากันเองเพราะฉะนั้น ไม่ต้องกลัวนะ

"อือ "เธอตอบด้วยประโยคสั้นๆ แต่ได้ใจความ พร้อมกับพยักหน้า เล็กน้อย ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ และความคิดที่จะเอาตัวรอดจากเกมนี้ แต่ก็จะปล่อยให้เธออยู่ตัวคนเดียวแบบนี้เพราะอะไรนะเหรอ ผมสงสารละมั่ง

"หมายเลข 8 เธอจะไปกับฉันมั้ย "ผมถามเธอพร้อมกับยื่นมือให้

"ฉันไม่ได้ ชื่อหมายเลข8นะฉันชื่อ ฮารุกะ"เธอปัดมือผมพร้อมทำท่าทางซึนๆนิดหน่อย แล้วเธอก็ถามกลับมาว่า

"นายจะช่วยฉันงั้นเหรอ"เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมอึ้งไปพักนึง ชื่อของเธอก็เหมือนกับฮารุนะมากมันก็อาจจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผล

"คิดว่านะ ไม่ว่ายังไงพวกเราต้องกลับไปมีชีวิตอีกครั้งให้ได้ เพราะงั้นเตรียมใจให้ดีละเราไม่มีโอกาศที่จะตายได้อีกครั้งหรอกนะ และคงต้องก้าวเข้าสู่เกมมรณะนี้"

"น่ากลัวจังนะ"แต่เราก็ต้องกลับไปให้ได้ใช่มั้ยละ

"อือ ไปกันเถอะ ก้าวข้ามความตายไปด้วยกัน"...