โรงเรียนเสนาธิการ โปโรมาเซีย
5.0
เขียนโดย ยัยติ๊งต๊อง
วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.55 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
7,721 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 16.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ใบสมัครเรียนโรงเรียนเสนาธิการโปโรมาเซีย"นัยน์ตาสีฟ้าคู่สวยฉายแววหงุดหงิดเมื่อมองแผ่นกระดาษในมือผมสีเหลืองมะนาวปลิวไปตามแรงลมอ่อนๆดวงตาสีฟ้ามองร่างบางตรงหน้าผู้มีผมสีแดงดวงตาสีน้ำตาลไหม้ที่ยืนยิ้มมาให้เธอ
"ใช่แล้วเอลซ่าที่รักพี่จะให้เธอไปเรียนที่เดียวกับพี่"เอลซ่ามองหน้าพี่สาวแล้วมองกระดาษอีกครั้ง
"เอลไม่อยากไปพี่แอนยอดรักเอลกลัวไม่ผ่านใหนจะสอบข้อเขียนข้อปฏิบัติแถมยังต้องเสียเงินค่าเรียนอีกไม่เอาเลย"เอลซ่าส่ายหน้าไปมาแล้วโบกไม้โบกมือเชิงปฏิเสธ
"ต้องผ่านสิทำไมจะไม่ผ่านข้อเขียนเอลผ่านฉลุยอยู่แล้วเพราะได้เกรด4เลยหนิข้อนี้ถือว่าผ่านและข้อปฏิบัติก็ผ่านฉลุยอยู่แล้วในเมื่อเธอสามารถล้มมังกรได้โดยใช่พลัง1ใน10หรือมากกว่า10ด้วยซ้ำและข้อสุดท้ายขอบอกนะเงินน่ะเต็มบ้านเลยลืมแล้วหรอพ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้น่ะ"แอนนามองใบหน้างดงามของน้องสาวที่ทำหน้าหงุดหงิดเมื่อเถียงไม่ได้แล้วยิ้มอ่อนโยน
"พี่อยากให้เธออยู่ข้างๆพี่พี่ไม่อยากให้เธอต้องอยู่บ้านคนเดียวเธอก็หน้าจะรู้พ่อกับแม่ทิ้งเงินไว้ให้เราเต็มบ้านแล้วพวกท่านทั้งสองก็หายไปโดยที่พวกเราไม่เคยเห็นหน้าพวกท่านเลยด้วยซ้ำแล้วใหนกว่าพี่จะได้กลับมาหาก็ผ่านไปหนึ่งปีพอมาหาก็มาหาได้ไม่ถึง3อาทิตย์ก็ต้องไปใหนจะหน้าตาที่งดงามของน้องที่เป็นที่ต้องตาต้องใจชายหนุ่มแล้วยิ่งอยู่บ้านคนเดียวมันทำให้พี่เป็นห่วงเอลไปกับพี่เถอะนะ"เอลซ่ามองใบหน้าหม่นหมองของแอนนาแล้วใจอ่อน
"เฮ้ออออในเมื่อพี่ยกปัญหา108มาอ้างมีหรอน้องจะไม่ใจอ่อน"เอลซ่าพูดแล้วยิ้มอ่อนโยนอย่างงดงาม
"แปลว่าน้องตกลงแล้วนะเอลงั้นไปเตรียมขนเงินใส่ถุงซัก3-4ถุงเลยเราจะไปสมัครเรียนกัน"แอนนาจูงมือบางของเอลซ่าเดินเข้าบ้าน
"ใช่แล้วเอลซ่าที่รักพี่จะให้เธอไปเรียนที่เดียวกับพี่"เอลซ่ามองหน้าพี่สาวแล้วมองกระดาษอีกครั้ง
"เอลไม่อยากไปพี่แอนยอดรักเอลกลัวไม่ผ่านใหนจะสอบข้อเขียนข้อปฏิบัติแถมยังต้องเสียเงินค่าเรียนอีกไม่เอาเลย"เอลซ่าส่ายหน้าไปมาแล้วโบกไม้โบกมือเชิงปฏิเสธ
"ต้องผ่านสิทำไมจะไม่ผ่านข้อเขียนเอลผ่านฉลุยอยู่แล้วเพราะได้เกรด4เลยหนิข้อนี้ถือว่าผ่านและข้อปฏิบัติก็ผ่านฉลุยอยู่แล้วในเมื่อเธอสามารถล้มมังกรได้โดยใช่พลัง1ใน10หรือมากกว่า10ด้วยซ้ำและข้อสุดท้ายขอบอกนะเงินน่ะเต็มบ้านเลยลืมแล้วหรอพ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้น่ะ"แอนนามองใบหน้างดงามของน้องสาวที่ทำหน้าหงุดหงิดเมื่อเถียงไม่ได้แล้วยิ้มอ่อนโยน
"พี่อยากให้เธออยู่ข้างๆพี่พี่ไม่อยากให้เธอต้องอยู่บ้านคนเดียวเธอก็หน้าจะรู้พ่อกับแม่ทิ้งเงินไว้ให้เราเต็มบ้านแล้วพวกท่านทั้งสองก็หายไปโดยที่พวกเราไม่เคยเห็นหน้าพวกท่านเลยด้วยซ้ำแล้วใหนกว่าพี่จะได้กลับมาหาก็ผ่านไปหนึ่งปีพอมาหาก็มาหาได้ไม่ถึง3อาทิตย์ก็ต้องไปใหนจะหน้าตาที่งดงามของน้องที่เป็นที่ต้องตาต้องใจชายหนุ่มแล้วยิ่งอยู่บ้านคนเดียวมันทำให้พี่เป็นห่วงเอลไปกับพี่เถอะนะ"เอลซ่ามองใบหน้าหม่นหมองของแอนนาแล้วใจอ่อน
"เฮ้ออออในเมื่อพี่ยกปัญหา108มาอ้างมีหรอน้องจะไม่ใจอ่อน"เอลซ่าพูดแล้วยิ้มอ่อนโยนอย่างงดงาม
"แปลว่าน้องตกลงแล้วนะเอลงั้นไปเตรียมขนเงินใส่ถุงซัก3-4ถุงเลยเราจะไปสมัครเรียนกัน"แอนนาจูงมือบางของเอลซ่าเดินเข้าบ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ