HEY GUYS เห้ยมึง ยอมเป็นเมียกูเหอะ!! 18++ (YAOI)

ตอนที่ 1 แรกพบ

ณ. งานเลี้ยงเปิดตัวพอตเตอร์และลัคกี้

"ดีใจด้วยน่ะครับพี่ 'ลัคกี้' ขอให้มีความสุขมากๆน่ะครับ"

พูดด้วยรอยยิ้มที่ฝืนเต็มที คิดว่าการอวยพรให้คนที่เรารักไปรักกับคนอื่นมันง่ายนักรึไงครับ

"ขอบใจน่ะ'พีค'...พี่ขอโทษ" จับมืออีกคน ด้วยความรู้สึกผิด

"ช่างมันเถอะครับโชคชะตาคงสร้างมาให้เราเป็นได้แค่พี่น้องกันแล้วก็มาจับมือผมแบบนี้ เดี่ยวไอพี่ 'พอตเตอร์' มันหึงเอาหรอก ผมยังไม่อยากโดนกระทืบน่ะ"พูดให้อีกฝ่ายตลกเพื่อกลบเกลื่อนแววตาที่เศร้าหมองของตนเอง

"รู้ตัวก็ดีเว้ย" พอตเตอร์รีบดึงมือลัคกี้ออกจากมือพีคแล้วโอบไหล่อีกคนแสดงความเป็นเจ้าของทันที

"ไอบ้า ถ้ามึงทำไรพีคน่ะ กูเอามึงตาย" ลัคกี้พูดเสียงแข็งและส่งสายตาดุไปให้พอตเตอร์

"ใครจะกล้าทำ'น้องชาย'สุดที่รักของเมียล่ะครับ" พูดพร้อมกับส่งหน้ากวนส้นไปให้คนรักของเขา

ผมอึ้งไปนิดกับคำว่าน้องชาย หึหึ คำว่าน้องชายไม่คิดเลยว่ามันจะเจ็บขนาดนี้

"ไอพีค ตามสบายเลยน่ะเว้ย เอาให้เต็มที่"

"รู้แล้วล่ะหน่า ผมไม่เคยเกรงใจพี่หรอก ไม่ต้องห่วง แล้วอย่าให้ผมรู้น่ะว่าพี่ทำให้พี่ชายของผมเสียใจ ไม่งั้นผมไม่เอาที่ไว้แน่"

"กูไม่มีวันทำให้คนที่กูรักเสียใจแน่นอน"

พอตเตอร์มองมาที่พีคเหมือนกับกำลังให้สัญญา

"จำคำพี่ไว้น่ะ ส่วนพี่ลัค ผัวเผลอแล้วเจอกันน่ะครับ" พีคขยิบตาให้ลัคกี้ แล้วส่งรอยยิ้มกวนเบื้องล่างไปให้พอตเตอร์

"กูว่ามึงจะเจอไอลัค มึงคงได้เจอตีนกูก่อนอ่ะดิไอพีค"

"คิดว่าผมจะกลัวรึไง โด่วก็แค่ตีน ยังไงก็รักกันนานๆน่ะครับ" พูดกันอีกนิดหน่อยพีคก็ขอตัวไปดื่มให้มันเต็มที่ตามคำเชิญของเจ้าของงาน ผมจะเมาให้เหมือนหมา ให้สมกับความไร้ค่าของตัวเองเลยคอยดู

......................................................................................................

"พีคๆ พีคตื่นก่อน ที่บอกให้เต็มที่ไม่ใช่เมาจนหมดสติขนาดนี่น่ะเว้ย แล้วแบบนี้จะกลับหอไหวมั้ยเนี่ย " เสียงพี่ลัคกี้นางฟ้าของผม ปลุกผมขึ้น

"หวาย หึหึ โผมเก่ง แล้วครายมาว ผมม่ายด้ายมาวนา"

"เนี่ยน่ะไม่ได้เมา ขนาดพูดยังพูดไม่รู้เรื่องเลย ยังไงพี่ก็ไม่ยอมให้เรากลับหอเองเด็ดขาดพี่เป็นห่วงถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นจะทำยังไง"

เพราะแบบนี้ไงครับ ผมถึงรักพี่เค้า เพราะเค้าคอยเป็นห่วงผมแบบนี้ไง

"โผมจาา~~กลาบแล้ว"ผมลุกขึ้นจะยืน แต่แปลกจังทำไมโลกมันหมุนได้ว่ะ แถมขามันยังพันกัน จนผมล้มลง แต่ดันมีคนมารับตัวผมไว้ได้ คนอะไรตัวหอมจัง เหอะ เหอะ

" ไอ'กองทัพ' มาพอดีเลย ไปส่งน้องชายกูหน่อยดิว่ะ ดูมันดิ เมาจนจะเดินไม่ได้อยู่แล้วเนี่ย"

ใครว่าเมา หรือว่าผมว่ะ เหอะๆ บ้า ผมไม่ได้เมา

เข้าเรียกหาจุดศูนย์ถ่วงของตัวเองไม่เจอตะหาก

"ไอเนี่ยน่ะเหรอ"พูดพร้อมมองคนในอ้อมแขน

"มึงแน่ใจน่ะว่าน้องชาย ดูเอวมันดิ เล็กกว่าผู้หญิงอีกมั้งเนี่ย"

"เออหน่า ไปส่งมันหน่อยล่ะกัน หอมันอยู่แถวxxx น่ะ ถ้าไปไม่ถูกโทรมาถามกูล่ะกัน เพราะถ้าถามมันดูท่าจะไม่ได้เรื่องว่ะ"

"เออ ได้ๆ นี่เห็นว่าเป็นน้องมึงหรอกน่ะ"

กองทัพอุ้มคนตัวเล็กขึ้นแนบอก แล้วเดินไปที่รถสปอร์ตหรูของตนเอง จัดแจงให้พีคนั่งที่ที่นั่งข้างคนขับ แล้วก็ไปขึ้นรถเพื่อจะพา ไอขี้เมานี่ไปส่ง อันที่จริงผมมองมันมานานแล้วล่ะครับ

มันกินเหล้าเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากมาจากไหน อาการแบบนี้อกหักมาชัวร์

"มึงเป็นผู้ชายแน่เหรอว่ะ ตัวเบาชิบหาย ไม่อายผู้หญิงรึไง" พูดบ่นกับตัวเอง แล้วเอื้อมมือ ไปคาดเข็มขัดให้พีค ทำให้หน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กัน ทัพมองไปที่ปากของคนขี้เมา แล้วจิตใต้สำนึกบางอย่างทำให้กองทัพประกบจูบปากบางนั้นทันที

"อื้อ...อือ"คนตัวเล็กร้องประท้วงเพราะเริ่มขาดอากาศหายใจ

"น่ากดชิบหาย"ทัพพูดแค่นั้นก็ออกรถเพื่อไปส่งพีคทันที เพราะกลัวตัวเองจะอดใจไม่ไหว แค่รสจูบแค่นั้น ทำไมเค้าต้องรู้สึกดีขนาดนี้น่ะ จูบคนอื่นมาก็มาก แต่ทำไมจูบของคนๆนี้มัน...

"โอ้ย ไอทัพเอ้ย มึงคิดอะไรของมึงเนี่ยคนเมาน่ะมึง คนเมา"

"จอดรถๆๆๆๆๆ"จู่ๆคนตัวเล็กก็ตะโกนขึ้น

"จอดทำไมว่ะ อยู่บนถนนใหญ่น่ะมึงจอดไม่ได้หรอก"

จบประโยคนั้น ทุกสรรพสิ่งที่เคยอยู่ในท้องคนตัวเล็กก็มาอยู่บนตัวของผม ซวยชิบ

"อ้วกกกก...กก...."

"เชี่ย ไอขี้เมาเอ้ย หมดกัน เสื้อกู รถกู โปรดสัตว์ได้บาปแท้ๆเลยแม่งเอ้ย"ผมได้แต่บ่นกับตัวเอง วันนี้มันวันเชี่ยไรว่ะ แล้วดูมัน อ้วกใส่คนอื่นแล้วยังหลับได้น่าตาเฉยเลยน่ะ

เวลาหลับเสือกน่ารักอีกไม่ต้องไปกันล่ะหอมันหน่ะ

ไปบ้านผมก่อน โอ้ย สาบานเลย!!

"แล้วมันแดกเหล้าหรือแดกขี้ว่ะเนี่ย ทำไมอ้วกมันถึงได้เหม็นแบบนี้" กองทัพพยายามขันรถให้มาถึงบ้านของตนเองโดยเร็ว

..............................................................

กองทัพอุ้มพีคเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

แล้ววางบนเตียงนุ่มอย่างแผ่วเบา จัดแจงท่านอนให้พีคเสร็จกองทัพก็ไปอาบน้ำ เพื่อชำระร่างการจากอาเจียนของร่างเล็ก

หลังจากนั้นก็มาจัดการกับร่างเล็กที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง

"แล้วกูต้องเริ่มยังไงว่ะเนี่ย"ร่างหนายานกับตัวเองเบาๆ เพราะเขาไม่เคยต้องมาดูแลใครแบบนี้

"งั้นถอดเสื้อผ้าแม่งก่อนล่ะกัน"เอื้อมมือไปถอดเสื้อและกางเกงให้อีกคนด้วยมือที่สั่นเทา เพระเสื้อของพีตนั้นเลอะอาเจียนของตนเองด้วยกองทัพก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมมือไม้มันถึงสั่น แถมหัวใจเจ้ากรรมยังเต้นแรงขนาดนี่ เพราะเขาก็ผ่านมาเยอะทั้งผู้หญิงแล้วก็ผู้ชาย แต่กับคนๆนี้ทำไมเขาต้องตื่นเต้นด้วยน่ะ

หลังจากถอดเสื้อและกางเกงเสร็จ โดยเหลือเพียงบ็อกเซอร์ที่ปกปิดร่างกายพีคเอาไว้ กองทัพก็เช็ดตัวให้พีคด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ และทำให้รู้ว่าเอวของพีคนั้นบางจริง เผลอๆอาจจะบางกว่าผู้หญิงบางคนที่เขาเคยนอนกกกอดด้วยซ้ำ ด้วยฤิทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ร่างกายของพีค ขึ้นสีแดงระเรื่อทั้งตัว

"แบบนี้มันยั่วกันชัดๆ"

"พี่ลัคครับ ผมรักพี่จริงๆน่ะ" ร่างบางละเมอขึ้น กองทัพจึงได้รู้ว่าพีคชอบลัคกี้เพื่อนของเขา และสาเหตุที่เมาแบบนี้ก็คงจะเสียใจมาก ไม่พูดเปล่าร่างบางยังดึงมือหนาที่กำลังเช็ดไปตามลำตัวของตนมาไว้ที่อกข้างซ้าย ตำแหน่งเดียวกับหัวใจ

"หัวใจผมเจ็บ เจ็บมากจริงๆ"

และที่ทำให้กองทัพถึงกับช็อคก็คือ หลังจากพูดประโยคนั้นจบ พีคก็จูบกองทัพอย่างดูดดื่ม และกองทัพเองก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะทนแรงยั่วยวนโดนไม่รู้ตัวของร่างบางได้

..............................................................

ตอนนี้เบาๆก่อนน่ะค่ะ แค่ตอนแรกไม่อยากให้แตกตื่น

กองทัพของพี่ หื่นไม่มีแพ้พระเอกเรื่องไหนแน่นอนค่ะ

######รับรอง######