True love is not true.

 ว้าววววว นี้เหรอ มหาลัยชื่อดังแอลเวอร์ เวอร์สมชื่อจริงๆให้ตายสิ ฉันเดินลงจากรถหรู โค๊มมม...'/$&^/&ร่างน้อยเบาะบางล้มลงตรงพื้นเพราะมีไอ้บ้าตัวไหนก็ไม่รู้วิ่งชนโอ๊ววม่ายยหนังสือของไอ้บ้านั้นขูดขาฉันให้ได้เเบบนี้สิ อลิช!
            "ขะ..ขะ...ขอโทดครับ"
            "ง่ายไปไหมนายเนี่ย เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย ถ้าเกิดขาฉันถลอกขึ้นมาทำไง"
            "ฉันขอโทษนะ พอดีฉันกำลังรีบอยู่ ฉันหาห้องเรียนอยู่น่ะไปนะ"
            "ไอ้....$_€¥?:$%"
กริ๊งงงงงงงงงงง เสียงกริ๊งประชาสัมพันดังลั่น 'ขอให้นักศึกษาทุกคนรีบหาห้องเรียนเเล้วเรียนด้วย ขอบคุณ!!'
เเหม่มหาลัยเนี่ยเริ่มน่ากลัวเเล้วสิฉันคิดผิดแน่ๆเลย" อยากกลับบบบ้านนนนนน"ฉันเเหกปากออกเหมือนคนบ้าท่ามกลางมหาลัยยักทำเอามึนว่า ห้องเรียนอยู่ไหน นี้มันป่าชัดๆจะปลูกทำไมเยอะเเยะเนี่ยย เดินไปมาจนเจอห้อง ปัง! เสียงปิดประตูของฉันทำให้เพื่อนๆทุกคนหันมามองอย่างกับเจออะไรที่น่าตื่นเต้น=..= พวกนี้เมาท์เก่งจริงๆนี้เหรอมหาลัยดัง ดังมากกดังสมชื่อโม้ทั้งนั้นโอ้ยยเจ็บเเผล
           "ฉันอยากให้พวกเทอแนะนำตัวจะได้มีเพื่อนมีคนรู้จัก เข้าใจตามนี้นะ"
เสียงอาจาร์ยจอมโหดสั่งนักศึกษาด้วยน้ำเสียงอันเเข็งทื่อ ให้ตายสิ นะนะนายยยนายที่เดินชนฉันนี้อยู่ห้องนี้เหรอเนี่ย
            "ผมชื่อ การิน ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนทุกฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ(ยิ้มหล่อบาดใจสาว)"
            "ฉันชื่อ เอลลี่ นะ (แค่นิ่งยังเซ็กซี่เลย)"
โห่ ผู้ชายมองนางเพียบเลยสงสัยจะดังเเน่ๆ เอาสิถึงตาเราเเล้วนะ อลิช ฉันก้าวเท้าลุกขึ้นเดินไปน่าห้องสายตาจ้องมองเพื่อนๆที่ ทุกคนก็ไม่ค่อยสนใจหรอก
              " ฉัน ชื่อ อลิช (นิ่งจริงๆ)"
              "สั้นจังเลยเนอะเทอเนี่ย"(เอลลี่ถาม)
              "นี้เทอว่า ฉันเตี้ยเหรอ?"
              "ยัยบ้า-..-ฉันหมายถึง การเเนะนำตัวเทออ่ะ"
              "ก็เหมือนเทอ นั้นเเหล่ะ"
              "เอาเถอะฉันชื่อเอลลี่นะเรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ(ยิ้ม)"
              "ได้ฉันไม่หยิ่งอยู่เเล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะเอลลี่"
ว้าวได้เพื่อนใหม่เเล้วดีใจจังเเต่ทำไมยัยนี้ถึงสักลายเยอะจังเลย เเถมอีกทั้งอกใหญ่ซะด้วยเล่นเอาผู้ชายทั้งห้องมองตาเเทบไม่กระพริบ สุดยอดจริงๆถ้าเเม่รู้ว่าฉันคบเพื่อนเเบบนี้มีหวังตายเเน่ๆเลย -3- แต่ไม่เป็นไรเพราะเรานอนหอไม่ได้สิคนอย่างฉันต้องนอนโรงเเรมเท่านั้น
              "นี่อลิชคิดรัยอยู่-..-"
              "ปะปะป่าวหรอก"
              "เเล้วนี้ขาไปโดนรัยมาถึงเขียวเเบบนี้"
              "ก็ไอ้การินนะสิ เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเดินชนฉันเเถมทำหนังสือขูดขาฉันอีก คิดเเล้วน่าโมโหจริงๆ"
ตึกๆเสียงฝีเท้าของผู้ชายที่ไหนไม่รู้วิ่งมาอย่างเท่เเหม่ลายนายเต็มตัวมาก ระเบิดหูซะเเบบ
เอิ่มม....
             "เฮ้ยย..นี่ฉันมาสายอีกเเล้วเหรอเนี่ย เบื่อจริง"
             "เข้ามาเเบบนี้ไม่มีมารยาทจริงๆ"
             "ขอโทษครับ อาจาร์ยผมก็เเค่มาสายวันเเรกอาจาร์ยอย่าบ่นสิครับ"
             "เเล้วเทอชื่ออารัย"
             "ผมชื่อ เจสัน ครับ"(เก๊ก)
แหม่ลายเต็มตัวแบบนั้นยิ่งทำให้สาวๆกริ๊สกันใหญ่อาจจะฮอตคู่เอลลี่ก็ได้-.-วัยรุ่นเดี๋ยวนี้ชอบอารัยที่มันดูอาร์ตๆบนผิวหนังดีเนอะ เเก๊รดด..เสียงเก้าอี้ที่เจสันลากออกมาแบบไร้มารยาทดังลั่นจนฉันต้องหันไปมอง
              "นาย!เบาๆเป็นไหมห๊"
              "โทดทีนะเเม่สาวน้อย"
              "ไม่เอาน๊าอลิช เจสันเค้าไม่ได้ตั้งใจมั้ง"
              "คุณเเม่พระ"
              "เอ่อ..เจสันฉันชื่อเอลลี่นะยินดีที่ได้รู้จักนะ"
              "เอิ่ม...เอลลี่ถ้าเทอเรียกชื่อฉันไม่ถนัดเรียกที่รักเเทนก็ได้นะฉันไม่ว่าหรอก"
              "โอ๊ววเอลลี่เทอชอบผู้ชายเเบบนี้เหรอ"
              "เค้าให้เรียกฉันก็จะเรียก^3^"
ให้ตายสิฉันไม่เคยคิดว่าเอลลี่จะง่ายขนาดนี้ ฉันได้เเต่นั่งเงียบเมื่อสองคนนั้นจีบกัน อาจาร์ยก็เหมือนจะไม่สนใจ เวลาผ่านไปจน12:00น.
               "ไปกินข้าวกันเถอะเอลลี่"
               "เทอไปก่อนเลยก็ได้ฉันจะนั่งคุยกับเจสันก่อน"
-..-เวลาเพื่อนมีเเฟนเเล้วฉันมันเหมือนส่วนเกินมากเลยเเหล่ะก็ได้ไปก็ได้ คัยจะกล้าอยู่เป็นก้างรักฉันเดินออกมาจากห้องเดินไปยัง ร้านcoffeสั่งกาแฟกินให้หายเหนื่อยดีกว่าเมื่อรัยจะได้กลับบ้านนะคิดถึงพ่อกับเเม่จริงๆเลย'กาเเฟได้เเล้วค่ะ'พนักงานที่นี้น่ารักจังโค๊มม#$#$^& เอาอีกเเล้วตานี้เเก้วกาแฟหกใส่เสื้อผ้าเลย
                 "โทดๆ เทอไม่เป็นไรใช่ไหม"
                 "ไม่เป็นไงได้ยังไงเหล่า เปียกหมดเเล้วไอ้บ้า"
                 "เดี๋ยวพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่าบ่นสิครับ"
                 "ฉันไม่ไป ไม่ต้องมายุ่งเลยเจอนายทีรัยเกิดเรื่องทุกครั้ง"
จบการสนทนาเมื่อมีมือที่เอื้อมมากอดเข้าที่สะโพกให้ตายสิการินนายจะอุ้มฉันทำไมเนี่ยก็บอกว่าคนไม่ไป
                 "ปล่อยนะๆๆๆ"
                 "เทอเนี่ยดื้อจริงๆอยากเน่าหรือยังไงกัน"
ณ ห้องน้ำ ช่วยด้วยคุณพ่อคุณเเม่ช่วยด้วยไอ้บ้านี้จะทำไรไม่รู้
                 "อยู่นิ่งๆสิ เหงื่ออกหมดเเล้วนะ"
การินใช้มือที่ขาวนุ่มจับน้ำมาเช็ดน่าให้ฉัน ฉันอึ้งอยู่นานเพราะไม่มีคัยกล้าทำกับฉันเเบบนี้เลย การินมองน่าฉันอย่างเอ็นดูฉันได้เเต่ปล่อยให้การินเช็ดน่าต่อไป ตาเบิกโตมองดูน่าที่ใสของเค้าเเววตาที่มีอารัยแฝกอยู่ มันทำให้ฉันหวั่นไหว เค้าเอามือมาจับที่เเก้มฉันเบาๆ เท่านั้นเเหล่ะฉันเลยดิ้นอย่างเเรง เพราะกลัวจะคิดไปไกล
                "อยู่นิ่งๆสิ อลิช"
                "ก็นายจะปล้ำฉัน"
                "คัยบ้าจะมาปล้ำคนน่าอกเเบนอย่างเทอกันเหล่า"
                "ไอ้บ้า!##%$#$&%^&"
ฉันสาดน้ำใส่การินเราเปียกกันทั้งคู่ เหมือนเราจะอยู่ในห้องน้ำเเค่สองคน 555มันส์เลยล่ะสิเปียกไปหมด ไอ้บ้านี้ทำให้ฉันกลายเป็นเด็กที่ดูสดใสขึ้นมาอีกครั้งฉันจึงได้เป็นเพื่อนกับการิน จนเราสนิทกันมากขึ้น เราสองคนเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน แต่แปลกมหาลัยนี้คนไปไหนกันหมด
                 "เปียกหมดเลย เทอนี้เล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้"
                 "ก็นายนั้นเเหล่ะ มาว่าฉันก่อนทำไมเหล่า"
                 "เทอเนี่ยดูดีๆ ก็น่ารักดีเนอะ"
                 "..."
                 "หมายถึงเวลาเทอยิ้มน่ะ^^"
                 "เรากลับหอไปเปลี่ยนชุดกันเถอะเดี๋ยวไม่สบายนะ"
                 "ไม่ๆฉันไม่ได้อยู่หอฉันอยู่โรงเเรม"
                 "ว้าวท่าจะรวยนะเทอเนี่ย ให้ฉันเป็นยามเฝ้าให้ไหม"
                 "ไม่เอาย่ะเดี๋ยวของหาย5555"
                 "เฮ้ย...อลิช..อยู่นี่นี่เองเเล้วทำไมตัวเปียกเเล้วทำไมถึงได้มาอยู่กับการิน?????"
                 "ก็ไอ้บ้านี้ทำกาเเฟหกใส่ฉันน่ะ"
                 "การินนี่ก็ซุ่มซ่ามจังเลยเอาเถอะไปเปลี่ยนชุดกัน"
                 "นั้นสิ ผมก็ว่างั้นเเหล่ะ555เปียกหมดเเล้วไว้เจอกันนะอลิช เอลลี่"
เอลลี่วิ่งมาเเบบเหมือนวัวหายทั้งคอกให้ตายสิฉันนึกว่าจะเสียท่าให้เจสันอยู่แหม่นึกว่าทิ้งเพื่อนตั้งเเต่วันเเรกซะเเล้ว
                  "เอ่อลิช ตอนเย็นมีปาร์ตี้ที่บ้านเจสันไปด้วยกันไหม"
                  "ไม่หรอกฉันขี้เกียดอ่ะ"
                  "โห่เพื่อนอุตส่าชวนนะ"
                  "ก็มันดึกอ่ะ"
                  "เอางี้ฉันจะชวนให้การินไปด้วยเอามะ"
                  "เกี่ยวรัยกะไอ้นั้น'
                  "..."
                  "ก็ได้ฉันจะไปเจอกันตอนเย็นที่บ้านเจสันนะ"