The Money รักวุ่นวายของเหล่าคุณชายสุดหล่อ

“อื้อ” เมื่อยชะมัด ทำไมออกกำลังกายตอนกลางคืนมันเมื่อยแบบนี้วะ....

“เป็นไรวะมรึง”

ผมหันไปมองหน้าใอ่หนึ่งทันทีเลยครับ ใอ่นี่ มึงแกล้งกวนตีนกรูปะ รู้ทั้งรู้ว่ากรูเป็นอะไรยังจะมาแกล้งถามอีก ถ้าไม่ใช่เพราะมันชวนผมออกมาวิ่งตอนกลางคืนแบบนี้ผมคงไม่ต้องมานั่งหอบแดรกเป็นหมาหิวน้ำแบบนี้หรอก แมร่ง

“ฮ่าๆๆๆ ขอโทษๆ ก็กรูอยากวิ่งนี่หว่า วิ่งเป็นเพื่อนกรูแค่เนี้ย ทำเป็นไม่พอใจ ทีกรู....ให้มรึงอะ กรูยังไม่บ่นเลยนะ”

แล้วมรึงจะจุดๆทำเพื่อ ?? มรึงกลัวคนอื่นเค้าไม่รู้ว่างั้น อ๊ะๆ แต่อย่าพึ่งคิดว่าผมกับมันมีอะไรเกินเลยนะ ผมไม่มีวันทำเรื่องอย่างนั้นกลับมันแน่ๆ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ผมก็แค่ให้มันช่วยนวดขาให้ เพราะว่าผมต้องยืนบนรถเมล์ตั้งหลายชั่วโมง นี่ทุกคนคงไม่ได้คิดว่าผมกับมันมีอะไรกันแล้วหรอกนะ !! เสียชื่อผมมากๆนะบอกเลย ส่วนเรื่องจูบ ฮ่าๆ อันนั้นของจริงครับ หมั่นไส้มัน

“หิวปะมรึง ไปหาไรกินกัน”

“มรึงหิว ??”

“ไม่หิวกรูจะชวนมรึงมั้ย ข้าวกรูก็ยังไม่ได้แดรก กลับจากโรงเรียนมา มรึงก็ใช้กูทำโน่นทำนี่ แล้วก็สั่งไม่ให้กรูทำกับข้าวอีก”

ได้ทีบ่นใหญ่เลยนะมรึง จริงๆผมก็สงสัยนะว่ามันทนอยู่กับผมได้ยังไง ฮ่าๆ แล้วมันก็เดินนำออกไปโดยไม่รอให้ผมตอบซักคำ ใอ่ห่าหนิ

“มรึงไม่ต้องถามหรอกว่าทำไมกรูไม่รอมรึงตอบเพราะกรูรู้ว่ายังไงมรรึงก็ต้องยอมมากับกรู”

รู้ดีจริงๆนะมรึง

“แน่นอน”

-0- ใอ่นี่ มรึงชักจะน่ากลัวแล้วนะ นี่กรูยังไม่ได้พูดอะไรเลย มรึงรู้ได้ยังไง

“เพราะกรูเป็นเพื่อนมรึงไง คิดไรมาก”

กรูจะเริ่มคิดมากก็ตอนนี้หละ

------------------------------------------------------

สั้นๆ ง่ายๆ มาต่อให้จบเจ๋ยๆ แฮะๆ อ่านแค่นี้ไปก่อนเง้อ ปิดเทอมสัญญาว่าจะมาอัพให้มากกว่าเดิมน้า แต่วันนี้ขอลงแค่นี้ก่อนเง้อ บรั๊ยบรายยยยยยย