ศึกชิงพลังพระเจ้า

แสงพระอาทิตย์อ่อนๆส่องผ่านหน้าต่างมากระทบกับร่างบางที่นอนหลับอย่างมีความสุขบนเตียงสีขาวเส้นผมสีดำสยายไปเต็มที่นอนชุดนอนสีชมพูอ่อนเปิดขึ้นมาจนเห็นขาอ่อน
"จิ๊บๆจิ๊บๆจิ๊บ...จิ๊บ"
 "โอ๊ยจะร้องเรียกบิดามารดารึไงห๊า!"ร่างบางตะโกนด่านกน้อยทั้งๆที่หลับตาอยู่จนนกน้อยตกใจบินหนีไป
"นกน้อยปลุกเจ้าให้ตื่นก่อนจะไปทดสอบสายต่างหากตื่นเลยนะ!"เซร่าเขย่าตัวเอล่าจนตัวสั่น
"ว่าไงนะ!"เอล่าลุกขึ้นนั่งทันทีจนเซร่าสดุ่ง
"6โมงครึ่งแล้ว"
"อ๊ากกกกก"เอล่ารีบกระโดดลงจากเตียงเล่นเอาเซร่าหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว
ผ่านไปประมาณ10นาทีเอล่าก็ออกมาจากห้องน้ำอย่างเร่งรีบจนเซร่าหลุดหัวเราะ
"เจ้าหัวเราะอะไรจะ7โมงแล้วนะ"เอลาตะโกนใส่เซร่าเสียงดังก่อนดวงตาสีเงินจะเหลือบไปเห็นนาฬิกาที่บอกเวลา6โมง20นาที
"เจ้าหลอกข้า!"เอล่าพูดอย่างหัวเสีย
"เถอะหน้าข้าเพื่อเวลาไปทานข้าวและเดินตลาดหรือเจ้าจะไม่ไปหืม"เอล่ามองส่ยตาเจ้าเล่ห์ของเซร่าแล้วถอนหายใจ
"ก็ได้ข้าเกลียดสายตาโรคจิตของเจ้าชะมัด"เซร่าหัวเราะคิกคักแล้วทั้งสองก็รวมร่างกันอีกครั้งเซร่าและเอล่าในร่างรวมชื่อพิณเซริเอน่าเดินไปตามท้องตลาด
"เฮ้เฟริเอน่านี่เจ้าคะ"เซริเอน่าหันไปตามเสียงเรียกเห็นนาตาลีกับเด็กสาวอีกสองคนกำลังเดินมาทางนี้
"อ่าวว่าไงนาตาลีแล้วนั้น"
"อ๋อนี่แองจี้ส่วนกับนาตาชาส่วนนี่เซริเอน่า"นาตาลีแนะนำทุกคนอย่างรวดเร็ว
"ยินดีที่ได้รู้จัก"ทั้งสามพูดพร้อมกัน
"ฉันขอเรียกเซริเอน่านะ"แองจี้ผู้มีผมสีฟ้าดวงตาสีชมพูพูด
"ฉันด้วยนะ"นาตาชาเด็กสาวผู้มีผมสีส้มดวงตาสีทองพูด
"ได้สิ"เซริเอน่าพูดแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"เอ่อฉันหิวแล้วไปกันเถอะเจ้าคะ"นาตาลีไม่ฟังคำตอบรีบลากทั้งสามไปร้านอาหารสุดหรูทันที
"เอ๊ะนั้นนาตาชาหนินาตาชาทางนี้!"เด็กหนุ่มรุ่นเดียวกับเซริเอน่าตะโกนเรียกนาตาชา
"อ่าวเฟร็ดราฟทุกคนตามมา"นาตาชาพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะ
"ไงไม่เจอกันนานไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยนะ"เด็กหนุ่มที่ชื่อเฟร็ดผู้มีผมสีเหลืองดวงตาสีทองพูด
"เออนั้นดิไม่รู้จะปากสุนักเหมือนเดินรึป่าว"เด็กหนุ่มที่ชื่อราฟผู้มีผมสีแดงดวงตาสีน้ำตาลพูด
"หนอยไอ้ราฟไอ้เฟร็ด"
"เฮ้ๆหยุดเลยแล้วไม่คิดจะแนะนำสาวๆสุดสวยให้รู้จักหน่อยรึไงนาตาชาถอนหายใจระบายความหงุดหงิด
"คนนี้ชื่อแองจี้นั้นนาตาลีนู้นเซริเอน่า"นาตาชาพูดแล้วหยิบเมนูอาหารส่งให้สามสาว
"เฟร็ดคร๊าบบ"
"ราฟสุดหล่อคร๊าบ"
ตุบ!ตุบ!นาตาชาหยิบเมนูอาหารฟาดหัวสองหนุ่มทันทีทำให้ทุกคนหัวเราะ
"เออแล้วทุกคนอยู่ในฐานะอะไรบ้างหรอ"เอล่าควบคุมร่างถามทุกคน
"ฉันนักดนตรีน่ะน้องเอาปลาหมึกเเช่น้ำเกลือ"เฟร็ดพูดแล้วสั่งอาหาร
"ฉันนักดาบน่ะเอาหมูป่าเผาพริกสด"ราฟพูดแล้วสั่งอาหาร
"ฉันนักทำนายน่ะ"นาตาชาพูดแล้วโบกมือเป็นสัญลักษณ์บอกไม่ทาน
"ฉันเป็นเจ้าหญิงเทพน่ะ"แองจี้พูดแล้วบอกไม่เอาอาหารเช่นกัน
"ฉันเป็นท่านหญิงเจ้าคะเอ่อเอาเนื้อมังกรสามรสเจ้าคะ"นาตาลีพูดแล้วสั่งอาหาร
"เธอล่ะเซริเอน่า"เฟร็ดถาม
"นักพเนจรน่ะเอาดอกบัวจันทร์ทราล่ะกัน"พนักงานพยักหน้าแล้วเดินออกไป
"ไม่อยากเชื่อ"เฟร็ดพูดแล้วทำหน้ามึนๆ
"เออนั้นดิ"ราฟพูดแล้วทำหน้าแบบเดียวกัน
"ฉันนึกว่าท่านหญิงหรือไม่ก็เจ้าหญิงซะอีก"แองจี้พูดขึ้น
"ใช่"นาตาชากับนาตาลีพูดพร้อมกัน
"อย่าคิดให้ปวดหัวเลยอาหารมาแล้ว"เซริเอน่าพูดแล้วตักกลีบดอกบัวสีดำเข้าปากทันที
"อืมหวานอร่อย"
พรวดด!ทุกคนที่ได้ยินถึงกับพ่นอาหารออกจากปาก
"เอ่อเป็นไรกันน่ะ"เซริเอน่าที่เอล่าควบคุมอยู่ถามอย่างงงๆ
"เธอกินเข้าไปได้ไงเนี้ย"ราฟถามแล้วมองเซริเอน่าที่ตักกลีบดอกบัวอีกกลีบเข้าปากอย่างขนลุก
"เออนั้นดิแล้วบอกอร่อยอีก"เฟร็ดพูดแล้วทำหน้าขยะแขยง
"ทำไมหรอ"เซร่าควบคุมร่างถามอย่างงๆ
"ก็ดอกบัวเนี้ยคือดอกบัวต้องสาป"แองจี้บอก
"อืมก็รู้"เซริเอน่าบอกอย่างไม่เข้าใจ
"รู้แล้วยังจะกินอีก!"ทุกคนพูดพร้อมกันเมื่อเห็นกลีบดอกบัวเข้าปากไปอีกสองกลีบ
"ก็มันอร่อยหวานนุ่มลิ้น"
เซริเอน่าบอกไปตามความจริง
"อะอร่อย"
"วะหวาน"
"นะนุ่มลิ้น"
"เจ้าช่วย"
"มีด้วยรึนี่"ทุกคนต่างพูดไปต่างๆนาๆเซริเอน่าตักกลีบดอกบัวชิ้นสุดท้ายเข้าปากแล้ววางเหรีญทองหนึ่งเหรีญไว้บนโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน
"จะไปใหนอ่ะ"ทุกคนถามเมื่อเห็นเซริเอน่าลุกขึ้นยืน
"อีก5นาที"เซริเอน่าพูดแล้วเดินออกจากร้านไป
"อะไรคืออีก5นาที"เฟร็ดถามอย่างไม่เข้าใจทุกคนต่างทำหน้างงๆกันไป
"หรือว่า"ทุกคนพูดพร้อมกันและจ่ายเงินวิ่งตามเซริเอน่าไป