ศึกชิงพลังพระเจ้า

แสงพระอาทิตย์อ่อนๆส่องผ่านหน้าต่างมากระทบกับร่างบางที่นอนหลับอย่างมีความสุขบนเตียงสีขาวเส้นผมสีดำสยายไปเต็มที่นอนชุดนอนสีชมพูอ่อนเปิดขึ้นมาจนเห็นขาอ่อน

"จิ๊บๆจิ๊บๆจิ๊บ...จิ๊บ"

 "โอ๊ยจะร้องเรียกบิดามารดารึไงห๊า!"ร่างบางตะโกนด่านกน้อยทั้งๆที่หลับตาอยู่จนนกน้อยตกใจบินหนีไป

"นกน้อยปลุกเจ้าให้ตื่นก่อนจะไปทดสอบสายต่างหากตื่นเลยนะ!"เซร่าเขย่าตัวเอล่าจนตัวสั่น

"ว่าไงนะ!"เอล่าลุกขึ้นนั่งทันทีจนเซร่าสดุ่ง

"6โมงครึ่งแล้ว"

"อ๊ากกกกก"เอล่ารีบกระโดดลงจากเตียงเล่นเอาเซร่าหลบแทบไม่ทันเลยทีเดียว

ผ่านไปประมาณ10นาทีเอล่าก็ออกมาจากห้องน้ำอย่างเร่งรีบจนเซร่าหลุดหัวเราะ

"เจ้าหัวเราะอะไรจะ7โมงแล้วนะ"เอลาตะโกนใส่เซร่าเสียงดังก่อนดวงตาสีเงินจะเหลือบไปเห็นนาฬิกาที่บอกเวลา6โมง20นาที

"เจ้าหลอกข้า!"เอล่าพูดอย่างหัวเสีย

"เถอะหน้าข้าเพื่อเวลาไปทานข้าวและเดินตลาดหรือเจ้าจะไม่ไปหืม"เอล่ามองส่ยตาเจ้าเล่ห์ของเซร่าแล้วถอนหายใจ

"ก็ได้ข้าเกลียดสายตาโรคจิตของเจ้าชะมัด"เซร่าหัวเราะคิกคักแล้วทั้งสองก็รวมร่างกันอีกครั้งเซร่าและเอล่าในร่างรวมชื่อพิณเซริเอน่าเดินไปตามท้องตลาด

"เฮ้เฟริเอน่านี่เจ้าคะ"เซริเอน่าหันไปตามเสียงเรียกเห็นนาตาลีกับเด็กสาวอีกสองคนกำลังเดินมาทางนี้

"อ่าวว่าไงนาตาลีแล้วนั้น"

"อ๋อนี่แองจี้ส่วนกับนาตาชาส่วนนี่เซริเอน่า"นาตาลีแนะนำทุกคนอย่างรวดเร็ว

"ยินดีที่ได้รู้จัก"ทั้งสามพูดพร้อมกัน

"ฉันขอเรียกเซริเอน่านะ"แองจี้ผู้มีผมสีฟ้าดวงตาสีชมพูพูด

"ฉันด้วยนะ"นาตาชาเด็กสาวผู้มีผมสีส้มดวงตาสีทองพูด

"ได้สิ"เซริเอน่าพูดแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

"เอ่อฉันหิวแล้วไปกันเถอะเจ้าคะ"นาตาลีไม่ฟังคำตอบรีบลากทั้งสามไปร้านอาหารสุดหรูทันที

"เอ๊ะนั้นนาตาชาหนินาตาชาทางนี้!"เด็กหนุ่มรุ่นเดียวกับเซริเอน่าตะโกนเรียกนาตาชา

"อ่าวเฟร็ดราฟทุกคนตามมา"นาตาชาพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะ

"ไงไม่เจอกันนานไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยนะ"เด็กหนุ่มที่ชื่อเฟร็ดผู้มีผมสีเหลืองดวงตาสีทองพูด

"เออนั้นดิไม่รู้จะปากสุนักเหมือนเดินรึป่าว"เด็กหนุ่มที่ชื่อราฟผู้มีผมสีแดงดวงตาสีน้ำตาลพูด

"หนอยไอ้ราฟไอ้เฟร็ด"

"เฮ้ๆหยุดเลยแล้วไม่คิดจะแนะนำสาวๆสุดสวยให้รู้จักหน่อยรึไงนาตาชาถอนหายใจระบายความหงุดหงิด

"คนนี้ชื่อแองจี้นั้นนาตาลีนู้นเซริเอน่า"นาตาชาพูดแล้วหยิบเมนูอาหารส่งให้สามสาว

"เฟร็ดคร๊าบบ"

"ราฟสุดหล่อคร๊าบ"

ตุบ!ตุบ!นาตาชาหยิบเมนูอาหารฟาดหัวสองหนุ่มทันทีทำให้ทุกคนหัวเราะ

"เออแล้วทุกคนอยู่ในฐานะอะไรบ้างหรอ"เอล่าควบคุมร่างถามทุกคน

"ฉันนักดนตรีน่ะน้องเอาปลาหมึกเเช่น้ำเกลือ"เฟร็ดพูดแล้วสั่งอาหาร

"ฉันนักดาบน่ะเอาหมูป่าเผาพริกสด"ราฟพูดแล้วสั่งอาหาร

"ฉันนักทำนายน่ะ"นาตาชาพูดแล้วโบกมือเป็นสัญลักษณ์บอกไม่ทาน

"ฉันเป็นเจ้าหญิงเทพน่ะ"แองจี้พูดแล้วบอกไม่เอาอาหารเช่นกัน

"ฉันเป็นท่านหญิงเจ้าคะเอ่อเอาเนื้อมังกรสามรสเจ้าคะ"นาตาลีพูดแล้วสั่งอาหาร

"เธอล่ะเซริเอน่า"เฟร็ดถาม

"นักพเนจรน่ะเอาดอกบัวจันทร์ทราล่ะกัน"พนักงานพยักหน้าแล้วเดินออกไป

"ไม่อยากเชื่อ"เฟร็ดพูดแล้วทำหน้ามึนๆ

"เออนั้นดิ"ราฟพูดแล้วทำหน้าแบบเดียวกัน

"ฉันนึกว่าท่านหญิงหรือไม่ก็เจ้าหญิงซะอีก"แองจี้พูดขึ้น

"ใช่"นาตาชากับนาตาลีพูดพร้อมกัน

"อย่าคิดให้ปวดหัวเลยอาหารมาแล้ว"เซริเอน่าพูดแล้วตักกลีบดอกบัวสีดำเข้าปากทันที

"อืมหวานอร่อย"

พรวดด!ทุกคนที่ได้ยินถึงกับพ่นอาหารออกจากปาก

"เอ่อเป็นไรกันน่ะ"เซริเอน่าที่เอล่าควบคุมอยู่ถามอย่างงงๆ

"เธอกินเข้าไปได้ไงเนี้ย"ราฟถามแล้วมองเซริเอน่าที่ตักกลีบดอกบัวอีกกลีบเข้าปากอย่างขนลุก

"เออนั้นดิแล้วบอกอร่อยอีก"เฟร็ดพูดแล้วทำหน้าขยะแขยง

"ทำไมหรอ"เซร่าควบคุมร่างถามอย่างงๆ

"ก็ดอกบัวเนี้ยคือดอกบัวต้องสาป"แองจี้บอก

"อืมก็รู้"เซริเอน่าบอกอย่างไม่เข้าใจ

"รู้แล้วยังจะกินอีก!"ทุกคนพูดพร้อมกันเมื่อเห็นกลีบดอกบัวเข้าปากไปอีกสองกลีบ

"ก็มันอร่อยหวานนุ่มลิ้น"

เซริเอน่าบอกไปตามความจริง

"อะอร่อย"

"วะหวาน"

"นะนุ่มลิ้น"

"เจ้าช่วย"

"มีด้วยรึนี่"ทุกคนต่างพูดไปต่างๆนาๆเซริเอน่าตักกลีบดอกบัวชิ้นสุดท้ายเข้าปากแล้ววางเหรีญทองหนึ่งเหรีญไว้บนโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน

"จะไปใหนอ่ะ"ทุกคนถามเมื่อเห็นเซริเอน่าลุกขึ้นยืน

"อีก5นาที"เซริเอน่าพูดแล้วเดินออกจากร้านไป

"อะไรคืออีก5นาที"เฟร็ดถามอย่างไม่เข้าใจทุกคนต่างทำหน้างงๆกันไป

"หรือว่า"ทุกคนพูดพร้อมกันและจ่ายเงินวิ่งตามเซริเอน่าไป