หนีตายโรงบาลบ้า

7.8

เขียนโดย นางฟ้าน้อยแสนสวย

วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.59 น.

10 ตอน

5 วิจารณ์

13.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2557 10.58 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) วิ่งหลบตาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เคร้งๆๆ ฟึดๆ ฉึก!!!!!! อ๊ากกกก กรี๊ดดดดด
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยเสียงกรีดร้องและเสียงแปลกประหลาดในโรงบาลมันก็น่าจะเป็นอย่างงั้นนี่นะนี่มันโรงพยาบาลบ้านี่นา ฉันคิดยังไงนะถึงมาทำงานเป็นพยาบาลที่นี่เนี่ย - -
ฉันเดินออกไปเพื่อจะไปเปิดประตูห้องที่ฉันประจำอยู่ปกติ
"แกร๊กๆๆๆ" ฉันบิดลูกบิดไปมาแต่มันล็อคจากด้านนอกฉันจึงมองไปที่ช่องแคบเพื่อเรียกให้คนมาช่วยแต่!! กลับไม่มีใครอยู่สักคนแถมที่พื้นและผนังจะมีคราบเลือดและเศษเนื้อมนุษย์ด้วย
"อึก"ฉันกลืนน้ำลายและรีบบิดลูกบิดจนเล็บและมือของฉันพังกันไปข้างนึงเลย
"ครืดดดดดๆ"เสียงของแข็งลากพื้นออกมาจากข้างนอก
ฉันมองลอดออกไปจากช่องแคบ ฉันเห็นนางพยาบาลถือพลั่วเสื้อเปื้อนเลือดเต็มตัวแถมยังมีรอยยิ้มที่เหมือนไม่ใช่คนด้วยดวงตาของเธอสีขาวโพลน
"มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นวะ!!!" ฉันบ่นในใจและรีบหาอาวุธใกล้ตัวที่สุด
"เฉาะ!!"อีนางพยาบาลผีตัวนั้นมันเอาพลั่วเฉาะประตูไม้ไว้แถมมันยังดันออกมาด้วย ทำไงดีล่ะ?! ฉันยังไม่อยากตายที่นี่!
ฉันรีบหยิบขวานที่อยู่มุมห้องออกมาและหลบตรงกำแพง
"ปัง!!"อีนางพยาบาลมันพังประตูออกมาพร้อมเดินตรงไปหาตุ๊กตาสำหรับผู้ป่วยทางจิตของเด็กและเอาพลั่วฟาดตุ๊กตาพวกนั้นอย่างไม่ยั้ง เอาล่ะได้เวลาของฉัน
แล้ว!
ฉันย่องๆไปหาอีนางพยาบาลบ้าคนนั้น แต่!มันหันกลับมาและตรงมาหาฉัน
"พลั่ก"มันพลักฉันล้มและจะเอาพลั่วตีฉันฉันจึงรีบหยิบขวานแล้วฟันคอมันทันที ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยขวานที่ฉันถือก็ร่วงลงทั้งตัวฉันมันอ่อนแรงไปหมดเลย แล้วฉันจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ? ใช่! ฉันต้องหนีออกจากที่บ้าๆแห่งนี้ออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ทำได้เลย!!

"ตึกๆๆๆ"ฉันรีบวิ่งหาทางออกจากโรงบาลอย่างเร็วที่สุดบวกกับรองเท้าส้นสูงของฉันทำให้วิ่งได้ลำบากฉันวิ่งมาถึงประตูกลับพบแค่ว่ามันล็อค! ทางหนีไฟ ใช่!ทางหนีไฟจะต้องไปที่นั่นเท่านั้นแล้ว

"ย่ะ...อย่า..อ๊าา"เสียงจากข้างหลังฉันทำให้ฉันไปมองถึงผู้รอดชีวิต ผูชายคนนึงกำลังโดนผู้ชายที่ใส่ชุดคนไข้เอามีดแทงและคว้านหัวใจออกมากิน มันเป็นภาพที่ฉันอยากอ้วกที่สุดเลย!

"รีบหนีเร็ว!" ฉันหันไปหาต้นเสียงก็พบหมอหนุ่มที่ยังรอดชีวิตอีกคนและมือของเขาก็ถืมปังตออยู่ด้วย

"ทำไรอยู่ลุกขึ้นเซ่" ฉันรีบลุกขึ้นและวิ่งตามหมอไปที่โรงครัวด่วน

"มันเกิดอะไรขึ้น?" ฉันถามหมอด้วยความสงสัยเป็นอย่างมากว่าตัวพวกนี้มันตัวอะไร

"พวกรัฐมันแอบใช้สารที่เรียกว่าอัลลัลลามีนมาใช้ในการรักษาคนไข้น่ะสิ"

"บ้า!นั่นมันสารที่อันตรายไม่ใช่หรอ?"

"ใช่ไอ้พวกนั่นมันแอบทำกันลับๆโดยที่เราไม่รู้เรื่องเลยและสารเคมีมันทำปฏิกริยากับน้ำและอากาศพิษที่แอบฆ่าคนไข้และอยูดีๆสารนั่นก็รั่วทำให้หมอพยาบาลและคนไข้กลายเป็นตัวอะไรไปไม่รู้"

ฉันได้ยินแล้วแทบทรุดมันบ้ากันไปใหญ่แล้ว!

"เอาเป็นว่าเราต้องรีบหาทางออกแล้วแจ้งตำรวจเถอะ!"

"แอ๊ด..."ประตูถูกเปิดพร้อมกับ..

โปรดติดตามตอนต่อไป

ตัวละคร

สารบัญ

ตอน 2