พวกเรา เพื่อนกัน

"เค้ก!! เค้ก!!" มีเสียงมาจากหน้าบ้าน ฉันลุกขึ้นเเล้วออกไปดู "เค้ก สายเเล้วนะ ไปรีบไปหรอ" จ็อบพูดขึ้น "ใช้ๆ!! ลืมไปเลย เมื่อคืน เเคสเกมดืกไปหน่อยโทดน้า"

พอพูดจบ ฉันก็รีบไปเตรียมตัว "รีบไปกันเถอะ" จ็อบพูด "จ้า" พอพูดจบพวกเราก็รีบไปหาก็อตเเละยูกิทันที

"ก็อกๆ!!"  " เข้ามาเลยจ้า" เสียงยูกิพูด "ก็อตนายเป็นไงบ้าง" จ็อบพูด "ฉันสบายดี ยูกิก็ดูเเลฉัน ฉันรู้สึกดีขึ้นเเล้วละ"ก็อตพูดขึ้นเเละยูกิก็บอกว่า "อีกสองวันก็ได้กลับบ้านเเล้วละ" ยูกิพูด "ไม่เป็นไรก็ดีเเล้วละนะ" จ็อบพูด

พอจ็อบพูดจบ ก็อตก็บอกว่า "นี้ จ็อบ เค้ก ไปหาคนชื่อ ฟิม เเล้วบอกให้มาหาเราหน่อยนะ"  "ฟิมหรอ??" ฉันพูดขึ้น เเล้วจ็อบก็พูดว่า "อ่อ ได้ๆ เด่วบอกให้"

พอพูดจบเราสองคนก็เดินออกไป ฉันยังคงสงสัยว่า ฟิมเป็นใคร พอถึงบ้านฟิม "ฟิม!! ฟิม!!" จ็อบเรียก "อ่าวหวัดดีจ็อบ เเล้ว....."  "ฉันชื่อเค้ก..ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฟิม" ฉันพูด เเล้วจ็อบก็บอกกับฟิมว่า "ฟิม ไอ้ก็อตอยู่โรงบาล บอกให้นายไปหาหน่อย"

พอพูดจบ ฟิมก็เดินมาด้วยกันกับพวกเรา พอถึงโรงบาล "ก็อต!!" ฟิมพูด "ว่าไงฟิม" ก็อตตอบ เเล้วฟิมก็พูดว่า "ทำไมนายเป็นเเบบนี้ละ ไปโดนไรมา"  "ก็อตเดินมาพร้อมฉัน เเล้วถูกจับตัวไปจนเป็นเเบบนี้ละ" จ็อบพูด ฟิมหันไปมองยูกิด้วยความสงสัย "เเล้วเธอคือ..." ฟิมพูด "อ่อ นี้คือ ยูกิ คนที่ช่วยชีวิตฉัน ถ้ายูกิไม่มาช่วย ฉันคงไม่ได้มานอนอยู่ตรงนี้หรอก" ก็อตพูด "ฟิม เเล้วมายละ" ก็อตถามฟิม ฉันเเละจ็อบกับยูกิ มองด้วยความสงสัย "อ่อ...มายหรอ ก็ยังอยู่ต่างจังหวัดนั้นละ อีกสองวันก็กลับละ" ฟิมพูดขึ้นมา พอ 06:00 โมงเย็น "จ็อบ ฟิม ยูกิ กลับกันเถอะ" ฉันพูด เเล้วยูกิก็บอกว่า "ไม่เป็นไร ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนก็อตเอง พวกเธอไปเถอะ" จากนั้นพวกเราก็พากันกลับ "บายจ้า จ็อบ ฟิม" ฉันพูดเเล้วเดินเข้าบ้านไป