ราชินีที่รัก

"งืออ"เสียงงัวเงียเหมือนคนพึ่งตื่นนอนดังขึ้นมาจากก้นหลุมประหลาดที่ตกลงมาจากท้องฟ้าแผ่ขนตาบางยาวงอนกระพิบช้าเผยให้เห็นดวงตาสีดำสีแสนเย็นชาร่างบางทรงตัวนั่งช้าๆดวงตาสีดำมองไปรอบๆก็เจอแต่เปลวเพลิงสีดำล้อมร่างไว้
"นี่สินะโลกมนุษย์"น้ำเสียงเย็นชาของนิกซ์ดังขึ้นนิกซ์ลุกขึ้นยืนช้าๆ
'ป่างั้นหรอ'ดวงตาสีดำดุจนางพญากวาดมองต้นไม้รอบๆนิกซ์ดึงผ้าคลุมมาคลุมร่างกายและศรีษะร่างบางเดินเลาะป่ามาเรื่อยๆจนเริ่มได้ยินเสียงพูดคุยของผู้คนดังมาจากข้างหน้านิกซ์เดินออกจากป่ามามองสิ่งปลูกสร้างของมนุษย์
'หิไม่เลว'นิกซ์กระตุกยิ้มแล้วเดินชมสิ่งปลูกสร้างเช่นบ้านเรือนของมนุษย์
"เอ้ามาซื้อกันเร็วใบสมัครโรงเรียนเวทย์เร็วถูกๆเลย"เสียงตะโกนของผู้หญิงคนหนึ่งผู้มีผมสีส้มอ่อนดวงตาสีส้มมองผู้คนที่ทยอยมาซื้อใบสมัครก่อนจะหยุดมองร่างบางซึ่งเด็กกว่าเธอ2ปีที่อยู่ในชุดคลุมสีดำที่ยืนดูอยู่ข้างๆ
"ต๊ายไม่มีเงินสินะไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันออกให้เองฉันชื่อเอลาซ่า โมรอค อยู่ปี3ไม่ต้องเสียใจนะอ่ะใบสมัครฉันออกให้เองเรื่องเงินเรื่องจิ๊ป"เอลาซ่ายัดกระดาษใบสมัครใส่มือนิกซ์แล้วลากนิกซ์ไปที่โต๊ะลงสมัคร
"ไอ้ราฟแกอู้หรอฮ๊ะตาย!"
ตูมมมมมม!เอลาซ่าร่ายเวทไฟใส่ร่างชายหนุ่มเคราะห์ร้ายที่นอนหลับอยู่บนโต๊ะสมัคร
"เจี๊ยกกกก"ร่างของเด็กหนุ่มกระเด็ดไปไกลหลายเมตรเลยทีเดียว
"โหหหหหมิคาเซ่ช่วยเค้าด้วยเค้าถูกทำร้าย"ชายหนุ่มชื่อราฟวิ่งไปเกาะขาร่างบางขอมิคาเซ่ทำเอาผู้ต่อคิวรอสมัครหัวเราะกันยกใหญ่
"ยังไม่เลิกหรอห๊ะ!"
"เฮ้ๆเอลาซ่าพอก่อนๆแกด้วยไอ้ราฟเดี๋ยวจับโยนให้เอมิลี่เลย"มิคาเซ่พูดอ่อนโยนกับเอลาซ่าแล้วหันไปตวาดใส่ราฟจนชายหนุ่มหน้าถอดสี
"เออแล้วนั้นพาใครมาน่ะ"มิคาเซ่ถามเอลาซ่าเมื่อเห็นนิกซ์ยืนเงียบๆอยู่ข้างๆ
"เออฝากงานด้วยละและนี่เงินน้องเค้าไอ้ราฟแกหยุดส่งสายตาหื่นๆเลยนะเว้ย!เด็กนี่ของฉันเดี๋ยวปั๊ด!"เอลาซ่าทำท่าจะเตะราฟจนเจ้าตัวถอยหลัวไปกอดขาโต๊ะเลย
"ฉันไปล่ะเออแล้วน้องชื่ออะไรหรอ"เอลาซ่าถามนิกซ์เมื่อเดินห่างจากจุดสงคราม
"นิกซ์"นิกซ์บอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"งั้นฉันขออะไรนิกซ์ซักอย่าได้ใหมจ๊ะ"เอลาซ่าหยุดเดินแล้วจับมือบางของนิกซ์ไว้
'........'
"ฉันขอเป็นพี่สาวบุญธรรมเธอได้รึป่าว"เอลาซ่าพูดด้วยสายตาออดอ้อนเธอรู้สึกถูกชะตากับนิกซ์ตั้งแต่เห็นเธอ
นิกซ์ถึงกับขมวดคิ้วอย่าใช้ความคิด
'ใหนๆก็ถูกเนรเทศมาอยู่บนโลกมนุษย์แล้วลองดูก็ไม่เสียหายหนิ'นิกซ์คิดแล้วพยักหน้าเบาๆ
"คะ....พี่สาว"นิกซ์พูดเบาๆทำให้เอลาซ่าดีใจกระโดดจนตัวลอย
"งั้นไปหาอะไรทานกันเถอะนิกซ์ยังไม่มีที่พักใช่ม๊ะ"เอลาซ่าถามแล้วพานิกซ์เดินเข้าร้านอาหาร
"คะพี่"นิกซ์ตอบไปอย่างเย็นชาน้อยลงกว่าเดิม
"เอาอันนี้สองที่นะ"เอลาซ่าหันไปสั่งพนักงาน
"นิกซ์ฉันขอดูใบหน้าเธอหน่อยสิ"เอลาซ่าพูดแล้วส่งสายตาออดอ้อนซึ่งนิกซ์เห็นก็ใจอ่อนทันที
"อืม"นิกซ์ถอดผ้าคลุมศรีษะออกช้าๆพอเอลาซ่าเห็นก็ตกตะลึงทันทีใบหน้าเรียวหวานดวงตากลมโตสีดำดุจนางพญาจมูกน้อยๆเชิดขึ้นนิดๆริมฝีปากบางสีแดงอ่อน
"สวยมาก!"เอลาซ่าพูดออกมาอย่างเหม่อลอย
"เอ๊ะอย่าสวมผ้าคลุมนะ!เปิดไว้แบบนี้ล่ะดีแล้ว"เอลาซ่ารีบห้ามนิกซ์ทันทีเมื่อเห็นมือบางจับชายผ้าหมวด
"อาหารมาแล้วทานกันเถอะ"นิกซ์พยักหน้าเบาแล้วลงมือทานอย่างเรียบร้องเหมือนผู้ดีไม่เหมือนเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ทำให้เอลาซ่ายังอายเมื่อเธอเป็นถึงลูกผู้ดียังไม่เรียบร้อยถึงขนาดนี้
เมื่อทั้งสองทานอาหารเสร็จก็เดินออกจากร้านเอลาซ่าพานิกซ์มาที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งไกล้ๆโรงเรียน
"เอลาซ่า โมรอค"เอลาซ่าบอกชื่อตัวเองพนักงานพยักหน้าแล้วส่งกุณแจห้องให้เอลาซ่าพานิกซ์มาที่ห้อง2545แล้วไขกุณแจเข้าไปนิกซ์เดินดูรอบห้องอย่างพินิจแบบเรียบร้อยแล้วมามองพี่สาวบุญธรรมที่ยืนยิ้มให้เธออยู่
"อยู่ได้ม๊าาเสื้อผ้าอยู่ในตู้สีขาวของเธอสีน้ำตาลของพี่นะ"นิกซ์พนักหน้าเบาๆเอลาซ่าลากนิกซ์ไปที่ประตูบานหนึ่งในห้อง
"ทำอะไร"นิกซ์ถามแล้วเอียงคออย่างหน้ารัก
"อาบน้ำไงมาม๊ะเดี๋ยวอาบพร้อมพี่"เอลาซ่าจับนิกซ์เข้าห้องน้ำทันที