ผมเป็นตากล้อง ผมรักแม่มด
เขียนโดย haneewon
วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.58 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 21.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) นักล่าแม่มด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความข้างหลังนายนั้น มี มี ผู้ชาย คนนึง "นักล่า แม่มดพ่อมด!"
ตายละ
"นายวิ่งเร็ว"
"ทำไมครับ"
"เร็ว"
"เขาเป็นใคร" นายนั้นถาม
"นักล่าแม่ เอ่ย นักฆ่า นักฆ่า "
"วิ่งก่อนเถอะอย่าพึงถามอะไรตอนนี้"
ฉันกับฟีนิกวิ่งออกมานอกโรงเรียน
แล้วก็ไปทางบ้านฉันเพราะในนั้น มาซอยเยอะอาจทำให้พวกมันซับซนได้
และ ฉันคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
ไม้ ไม้กายสิทธ์ แต่จะทำได้ไงละ นายนั้น อยู่ตรงนี้
ถ้าเขารู้ มันจะเป็นเรื่องใหญ่หนะสิ
นั้นไงซอย
"นายวิ่งไปทางโน้น"
"แล้วคุณละ"
"ฉันไปทางนี้ มันจะได้สับสน "
จริงๆฉันจะให้นายนั้นออกไปตังหาก นายนั้นไปแล้วแล้ว พวกนักล่าก็ยังตามฉันอยู่ ฉันตักสินใจหยุด แต่พอฉันหยุกกลับไม่ได้ยินแม่แต่เสียงฝีเท้า ยังไงเอาไม้กายสิทธ์ออกมา นับ หนึ่งถึงสามแล้ว รายคาถา ปกป้อง ก่อนดีดว่า
"ออปกตรี ปาปรีก้า"
หายไป หายไปแล้วทำไมนะ ไม่มีพวกนักล่าไม่มีแม้แต่คนเดียว
ตามมาเหรอยังไงรีบกลับบ้านก่อนดีกว่า
เพราะพวกนักล่าคงไม่ตามนายนั้นไปแน่
แต่พวกนั้นหายไปไหนกันนะ?
#ฝากตอนต่อไปด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ