ยัยวายร้ายกำราบหัวใจนายเพลย์บอย

      Specail Taytun talk
        ติ้ด ติ้ด ใครส่งข้อความมา 
message 
P'Raiun ออกมาเจอพี่ที่ร้านกาแฟประจำของเราหน่อย 
เอ๊ะ ! พี่ไรอัน 
Taytun ครับผม
                    คราวนี้แหละ ผมจะได้รู้ว่าพี่ไรอันจับยัยแซนด์ไปไว้ที่ไหน
       ณ ร้านกาแฟ KT Coffee
                    ผมเดินเข้ามาในร้านก็พบพี่ไรอันนั่งรออยู่ที่โต๊ะอยู่แล้ว
"ไงเทย์"
"ครับพี่ไรอัน"
"มานั่งก่อนสิ"
"พี่บอกมาเลยดีกว่า ว่าเอายัยแซนด์ไปไว้ที่ไหน"
"เทย์พูดเรื่องอะไรพี่ไม่รู้เรื่อง" พี่ไรอันพูดพร้อมทำหน้าตาใสซื้อกวนบาทาชิบ 
"พี่บอกผมมาเถอะ ผมรักเเซนด์ ยังไงผมก็ไม่มีทางรักพี่หรอก !! ถึงแม้ว่าจะไม่มีแซนด์เข้ามาในชีวิตผม ผมก็ไม่รักพี่ หรือแม้แต่พี่จะทรมานแซนด์ให้ตาย ผมก็ยังรักแซนด์ !!" ผมพูดเสียงดังพอที่จะทำให้คนในร้านหันมาสนใจผมกับพี่ไรอันได้ 
"เหอะๆ ฉันมันไม่ดีตรงไหน ทำไมแกถึงไม่สนใจฉันบ้าง"
"พี่ไม่ได้ไม่ดี ผมแค่ไม่ชอบผู้ชายและผมมีคนที่รักและอยากปกป้องอยู่แล้ว และคนๆนั้นไม่ใช่พี่" ผมพูดน้ำเสียงตัดพ้อ
"งั้นหรอ ดี !!! รักกันปานจะกลืนกินย่างงี้ งั้นก็ตามไปช่วยมันให้ทันก่อนที่มันจะเสียบริสุทธิ์น่ะ พี่ไรอันพูดพร้อมกดโทรศัพท์ยิกโทรหาใครสักคน 
"ไอ้เรเนียลหรอว่ะ จัดการยัยนั่นได้เลยน่ะ ฆ่ามันซ่ะเลยก็ได้ เออ !!"
พอพี่ไรอันวางสายผมก็ไม่รีรอ ผมรีบแย่งโทรศัพท์พี่ไรอันมาเพื่อดูว่าพี่ไรอันโทรหาใคร แล้วเช็คพิกัด พอดีผมมีเพื่อนเก่งเรื่องทางด้านนี้อยู่ 
"อืม !! คอนโดของไอ้ไรอัน" ไอ้บ๊อยส์บอกผมอย่างงี้ ไอ้บ๊อยส์ก็คือเพื่อนที่ผมบอกนั่นแหละครับ
"อืม ขอบใจมาก กูไปก่อนน่ะ"
"มึง ให้กูไปเป็นเพื่อนมั้ย ?" มันถามเสียงอ่อน
"ไม่ต้อง กูขอบใจมาก ครั้งนี้กูคงต้องลุยเองเพื่อคนที่กูรักแล้วว่ะ"
"มึงคงโตเป็นผู้ใหญ่แล้วสิน่ะ พร้อมที่จะหยุดที่แซนด์แล้วใช่มั้ยว่ะ"
"กูบอกไม่ได้หรอก กูบอกได้แค่ว่ากูจะรักและปกป้องผู้หญิงคนนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่คนอย่างกูจะทำได้ล่ะวะ"
"กูซึ้งว่ะเทย์"
"มึงอย่าทำหน้าตาอย่างนั้นดิว่ะ กูขนลุก เออยังไงๆกูก็ขอบใจมาก ไปล่ะน่ะ"
--------------------------
รอตอนต่อไปอีกประมาน 1 ชั่วโมงจย้าาาาา #TanNy