ยัยวายร้ายกำราบหัวใจนายเพลย์บอย

      Specail Taytun talk

        ติ้ด ติ้ด ใครส่งข้อความมา 

message 

P'Raiun ออกมาเจอพี่ที่ร้านกาแฟประจำของเราหน่อย 

เอ๊ะ ! พี่ไรอัน 

Taytun ครับผม

                    คราวนี้แหละ ผมจะได้รู้ว่าพี่ไรอันจับยัยแซนด์ไปไว้ที่ไหน

       ณ ร้านกาแฟ KT Coffee

                    ผมเดินเข้ามาในร้านก็พบพี่ไรอันนั่งรออยู่ที่โต๊ะอยู่แล้ว

"ไงเทย์"

"ครับพี่ไรอัน"

"มานั่งก่อนสิ"

"พี่บอกมาเลยดีกว่า ว่าเอายัยแซนด์ไปไว้ที่ไหน"

"เทย์พูดเรื่องอะไรพี่ไม่รู้เรื่อง" พี่ไรอันพูดพร้อมทำหน้าตาใสซื้อกวนบาทาชิบ 

"พี่บอกผมมาเถอะ ผมรักเเซนด์ ยังไงผมก็ไม่มีทางรักพี่หรอก !! ถึงแม้ว่าจะไม่มีแซนด์เข้ามาในชีวิตผม ผมก็ไม่รักพี่ หรือแม้แต่พี่จะทรมานแซนด์ให้ตาย ผมก็ยังรักแซนด์ !!" ผมพูดเสียงดังพอที่จะทำให้คนในร้านหันมาสนใจผมกับพี่ไรอันได้ 

"เหอะๆ ฉันมันไม่ดีตรงไหน ทำไมแกถึงไม่สนใจฉันบ้าง"

"พี่ไม่ได้ไม่ดี ผมแค่ไม่ชอบผู้ชายและผมมีคนที่รักและอยากปกป้องอยู่แล้ว และคนๆนั้นไม่ใช่พี่" ผมพูดน้ำเสียงตัดพ้อ

"งั้นหรอ ดี !!! รักกันปานจะกลืนกินย่างงี้ งั้นก็ตามไปช่วยมันให้ทันก่อนที่มันจะเสียบริสุทธิ์น่ะ พี่ไรอันพูดพร้อมกดโทรศัพท์ยิกโทรหาใครสักคน 

"ไอ้เรเนียลหรอว่ะ จัดการยัยนั่นได้เลยน่ะ ฆ่ามันซ่ะเลยก็ได้ เออ !!"

พอพี่ไรอันวางสายผมก็ไม่รีรอ ผมรีบแย่งโทรศัพท์พี่ไรอันมาเพื่อดูว่าพี่ไรอันโทรหาใคร แล้วเช็คพิกัด พอดีผมมีเพื่อนเก่งเรื่องทางด้านนี้อยู่ 

"อืม !! คอนโดของไอ้ไรอัน" ไอ้บ๊อยส์บอกผมอย่างงี้ ไอ้บ๊อยส์ก็คือเพื่อนที่ผมบอกนั่นแหละครับ

"อืม ขอบใจมาก กูไปก่อนน่ะ"

"มึง ให้กูไปเป็นเพื่อนมั้ย ?" มันถามเสียงอ่อน

"ไม่ต้อง กูขอบใจมาก ครั้งนี้กูคงต้องลุยเองเพื่อคนที่กูรักแล้วว่ะ"

"มึงคงโตเป็นผู้ใหญ่แล้วสิน่ะ พร้อมที่จะหยุดที่แซนด์แล้วใช่มั้ยว่ะ"

"กูบอกไม่ได้หรอก กูบอกได้แค่ว่ากูจะรักและปกป้องผู้หญิงคนนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่คนอย่างกูจะทำได้ล่ะวะ"

"กูซึ้งว่ะเทย์"

"มึงอย่าทำหน้าตาอย่างนั้นดิว่ะ กูขนลุก เออยังไงๆกูก็ขอบใจมาก ไปล่ะน่ะ"

--------------------------

รอตอนต่อไปอีกประมาน 1 ชั่วโมงจย้าาาาา #TanNy