พรหมลิขิตรัก ( แต่งใหม่ ) ( girlfriend )

"เอ่อ...รถเมล์มาแล้ว ฉันกลับบ้านก่อนนะ" ยุนอาพูดเขินๆ
"เอ่อ....เดี๋ยวฉันไปส่งนะ ฝนก็ตกอยู่ด้วยเดี๋ยวเธอจะไม่สบายเอา ฉัน....ไม่อยากให้....คิวห่วงเธอหน่ะ"
"......" ยุนอาพยักหน้าแล้วเดินขึ้นรถไป
.
.
"ฮืม...ฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ" พีพูด
" ........ขอบคุณนะ"
"^^ อึ้ม"
..ณ หอหญิง..
"แกยิ้มอะไรคนเดียวว่ะพี" จินถาม
"เปล่า ฉันกำลังจะแต่งเพลงท่อนใหม่อยู่อ่ะ"
"เห้ย จริงดิ ไหนๆ"
"ในวันที่ฝนโปรย...ปรายลงมา ฉันเห็นเธอคนคนนั้นนั่งอยู่...ฉันเข้าไป...บอกว่า...มากับฉันมั้ย ฉันมีร่มอยู่...เดินด้วยกันมั้ย...เธอ....ลาลาลาลาลาลาลาลาลาลา.....วันนี้ฉันช่างมีความสุข...ที่เดินได้เดินเคียงข้างกับเธอ สายฝนหยด โปรยปรายลงมากลางเธอกับฉัน ฉันมีความสุข รูปเหล่านั้น...ฉันวาดให้เธอ ฉันวาดให้เธอคนเดียว....อูโวโอโอ..เพลงที่ได้ฟัง หนังที่ได้ดู ทุกๆอย่างล้วนมีความหมายกับฉัน และมันจะขาดเธอไปไม่ได้ ถ้าขาดเธอไปฉันคงตาย~~~~"
"เห้ย เพราะว่ะๆ เออดีๆ"
"ขอบคุณ"
"ว่าแต่...แกแต่งเพลงนี้ให้ใครกัน" จินรู้ว่าพีชอบยุนอาแต่ไม่บอกไป
"เอ่อ....เปล่าหนิ ก็แต่งให้วงเราไง"
"อืม เอองั้นฉันใช้เพลงนี้ในการแข่งแล้วกันนะ"
"ห๊ะ ข ข แข่ง แข่งอะไร"
"ก็แกไม่มาวันนี้ มัวแต่อยู่ห้องศิลปะแกเลยไม่รู้สินะ"
"ว่าแต่มันคือแข่งอะไร"
"วงเราได้เป็นหนึ่งในสิบทีมที่ได้มีโอกาสไปแข่งขันในต่างจังหวัด"
"จริงดิ"
"อืม พรุ่งนี้แกก็มากับเราแล้วกันนะ"
"..........."
"ว่าไง"
"อืมๆ"
"ปัง!!" เสียงเปิดประตูดังมา
"เห้ยคิว!!" จินตกใจ
"แก แกมาไมว่ะเนี่ย ดึกๆ แล้วยามเค้าให้เข้ามารึไง"
"คือฉันจะมาบอกไอพีด้วยตัวฉันเองเรื่อง........"
"อ่อ เรื่องนั้นฉันรู้หมดแล้วล่ะ" พีพูด
"จริงดิ ว้าาาอดเซอร์ไพรท์เลย เพราะแกหน่ะไอ้จินจะมาเซอร์ไพรท์เรื่องยุนอาสะหน่อย"
"เอ่อ...เอ่อ..อ๋อ เรื่องนี้พีมันยังไม่รู้หรอก" จินรู้แต่จินแค่ไม่บอกพีเท่านั้น
"ทำไมเหรอ"
"คือวันศุกร์นี้ฉันว่าฉันจะไปสารภาพรักกับยุนอาว่ะ" คิวพูดจบทำให้พีนิ่งไปสักพัก
"......อึ้ม ยินดีด้วยนะเว้ย"
"เห้ย อย่าพึ่งยินดีตอนนี้เถอะนะ เดี๋ยวรอให้ฉันไปสารภาพรักแล้วโอเคก่อน"
"อืมๆ"
"งั้นฉันกลับก่อนดีกว่า ไปและ" คิวพูดจบก็เดินออกจากห้องไปด้วยรอยยิ้มแต่สีหน้าของพีตอนนี้ถึงจะมีรอยยิ้มแต่ในใจพีใครจะรู้ว่าเศร้าเพียงไหน
"รีบๆนอนล่ะแก" จินตบไหล่พีเบาๆ
"อึ้ม"
..เช้าวันต่อมา..
"เออเมื่อคืนฉันลืมบอกแกไปไปเลยว่าฉันพึ่งแต่งเพลงเสร็จ" พีพูด
"เพลงอะไรเหรอพี" วิวพูดดักก่อน
"ก็....เพลงเดิมหน่ะ"
"ฉันว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปที่ต่างจังหวัดพอดี เราค่อยให้พีร้องให้ฟังเถอะ" คิวพูดพร้อมยิ้ม
"ฉึย ปล่อยแขนฉันได้แล้วหน่าออย" จินจับแขนออยออก
"แหม คนอยากกอดหนิ555" ออยยิ้ม
..เลิกเรียน ณ คาเฟ่..
"เห้ย ฉันไปก่อนนะ" คิวพูดพร้อมเดินไปกับยุนอา
"อืมๆ" เพื่อนๆตอบรับ
"ฉันว่าฉันไปก่อนดีกว่านะ" พีพูดพร้อมสะพายกระเป๋าเดินไป
"ฉันตามพีไปดีกว่า" วิวพูด
"เอ้ย ด ด เดี๋ยวสิ ถ้าเธอไปแล้วใครจะจ่าย"
"ก็เธอไงจิน ออยถูกเรียกให้กลับบ้านก่อนสินะ"
"ก ก ก ก็ใช่ แล้วมันเกี่ยวอะไรเล่า"
"ใครๆก็รู้ว่าออยเค้าชอบเธอ หึ"
"ฉันไม่ชอบออยนี่หน่า"
"แล้วเธอชอบใครล่ะ"
"เอ่อ.....คือ เออฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่ะ"
"เรื่องอะไรว่ามา" วิวนั่งลงแล้วพูด
"คือสมมุติมี a ชอบ b แล้ว c เนี่ยก็ชอบ b ส่วน b ก็เหมือนกับจะชอบ a แต่ c ก็ชอบ a ซึ่ง d ก็ชอบ c เธอว่าควรจะทำไงดี"
"ห๊ะ...เธอพูดอะไร"
"ช่างมันเหอะ ฉันเกลียดเลขชะมัด"
"ถ้าจะทำไงอ่ะนะก็ควรจะบอกตรงๆไปเลย"
"ฉันชอบเธอ"
"ห ห๊ะ เธอ..."
"หึย ฉันพูดบ้าอะไรออกไปเนี่ย" จินส่ายหน้าแล้วถือกระเป๋ากีต้าร์เดินออกจากร้านไป
.
.
"ซู่ ซู่" เสียงฝนตกดังขึ้น
"ชี...." คิวพายุนอามาหลบฝนตรงร้านขายของที่ปิดพร้อมปัดเสื้อให้
"ไม่เป็นไรค่ะฉันปัดเองได้" ยุนอาพูดพร้อมปัดเสื้อ
"พรุ่งนี้เธอไปด้วยกันนะ"
"......"
"คือถ้าเธอตกลงฉันขอให้พรุ่งนี้เธอมานะ"
"......."
..เช้าวันต่อมา ณ สถานีรถไฟ..
"เห้อ...." คิวมองหายุนอา
"มองอะไรหน่ะคิว เดี๋ยวยุนอาก็คงมาล่ะ" วิวพูด
"ฉันว่าคงไม่มาเพราะฉันบอกลอบยุนอาไปเมื่อวานฉันบอกกับเธอว่าถ้าเธอตกลงที่จะคบกับฉันให้เธอมาแต่ถ้าไม่ก็คือไม่มา"
"......" พีก้มหน้า
"งั้นฉันไปเลือกที่นั่งก่อนนะ" วิวพูดพร้อมเดินไปออยก็เดินไปกับวิว
"เฮ้อ...คงไม่มาหรอกรถไฟกำลังจะออกแล้วด้วย" คิวพูดพร้อมเดินขึ้นรถไปกับจิน
"......." พีเดินขึ้นตามไป
"กึก กึก กึก" เสียงเท้าดังขึ้น
"ยุนอาเร็วๆเข้า" พีหันไปดูยุนอาตรงทางขึ้นเห็นยุนอาพอดีแต่รถไฟกำลังเคลื่อนตัวแล้ว
"ฟุบ" พีจับมือยุนอาไว้ได้ทัน ดึงตัวยุนอาขึ้นมาทำให้ทั้งสองสบตากัน
"ขอบใจนะยุนอาที่มา" คิวพูดแล้วยุนอาก็เดินไปกับคิว
"...." พีเข้าไปนั่งข้างๆวิวเพราะที่ถูกจัดแจงไว้แล้ว
"....ฮืม" จินถอนหายใจเมื่อต้องนั่งตรงข้ามกับวิวซึ่งพึ่งบอกชอบไป
..ณ ทะเล..
"เห้อ มาถึงสักที" จินบิดขี้เกียจทันทีที่มาถึงทะเล
"เราไปนั่งกันตรงนั้นดีกว่า ข้ามสะพานไปแปปเดียว" คิวชี้ไปตรงบ้านหลังเล็กๆที่อยู่ติดกับริมทะเล
"ข้ามาดีๆนะระวังสะดุด" คิวบอกยุนอา
.
.
"เดี๋ยวฉันจะให้พีร้องเพลงที่พีแต่งขึ้นมาให้ทุกคนฟัง" คิวพูดพร้อมเดินไปนั่งที่หาดทรายเพื่อฟังเพลง
"แปะ แปะ แปะ" ทุกคนต่างปรบมือให้
"เพลงที่ฉันจะร้องคือ สายฝนแห่งรัก"
"สู้ๆนะ" วิวพูด
"
"ในวันที่ฝนโปรย...ปรายลงมา ฉันเห็นเธอคนคนนั้นนั่งอยู่...ฉันเข้าไป...บอกว่า...มากับฉันมั้ย ฉันมีร่มอยู่...เดินด้วยกันมั้ย...เธอ....ลาลาลาลาลาลาลาลาลาลา.....วันนี้ฉันช่างมีความสุข...ที่เดินได้เดินเคียงข้างกับเธอ สายฝนหยด โปรยปรายลงมากลางเธอกับฉัน ฉันมีความสุข รูปเหล่านั้น...ฉันวาดให้เธอ ฉันวาดให้เธอคนเดียว....อูโวโอโอ..เพลงที่ได้ฟัง หนังที่ได้ดู ทุกๆอย่างล้วนมีความหมายกับฉัน และมันจะขาดเธอไปไม่ได้ ถ้าขาดเธอไปฉันคงตาย~~~~"
"ว้าวเพราะสุดๆเลย" วิวพูด
"......." ยุนอาก้มหน้า
"เพราะมาก เออเรามาเล่นซ่อนแอบกันดีกว่าอยากย้อนวัยเด็กสะหน่อย" คิวพูดพร้อมลุกขึ้นยืนขึ้นทุกคนก็ลุกขึ้นยืนตาม
"เดี๋ยวฉันเป็นเองทุกคนไปหาที่ซ่อน" คิวหลับตาแล้วทุกคนก็หาที่ซ่อน
"....." / "....." จินไปซ่อนหลังพุ่มไม้แล้วเจอวิวพอดี
"เอือก...." จินกลืนน้ำลาย
"ที่เธอบอกฉัน....."
"อ่อ ฉันรู้ว่าเธอชอบพีชอบมานานมาก มากๆแล้วด้วย ฉันขอให้เธอลืมๆไปสะ"
"ฉันขอโทษนะ"
"อึ้ม ถ้าเธอรู้สึกผิดล่ะ เธอก็รีบๆไปแอบสะไป"
"เอ้าจิน" ออยเดินมาหลบด้วยพอดี
"งั้นฉันไปล่ะ พวกเธอจะได้อยู่ด้วยกัน ไปล่ะ" วิวพูดพร้อมเดินไป
.
.
"......" ยุนอาเดินมาหลบที่หลังต้นไม้ต้นใหญ่แต่เจอพีพอดี
"ยินดีด้วยนะ" พีพูดทั้งๆที่ใจเจ็บ
".......มันเป็นความต้องการของทุกคนหนิค่ะ" ยุนอาน้ำตาคลอเบ้าแล้ววิ่งไปหลบทางอื่น
"เห้อ....." พีพูดกับตัวเอง