ตกหลุมรักรุ่นพี่หน้าใส
10.0
เขียนโดย เบอร์รี่พริ้ง
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 06.59 น.
2 บท
1 วิจารณ์
4,957 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 20.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ**นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของบุคลคนหนึ่ง แต่ได้มีการเพิ่มเนื้อหาเพื่อความสนุกในการอ่าน**
"นุ่น!เก็บของเสร็จหรือยังพรุ่งนี้พ่อกับแม่เค้าจะมารับเราตั้งแต่เช้าน้ะ" "จ๊ะยาย!กำลังจะไปเก็บแล้ว"พรุุ่งนี้พ่อกับแม่ของฉันจะพาฉันไปเรียนต่อที่กรุงเทพ และอีกอย่างฉันอยากจะไปเจอพี่น้ำลูกสาวของลุงคงด้วยว่าจะน่ารักอย่างที่ลุงเคยพูดไว้หรือเปล่า ลุงคงแกชอบมาเล่าให้ฉันฟังเสมอว่าลูกสาวของเขาเป็นคนกวนๆ ตลก และอีกอย่างฉันได้เรียนโรงเรียนเดียวกับพี่น้ำด้วย^^ "นุ่นเก็บของเสร็จหรือยังลูก เสร็จแล้วก็ไปนอนได้แล้วน้ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า" "จ๊ะยาย"
วันมอบตัวที่โรงเรียน
วันนี่ฉันมามอบตัวที่โรงเรียนหลังจากที่สอบเข้าม.4ที่นี้ได้ "เธอๆต้องใช้ใบอะไรมั้งหรอ?"ฉันถามผู้หญิงคนที่นั่งเข้าแถวอยู่ข้างหน้าฉัน "ก็เตรียม ทะเบียนบ้านจริง สำเนาของเธอกับพ่อแม่และ ใบ ปพ1" "จ๊ะขอบใจน้ะ เธอชื่ออะไรหรอ?" "ชื่อนัด" "อ้อ"ฉันพยักหน้า "และเธอชื่ออะไรหรอ?" "เค้าหรอ?ชื่อนุ่น"ฉันตอบนัดไป "นี่เธอๆเป็นนักเรียนใหม่หรอ"ฉันพยักหน้าให้ผู้หญิงผมหยิกๆที่นั่งอยู่ข้างหน้านัด "เราชือนิวน้ะ เธอชื่ออะไรหรอ?" "เค้าชื่อนุ่น" "อ้อ!นุ่น นุ่นเป็นคนจังหวัดอะไรหรอ ทำไมถึงมาเรียนที่นี้...."นิวถามอะไรฉันหลายมากและช่วนฉันคุยตลอด "เดี๋ยวเจอกันวันเรียนปรับพื้นฐานน้ะนุ่น" "จ๊ะ"ฉันโบกมือให้นิว
วันเรียนปรับพื้นฐาน
"นุ่นๆ! มานั่งด้วยกันสิ" "อื้มจ๊ะฉันพยักหน้าและเดินไปนั่งลงข้างๆนิว" "เธอๆ เธอชื่ออะไรหรอเค้าจำไม่ได้น้ะ"ฉันถามผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหน้าฉัน "เราชื่อนัดไงจำเราไม่ได้หรอ" "555โทษทีๆเราขี้ลืมน้ะ" "ไม่เป็นไรจ๊ะ^^"
พักกลางวัน
ฉันกำลังนั่งกินอาหารอยู่กับนิวในโรงอาหาร "เค้านั่งด้วยน้ะ ทะเลาะกับเพื่อนน้ะ" "จ๊ะ นั่งสิๆ"ฉันหันไปพูดกับนัด ฉันกับนัดเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆ เราชอบอะไรคล้ายๆกันเราจึงสนิทกันเร็วมาก "เฮ้ยแก! วันนี้ไปเดินเล่นที่ห้างกันป้ะ" "เฮ้ยไปดิๆ"ฉันหันกลับไปบอกนัด
วันเปิดภาคเรียน
ฉันนั่งโต๊ะเดียวกันกับนัดส่วนนิวนั่งโต๊ะข้างหน้า "นุ่นแกกลับบ้านยังไงน้ะ" นัดหันมาถามฉัน "เค้านั่งรถเมร์กลับน้ะ" "อ้อ" นัดหันมาพยักหน้าให้ฉัน
เลิกเรียน ฉันนั่งรอรถเมย์เป็นชั่่วโมง ฉันหันไปด้านข้างมีผู้หญิง2คนนั่งอยู่คนหนึ่งผมยาวคนหนึ่งผมสั้น คนผมสั้นเค้าหันมายิ้มให้ฉัน เรายืนคุยกันได้สักพักพี่เค้าก็จะเดินออกไป "เออพี่ค่ะพี่จะเดินกลับบ้านหรือเปล่า?" "ฮะ พี่จะเดินไปส่งเพือนน้องเดินไปด้วยกันก็ได้ไปทางเดียวกัน" "ค่ะ"ฉันยิ้มและเดินออกไปกับพี่เค้า
**นิยายเรื่องนี้นักเขียนพึ่งหัดเขียนเป็นครั้งแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
"นุ่น!เก็บของเสร็จหรือยังพรุ่งนี้พ่อกับแม่เค้าจะมารับเราตั้งแต่เช้าน้ะ" "จ๊ะยาย!กำลังจะไปเก็บแล้ว"พรุุ่งนี้พ่อกับแม่ของฉันจะพาฉันไปเรียนต่อที่กรุงเทพ และอีกอย่างฉันอยากจะไปเจอพี่น้ำลูกสาวของลุงคงด้วยว่าจะน่ารักอย่างที่ลุงเคยพูดไว้หรือเปล่า ลุงคงแกชอบมาเล่าให้ฉันฟังเสมอว่าลูกสาวของเขาเป็นคนกวนๆ ตลก และอีกอย่างฉันได้เรียนโรงเรียนเดียวกับพี่น้ำด้วย^^ "นุ่นเก็บของเสร็จหรือยังลูก เสร็จแล้วก็ไปนอนได้แล้วน้ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า" "จ๊ะยาย"
วันมอบตัวที่โรงเรียน
วันนี่ฉันมามอบตัวที่โรงเรียนหลังจากที่สอบเข้าม.4ที่นี้ได้ "เธอๆต้องใช้ใบอะไรมั้งหรอ?"ฉันถามผู้หญิงคนที่นั่งเข้าแถวอยู่ข้างหน้าฉัน "ก็เตรียม ทะเบียนบ้านจริง สำเนาของเธอกับพ่อแม่และ ใบ ปพ1" "จ๊ะขอบใจน้ะ เธอชื่ออะไรหรอ?" "ชื่อนัด" "อ้อ"ฉันพยักหน้า "และเธอชื่ออะไรหรอ?" "เค้าหรอ?ชื่อนุ่น"ฉันตอบนัดไป "นี่เธอๆเป็นนักเรียนใหม่หรอ"ฉันพยักหน้าให้ผู้หญิงผมหยิกๆที่นั่งอยู่ข้างหน้านัด "เราชือนิวน้ะ เธอชื่ออะไรหรอ?" "เค้าชื่อนุ่น" "อ้อ!นุ่น นุ่นเป็นคนจังหวัดอะไรหรอ ทำไมถึงมาเรียนที่นี้...."นิวถามอะไรฉันหลายมากและช่วนฉันคุยตลอด "เดี๋ยวเจอกันวันเรียนปรับพื้นฐานน้ะนุ่น" "จ๊ะ"ฉันโบกมือให้นิว
วันเรียนปรับพื้นฐาน
"นุ่นๆ! มานั่งด้วยกันสิ" "อื้มจ๊ะฉันพยักหน้าและเดินไปนั่งลงข้างๆนิว" "เธอๆ เธอชื่ออะไรหรอเค้าจำไม่ได้น้ะ"ฉันถามผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหน้าฉัน "เราชื่อนัดไงจำเราไม่ได้หรอ" "555โทษทีๆเราขี้ลืมน้ะ" "ไม่เป็นไรจ๊ะ^^"
พักกลางวัน
ฉันกำลังนั่งกินอาหารอยู่กับนิวในโรงอาหาร "เค้านั่งด้วยน้ะ ทะเลาะกับเพื่อนน้ะ" "จ๊ะ นั่งสิๆ"ฉันหันไปพูดกับนัด ฉันกับนัดเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆ เราชอบอะไรคล้ายๆกันเราจึงสนิทกันเร็วมาก "เฮ้ยแก! วันนี้ไปเดินเล่นที่ห้างกันป้ะ" "เฮ้ยไปดิๆ"ฉันหันกลับไปบอกนัด
วันเปิดภาคเรียน
ฉันนั่งโต๊ะเดียวกันกับนัดส่วนนิวนั่งโต๊ะข้างหน้า "นุ่นแกกลับบ้านยังไงน้ะ" นัดหันมาถามฉัน "เค้านั่งรถเมร์กลับน้ะ" "อ้อ" นัดหันมาพยักหน้าให้ฉัน
เลิกเรียน ฉันนั่งรอรถเมย์เป็นชั่่วโมง ฉันหันไปด้านข้างมีผู้หญิง2คนนั่งอยู่คนหนึ่งผมยาวคนหนึ่งผมสั้น คนผมสั้นเค้าหันมายิ้มให้ฉัน เรายืนคุยกันได้สักพักพี่เค้าก็จะเดินออกไป "เออพี่ค่ะพี่จะเดินกลับบ้านหรือเปล่า?" "ฮะ พี่จะเดินไปส่งเพือนน้องเดินไปด้วยกันก็ได้ไปทางเดียวกัน" "ค่ะ"ฉันยิ้มและเดินออกไปกับพี่เค้า
**นิยายเรื่องนี้นักเขียนพึ่งหัดเขียนเป็นครั้งแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ