เกมพระราชา(ม.2/3)

บ้านพักตากอากาศ
สมยศเดินมาที่ห้องหนึ่งซึ่งเป็นห้องที่ พวกปานเตยอยู่นั่นเอง จิตนาการว่าเป็นโลงแบบเดียวกับสโนว์ไวท์
สมยศ:นี่มันเกิดอะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้(สมยศหันไปถาม)
พิมพ์:ก็อย่างที่เล่านั่นแหละ
สมยศ:พงค์แล้วแกพอมีเบาะแสอะไรเกี่ยวกับพระราชามั้ย
สัตพงค์:ยังรู้แกว่า มันต้องการฆ่าเด็กนักเรียนที่อยู่ห้อง3เท่านั้น
ตึงนึง
ผู้ส่ง:พระราชา
เลขที่30เนื่องจากทำภารกิจไม่เร็จ จะตายด้วยการหัวใจวายตาย
ทุกคนม.2/3:อภิสิทธิ(ทุกคนหันไปมองอภิสิทธิ)
อภิสิทธิ:อ๊ากกกกกก ไม่ไหว(อภิสิทธิจับที่หัวใจ) ทะ ทะ ทุกคนหล่อไม่ไหวแล้ว อ๊ากก(ล้มลงไปนอนไปกับพื้น)
ตึงนึง
ผู้ส่ง:พระราชา
เลขที่ 1เนติธรพรุ่งนี้เป็นวันครู ให้ไปกราบเท้าครูประจำชั้นของตัวเอง
เนม:กราบเท้างั้นหรอได้
วันครู
เด็กนักเรียนวันนี้ร่วมกันไหว้ครูของตัวเองโดย เนมเดินมาที่หน้าประชุม
ครูหัวหน้ากิจการ:เนติธรเธอมาทำไม
เนม:วันนี้วันครูผมเลยจะมา กราบเท้าครูอดุลย์ครับ
ครูหัวหน้ากิจการ:เชิญ
เนมเดินมานั่งข้างหน้าครูประจำชั้นตัวเอง ทุกคนในหอประชุมหันมามองเนมกันหมด
เนม:ครูครับ ตอนนี้เพื่อนม.2/3เหลือเพียง32คนเท่านั้น นะครับ ที่เหลือได้จากพวกเราไปแล้ว ถ้าวันหนึ่งพวกผมได้ตายกันทั้งหมดแล้วพวกผมยังเป็นเด็กนักเรียนที่ไม่ดีอยู่รึเปล่าครับ(น้ำตาของเนมไหลอาบแก้ม)(โอ้เนมแกดราม่าอ่ะ:ผู้แต่ง)(ไอผักหนาม มันซึ้งมากเลยนะ:เนม)
ครูอดุลย์:เงียบ
เนม:ครูรู้ไหม ว่าที่ผ่านพวกผมต้องเจอกับปัญหาอะไรมาบ้าง พวกผมต่างคนต่างเครียดกันเรื่องมากมาย ผมขอโทษกับเรื่องพวกผมทำให้ครูต้องเครียดกับพฤติกรรมของพวกผม ผมโทษครับ(เนมพูดจบก้มลงกราบเท้าครูปะจำชั้นของตัวเองค้างอยู่นาน)ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ(ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากหอประชุม)
ที่บ้านพักตากอากาศ
ห้องที่พวกปานเตยอยู่
ผักหนามเปิดประตูเข้ามาดู ศพของเพื่อนๆทั้ง5คน เธอเดินดูเรื่อยๆจนกระทั่งเจอโทรศัพท์ของเพื่อนทั้ง5คน เธอหยิบขึ้นมาดูแล้วเปิดกล่องข้อความ)
'3'
'9'
'8'
'9'
'7'
ผักหนาม:ข้อความนี้มันอะไร(ผักหนามเดินไปดูที่ศพปานเตยที่อาบเลือดก็เจอ กับหอกเล็กๆ)หอกหรอ
ชั้นล่าง
ทุกคนรวมตัวกันอยู่ข้างล่าง
ผักหนาม:พงค์แกพอจะรู้ไอเลขที่อยู่ ในมือถือของเพื่อนเรา5คนรึเปล่า
สัตพงค์:3 9 8 9 7 หื้มเดี๋ยวเราลองหาดู
ตึงนึง
ผู้ส่ง:พระราชา
ม.2/3วันนี้ฉันเหนื่อย เลยจะหยุดพักในการเกม แล้วเจอกันอีกทีอาทิตย์หน้า
ม.2/3:พักเล่นเกม
สัตพงค์:เจอแล้ว มันเป็นรหัสที่จะทำให้เจอไอพระราชามากขึ้นไง
ผักหนาม:ทุกคนเดี๋ยวเราขอตัวออกไปข้างนอกก่อนนะ
เนม:เค
ผักหนาม:พิมพ์ไปเป็นเพื่อนเราหน่อยซิ