เกมพระราชา(ม.2/3)

10.0

เขียนโดย ukulele

วันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.49 น.

  8 ตอน
  5 วิจารณ์
  11.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บ้านพักตากอากาศ

สมยศเดินมาที่ห้องหนึ่งซึ่งเป็นห้องที่ พวกปานเตยอยู่นั่นเอง จิตนาการว่าเป็นโลงแบบเดียวกับสโนว์ไวท์

สมยศ:นี่มันเกิดอะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้(สมยศหันไปถาม)

พิมพ์:ก็อย่างที่เล่านั่นแหละ

สมยศ:พงค์แล้วแกพอมีเบาะแสอะไรเกี่ยวกับพระราชามั้ย

สัตพงค์:ยังรู้แกว่า มันต้องการฆ่าเด็กนักเรียนที่อยู่ห้อง3เท่านั้น

ตึงนึง

ผู้ส่ง:พระราชา

เลขที่30เนื่องจากทำภารกิจไม่เร็จ จะตายด้วยการหัวใจวายตาย

ทุกคนม.2/3:อภิสิทธิ(ทุกคนหันไปมองอภิสิทธิ)

อภิสิทธิ:อ๊ากกกกกก ไม่ไหว(อภิสิทธิจับที่หัวใจ) ทะ ทะ ทุกคนหล่อไม่ไหวแล้ว อ๊ากก(ล้มลงไปนอนไปกับพื้น)

ตึงนึง

ผู้ส่ง:พระราชา

เลขที่ 1เนติธรพรุ่งนี้เป็นวันครู ให้ไปกราบเท้าครูประจำชั้นของตัวเอง

เนม:กราบเท้างั้นหรอได้

วันครู

เด็กนักเรียนวันนี้ร่วมกันไหว้ครูของตัวเองโดย เนมเดินมาที่หน้าประชุม

ครูหัวหน้ากิจการ:เนติธรเธอมาทำไม

เนม:วันนี้วันครูผมเลยจะมา กราบเท้าครูอดุลย์ครับ

ครูหัวหน้ากิจการ:เชิญ

เนมเดินมานั่งข้างหน้าครูประจำชั้นตัวเอง ทุกคนในหอประชุมหันมามองเนมกันหมด

เนม:ครูครับ ตอนนี้เพื่อนม.2/3เหลือเพียง32คนเท่านั้น นะครับ ที่เหลือได้จากพวกเราไปแล้ว ถ้าวันหนึ่งพวกผมได้ตายกันทั้งหมดแล้วพวกผมยังเป็นเด็กนักเรียนที่ไม่ดีอยู่รึเปล่าครับ(น้ำตาของเนมไหลอาบแก้ม)(โอ้เนมแกดราม่าอ่ะ:ผู้แต่ง)(ไอผักหนาม มันซึ้งมากเลยนะ:เนม)

ครูอดุลย์:เงียบ

เนม:ครูรู้ไหม ว่าที่ผ่านพวกผมต้องเจอกับปัญหาอะไรมาบ้าง พวกผมต่างคนต่างเครียดกันเรื่องมากมาย ผมขอโทษกับเรื่องพวกผมทำให้ครูต้องเครียดกับพฤติกรรมของพวกผม ผมโทษครับ(เนมพูดจบก้มลงกราบเท้าครูปะจำชั้นของตัวเองค้างอยู่นาน)ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ(ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากหอประชุม)

ที่บ้านพักตากอากาศ

ห้องที่พวกปานเตยอยู่

ผักหนามเปิดประตูเข้ามาดู ศพของเพื่อนๆทั้ง5คน เธอเดินดูเรื่อยๆจนกระทั่งเจอโทรศัพท์ของเพื่อนทั้ง5คน เธอหยิบขึ้นมาดูแล้วเปิดกล่องข้อความ)

'3'

'9'

'8'

'9'

'7'

ผักหนาม:ข้อความนี้มันอะไร(ผักหนามเดินไปดูที่ศพปานเตยที่อาบเลือดก็เจอ กับหอกเล็กๆ)หอกหรอ

ชั้นล่าง

ทุกคนรวมตัวกันอยู่ข้างล่าง

ผักหนาม:พงค์แกพอจะรู้ไอเลขที่อยู่ ในมือถือของเพื่อนเรา5คนรึเปล่า

สัตพงค์:3 9 8 9 7 หื้มเดี๋ยวเราลองหาดู

ตึงนึง

ผู้ส่ง:พระราชา

ม.2/3วันนี้ฉันเหนื่อย เลยจะหยุดพักในการเกม แล้วเจอกันอีกทีอาทิตย์หน้า

ม.2/3:พักเล่นเกม

สัตพงค์:เจอแล้ว มันเป็นรหัสที่จะทำให้เจอไอพระราชามากขึ้นไง

ผักหนาม:ทุกคนเดี๋ยวเราขอตัวออกไปข้างนอกก่อนนะ

เนม:เค

ผักหนาม:พิมพ์ไปเป็นเพื่อนเราหน่อยซิ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา