รักครั้งแรกของฉันกับนายปีศาจ...
เขียนโดย ghost_vampire
วันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.03 น.
แก้ไขเมื่อ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557 02.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอดีตกาล ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง
กุบกับๆๆ
เสียงฝีเท้าม้าดังมาแต่ไกล ทำให้กล้องส่องทางไกลในมือของชายคนหนึ่งลดลงมาไว้ข้างลำตัว พร้อมกับพูดเสียงดังว่า
"เฮ้ย!พวกมันมากันแล้ว พวกเจ้าเตรียมตัวไว้ไห้ดี เราจะบุกแล้ว"สิ้นเสียงของชายหนุ่มตรงหน้าซึ่งอาจเป็นนาย แต่หามิใช่ พวกลูกน้องต่างพากันเตรียมอาวุธและเกราะป้องกัน พร้อมรบทุกสนาม
"มาแล้วงั้นรึ? เบรย์"
"ครับ นายท่าน"
"ดี!! สั่งสอนให้พวกมันรู้ซะบ้างว่าการสูญเสียคนรัก มันเป็นยังไง"ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่านายท่านกล่าวเดี๋ยวน้ำเสียงเย็นยะเยือก จนน่าขนลุกเเละชายหนุ่มคนนี้ก็คือ..กราซ เมื่อก่อนกราซเคารพผู้เป็นนายมาก จนเมื่อเดือนก่อนเขาต้องสูญเสียคนรักด้วยน้ำมือของผู้เป็นนายเหตุเพียงเพราะ นางย่างก้าวเข้ามาในสถานที่ต้องห้าม และตัวนางเองหามิรู้เรื่องสถานที่ต้องห้ามไม่ แต่ข้อแก้ตัวเพียงอย่างเดียวก็ไม่อาจหยุดยั้งนายใหญ่ได้ ต่อมานางถูกประหารชีวิตต่อหน้าต่อตาเขา ตอนนั้นโลกของเขาที่เคยเต็มไปด้วยสีฟ้าสดใสกลับมีสีขาวมาแทนที่ เขา...แทบไม่รู้อะไรเลย นอกจากสัญญาของคนรักเท่านั้น สัญญาของคนรักแม้ตอนลมหายใจสุดท้ายก็มีความสำคัญกับเขา นั่นคือ!! แก้แค้นพวกมันทุกคน!! เขายังจำความเจ็บปวดของคนรักได้ดียามนางขอร้องไว้ชีวิต มันทำให้นางเจ็บปวดเท่าไหร่ มันก็ต้องเจ็บปวดมากกว่านางเป็นสองเท่า!!
พวกนั้นดักซุ่มอยู่ที่ทางไปชนบท โดยเขาสองคนที่เป็นถึงองค์ชายและองค์หญิงในรถม้าไม่รับรู้ถึงชะตากรรมที่กำลังเกิดขึ้นกับพวกเขาทั้งสองเลย
ก่อนหน้านั้น...
ณ พระราชวังหลังใหญ่(มโหฬาร)
"ท่านพี่กิลคะ"
"อ้าว!? ว่าไงเวียอาเน่คนสวย^^" 'ผู้ใดหรือจะเชื่อว่าเมื่อก่อนบุรุษคนนี้จะเย็นชาไร้ความรู้สึก ดุจกำแพงหนายากที่จะพังทลายลงได้'เวียอาเน่คิดพลางมีความสุขไปด้วย เมื่อนึกถึงความทรงจพสมัยอดีต ที่ตอนนั้นเธอเป็นแค่...ทาส แต่ทาสก็ได้อภิเษกสมรสร่วมกับ...นายใหญ่คนนี้
"หม่อมฉันขอทูลลา กลับไปบ้านเกิดของหม่อมฉันเพคะ"
"ทำไมล่ะ?"
"หม่อมฉันคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัวที่นู่นเพคะ "
"หืมม งั้นเจ้ากับข้าก็ไปด้วยกันสิ"
"เอ๊ะ!ทำไมหรือเพคะo_o"
"ดูท่าทาง เจ้าคงจะตกใจสินะ"
"..เพคะ"
"งั้นข้าจะอธิบายให้เจ้าฟัง..."
"..."
"ข้า..เบื่อที่นี่แล้ว อยากไปสูดอากาศที่ชนบทให้มันชื่นปอดน่ะ^^"
"โธ่! ข้าก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้ท่านก็อยากไปสูดอากาศเพียงเท่านั้นเองเหรอ"
"เปล่า..."
"แล้วอะไรล่ะเพคะ"
"ที่ข้าตามเจ้าก็เพื่อ..ดูแลปกป้องเจ้าด้วย"พูดจบกิลก็ประทับริมฝีปากบางของนางผู้เป็นที่รักทันที
"-///-"จะจูบกี่ทีๆ ข้าก็ยังไม่ชินอยู่ดี เฮ้อ!!
ทั้งสองตกลงกันว่าจะเดินทางยามรุ่งสางของวันมะรืนนี้ แต่หารู้ไม่หายนะกำลังมาเยือนพวกเขาทั้งสอง กราซ...ที่เพิ่งสูญเสียคนรักตายไปต่อหน้าต่อตา ได้แอบฟังทั้งสองคนนั้นกล่าวไว้เช่นนั้น จึงเริ่มคิดแผนการที่จะทำให้ กิล เจ็บปวดที่สุด มากกว่าคนรักของเขาเป็นเท่าตัว!! ขณะแรกตอนที่เขาคิดสีหน้าดูเป็นกังวลมาก แต่ไม่นานเขาก็คลี่ยิ้มที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์มากมาย พร้อมกับกล่าวเสียงที่ได้ยินเพียงคนเดียว
...คล้ายกระซิบกับตนเอง
"มะรืนนี้กิล แกจะได้รับรู้ ว่าความเจ็บปวดมันเป็นยังไง!!"
พูดเสร็จกราซก็เดินจากไป ณ ที่แห่งนั้นโดยไม่มีใครเอะใจหรือสงสัยอะไรเลย ออาจเพราะเขาเป็นเพียงแค่ทาสกระมัง
และในพระราชวังอันใหญ่โตสุดมโหฬาร โดยมีแม่บ้าน20คน ทาส(คนรับใช้)20คน พ่อบ้านอีก10คน o_0(ทึ้ง!!เวอร์:ghost_vampire)แต่มันไม่อึดอัดอย่างที่คิดเพราะมีการผลัดเปลี่ยนเวร อย่างกับ รปภ. แน่ะ
และแล้ววันนัดหมายก็มาถึง วันนี้เวียอาเน่สวมชุดสบายๆ แต่เพราะนางเป็นคนสวยปัญหาเรื่องเสื้อผ้าจึงไม่ขัดข้อง แม้เสื้อผ้าจะดูคล้ายกับชาวไร่ ชาวสวน แต่ก็กลบความงามบนใบหน้าของนางไม่ได้ และกิลเองก็แต่งชุดสบายๆเหมือนกัน หากแต่เขาก็กลบใบหน้าอันหล่อเหลาไม่ได้เช่นกัน
"เจ้าพร้อมหรือยัง ^^" กิลหันมาถาม
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
""
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ