The Magichian สงครามเวทย์นักปฎิวัติ

"วันนี้เรียนกับอาจารย์ซันโนสุดหล่อกับอาจารย์ไรเดอร์สุดเท่หล่ะ คอยดูนะ แมรี่จะทำให้ผู้ชายทุกคนในโรงเรียนนี้เป็นสามีของแม่รี่ให้ได้"แมรี่พูดโดยไม่คิดพร้อมสะบัดผมสีบร์อนของเธออยางหน้าตาเฉย
"ต๊าย อยากเป็นกระหรี่ก็ไม่บอกนะยัยแมรี่"จิเสะแขวะอย่างอดไม่ได้กับคำพูดของแมรี่
"แมรี่ไม่ใช่กระหรี่นะ แมรี่คือสาวสวยใจดีที่จะทำให้ทุกคนมีความสุข"
"ถ้าไม่ใช่กระหรี่ก็ผู้หญิงกลางคืนสินะ"ไดอาน่าแขวะแมรี่ตามจิเสะเพราะเอือมระอากับยัยหัวทองนี่เหลือเกิน
"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!บังอาจว่าแมรี่หรอหนอย!"
"หยุดทะเลาะกันสักทีสิรำคาญโว้ย!"ทัตสึมิตะคอกใส่พวกจิเสะอย่างดัง
"อย่าทะเลาะกันเลยน่าสาวๆ โกรธกันมากๆ หน้าเหี่ยวไวนะ"คุมะเนโกะอารมณ์ดีเช่นเดิม
"อย่าทะเลาะกันเลยนะครับ~"ฟูอ้อนว้อนพวกจิเสะด้วยแววตากลมโตน่ารัก
"ก....ก็ได้เห็นแก่ฟูหรอกนะ"จิเสะแพ้ลูกอ้อนของฟูมากๆเลยยอมหยุด
"เอาล่ะๆ พอพวกเธอเห็นหน้าพวกครูซันโนกับครูไรเดอร์พวกเธอก็คงจะสงบลงนะ เนอะๆ"คุมะเนโกะยิ้มแป้น
"จริงด้วยๆ ดูพวกครูยังดีกว่าทะเลาะกับยัยพวกนี้ตั้งแยะ"แมรี่ออกอาการดี๊ด๊าน่าดูชม
(จิเสะ/ไดอาน่า : แต่พวกชั้นไม่ใช่พวกบ้าผู้ชายแบบหล่อนย่ะยัยแมรี่)ทั้งคู่พูดในใจ
"เอาล่ะ ใกล้ถึงสวนสวรรค์แล้ว รีบเดินหน่อยเถอะ เดี๋ยวเข้าสายจะยุ่ง"ทัตสึมิพูดเรียบๆแล้วเดินนำหน้าไป
"อื้ม" ทุกคนตอบรับคำของทัตสึมิพร้อมเดินตามเงียบๆ
 
ณ สถานที่ลับ
"เธอพบกับเนริมาใช่หรือไม่"เคนั่งบนเก้าอี้โดยมีอีกสี่คนยืนล้อมสองด้านคือ ดราก้อน ทมิฬ วูฟ แบล็ค
".................."หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีดำยาวสลวยจรดพื้นนิ่งเงียบไม่ตอบแต่เธอตอบด้วยนัยตาสีน้ำเงินครามน้ำทะเลแสนเย็นชาของเธอแทน
"งั้นสินะ.......เธอกล้ามากนะ ที่ไปขวางหมอนั่น เธอก็รู้ เค้าเป็นหุ้นส่วนกับเรา เราต้องตามใจหมอนั่น"เคนั่งไขว่ห้างมองหญิงสาวที่ถูกล่ามโซ่ที่ข้อมือและข้อเท้า
"แน่ใจงั้นหรือ...........ว่าเนริเป็นแค่หุ้นส่วน ไม่ใช่คนที่จะบุกโรงเรียนหรอกหรือ"หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงและท่าทางแสนเย็นชาที่ขัดกับใบหน้าหวานใส
"เธอนี่ ชักจะรู้มากไปหน่อยมั้ง..............วูฟ.."เคเอ่ยชื่อวูฟโดยที่วูฟพยักหน้าให้ตอบพร้อมเดินมาหาหญิงสาว
"แบบนี้เธอต้องรับเคาระห์ซะหน่อยมั้ง.........."เคดีดนิ้วหนึ่งทีเป็นสัญญาญสั่งให้วูฟลงมือกับหญิงสาว
"ถ้าคุณไม่รู้อะไรคงไม่ตองมาทรมานแบบนี้หรอก...."วูฟพูดด้วยน้ำเสียงปนเศร้าก่อนที่จะแยกเขี้ยวที่ยาวและแหลมคมกัดที่คอของหญิงสาวจนเลือดสาดโชกไปทั่วตัวของหญิงสาวและตัวของวูฟ
"อึก......."หญิงสาวหน้าซีดเพราะเสียเลือดมาก 
วูฟถอนเขี้ยวออกจากคอเนียนขาวของหญิงสาวที่บัดนี้โชกไปด้วยเลือดแล้วปล่อยให้หญิงสาวนั่งจมกองเลือด
"เป็นไงล่ะ.......รสชาติดีใช่มั้ย......ความเจ็บปวดที่เธอได้รับ"เคยิ้มพอใจกับภาพศิลปะโชกเลือดตรงหน้าของเค้า ทมิฬมองเฉยๆ แบล็คหลับตาลง ส่วนดราก้อนเบนหน้าหนีภาพตรงหน้าเล็กน้อย
"ข้าไม่ยักกะรู้สึกอะไร.............."แม้ใบหน้าจะยังเหมือนเดิมแต่น้ำเสียงช่างดูอิดโรยและอ่อนแอ
"ฉันชอบเวลาเห็นผิวขาวเนียนน่าสัมผัสของเธอโชกโชนไปด้วยเลือด"เคมองหญิงสาวแล้วยิ้มพอใจกับภาพตรงหน้าเป็นอย่างมาก เคดูสนุกทุกครั้งที่ได้ทรมานหญิงสาวคนนี้จนเกือบตาย
".........................ต่ำ................"หญิงสาวด่าคำเดียวแต่เหมือนจะไปกระตุ้นให้เคยิ้มสะใจเข้าไปอีก
"ปากดีอยู่นี่แสดงว่าถ้าโดนมากกว่านี้คงไม่เป็นไรสินะ วูฟ ดราก้อน ทมิฬ แบล็ค สั่งสอนเค้าหน่อยสิ"เคสั่งให้อีกสี่คนไปทรมาณหญิงสาว ทั้งสี่เดินมาที่หญิงสาว แม้ในใจไม่อยากจะทำแต่ถ้าเป็นคำสั่งพวกเค้าก็เลี่ยงไม่ได้ วูฟกัดซ้ำอย่างหนักหน่วงตรงที่เดิมของหญิงสาว ดราก้อนกัดที่คออีกข้าง ทมิฬกัดหน้าท้อง ส่วน แบล็คกัดหน้าคอจนถึงหลอดลม
"อั่ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"หญิงสาวเจ็บทรมานสุดขีดเพราะตอนนี้ร่างกายโชกไปด้วยเลือดหนักกว่าเดิม วูฟกัดกระชากตรงคอด้านขวาอย่างไม่ยั้งมือ ดราก้อนฟังเขี้ยวแล้วกัดอย่างแรงจนคอข้างซ้ายของหญิงสาวเป็นแผลใหญ่ ทมิฬกัดกัดขย้ำที่หน้าท้องของหญิงสาวเป็นแผละลึกและเหวอะมาก ส่วนแบล็คไม่มีความปราณี กัดคอแล้วฟังเขี้ยวยาวๆลงในหลอดลมของหญิงสาว จนตอนนี้หญิงสาวกำลังจะตายเพราะขาดอากาศ หญิงสาวเริ่มกระตุกสองสามครั้ง ก่อนที่ตาจะพร่ามัวแล้วหมดสติไป
"ผมว่าพอเถอะครับ ท่านเค!"ดราก้อนเลิกกัดแล้วหัดมาพูดกับเค
"ขืนมากกว่านี้....เธอคง......."ทมิฬก้มหน้าลงแล้วเช็ดเลือดออกจากปาก
"ผมก็เห็นด้วย หยุดทรมานเธอแค่นี้พอ"แบล็คหลังจากถอนเขี้ยวออกจากหลอดลมก็พูดกับเคอย่างนิ่งๆ
".....แล้วแต่พวกนาย พายัยนั่นไปห้องพยาบาลลับซะ"เคสนุกมากกับการเห็นหญิงสาวทรมานจนเค้าพอใจและเดินออกจากห้องไป
".....เจ๊......"วูฟรู้สึกผิดมากกับหญิงสาวคนนี้ วูฟช้อนร่างบอบบางของหญิงสาวที่โชกไปด้วยเลือดและระบมไปด้วยบาทแผลขึ้นมาจากกองเลือด
"คงได้พักระยะยาวแน่ ขอโทษนะ..."ดราก้อนลูบหัวของหญิงสาวที่หมดสติเพราะเสียเลือดมากกับหายใจไม่ออก
"ถ้าพวกเราไม่ทำ ท่านเคก็คงลงมือเอง ยัยนี่คงได้เละกว่านี้แน่"ทมิฬลูบเรือนผมสีดำยาวสลวยของหญิงสาวเบาๆ
"พาไปรักษาได้แล้ววูฟ"แบล็คสั่งก่อนที่จะเดินออกไป
"อ่า..."วูฟพาหญิงสาวหายไปกับมิติทิ้งไว้ให้ดราก้อนกับทมิฬอยู่ในห้องต่อไป....