The Magichian สงครามเวทย์นักปฎิวัติ

"วันนี้เรียนกับอาจารย์ซันโนสุดหล่อกับอาจารย์ไรเดอร์สุดเท่หล่ะ คอยดูนะ แมรี่จะทำให้ผู้ชายทุกคนในโรงเรียนนี้เป็นสามีของแม่รี่ให้ได้"แมรี่พูดโดยไม่คิดพร้อมสะบัดผมสีบร์อนของเธออยางหน้าตาเฉย

"ต๊าย อยากเป็นกระหรี่ก็ไม่บอกนะยัยแมรี่"จิเสะแขวะอย่างอดไม่ได้กับคำพูดของแมรี่

"แมรี่ไม่ใช่กระหรี่นะ แมรี่คือสาวสวยใจดีที่จะทำให้ทุกคนมีความสุข"

"ถ้าไม่ใช่กระหรี่ก็ผู้หญิงกลางคืนสินะ"ไดอาน่าแขวะแมรี่ตามจิเสะเพราะเอือมระอากับยัยหัวทองนี่เหลือเกิน

"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!บังอาจว่าแมรี่หรอหนอย!"

"หยุดทะเลาะกันสักทีสิรำคาญโว้ย!"ทัตสึมิตะคอกใส่พวกจิเสะอย่างดัง

"อย่าทะเลาะกันเลยน่าสาวๆ โกรธกันมากๆ หน้าเหี่ยวไวนะ"คุมะเนโกะอารมณ์ดีเช่นเดิม

"อย่าทะเลาะกันเลยนะครับ~"ฟูอ้อนว้อนพวกจิเสะด้วยแววตากลมโตน่ารัก

"ก....ก็ได้เห็นแก่ฟูหรอกนะ"จิเสะแพ้ลูกอ้อนของฟูมากๆเลยยอมหยุด

"เอาล่ะๆ พอพวกเธอเห็นหน้าพวกครูซันโนกับครูไรเดอร์พวกเธอก็คงจะสงบลงนะ เนอะๆ"คุมะเนโกะยิ้มแป้น

"จริงด้วยๆ ดูพวกครูยังดีกว่าทะเลาะกับยัยพวกนี้ตั้งแยะ"แมรี่ออกอาการดี๊ด๊าน่าดูชม

(จิเสะ/ไดอาน่า : แต่พวกชั้นไม่ใช่พวกบ้าผู้ชายแบบหล่อนย่ะยัยแมรี่)ทั้งคู่พูดในใจ

"เอาล่ะ ใกล้ถึงสวนสวรรค์แล้ว รีบเดินหน่อยเถอะ เดี๋ยวเข้าสายจะยุ่ง"ทัตสึมิพูดเรียบๆแล้วเดินนำหน้าไป

"อื้ม" ทุกคนตอบรับคำของทัตสึมิพร้อมเดินตามเงียบๆ

ณ สถานที่ลับ

"เธอพบกับเนริมาใช่หรือไม่"เคนั่งบนเก้าอี้โดยมีอีกสี่คนยืนล้อมสองด้านคือ ดราก้อน ทมิฬ วูฟ แบล็ค

".................."หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีดำยาวสลวยจรดพื้นนิ่งเงียบไม่ตอบแต่เธอตอบด้วยนัยตาสีน้ำเงินครามน้ำทะเลแสนเย็นชาของเธอแทน

"งั้นสินะ.......เธอกล้ามากนะ ที่ไปขวางหมอนั่น เธอก็รู้ เค้าเป็นหุ้นส่วนกับเรา เราต้องตามใจหมอนั่น"เคนั่งไขว่ห้างมองหญิงสาวที่ถูกล่ามโซ่ที่ข้อมือและข้อเท้า

"แน่ใจงั้นหรือ...........ว่าเนริเป็นแค่หุ้นส่วน ไม่ใช่คนที่จะบุกโรงเรียนหรอกหรือ"หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงและท่าทางแสนเย็นชาที่ขัดกับใบหน้าหวานใส

"เธอนี่ ชักจะรู้มากไปหน่อยมั้ง..............วูฟ.."เคเอ่ยชื่อวูฟโดยที่วูฟพยักหน้าให้ตอบพร้อมเดินมาหาหญิงสาว

"แบบนี้เธอต้องรับเคาระห์ซะหน่อยมั้ง.........."เคดีดนิ้วหนึ่งทีเป็นสัญญาญสั่งให้วูฟลงมือกับหญิงสาว

"ถ้าคุณไม่รู้อะไรคงไม่ตองมาทรมานแบบนี้หรอก...."วูฟพูดด้วยน้ำเสียงปนเศร้าก่อนที่จะแยกเขี้ยวที่ยาวและแหลมคมกัดที่คอของหญิงสาวจนเลือดสาดโชกไปทั่วตัวของหญิงสาวและตัวของวูฟ

"อึก......."หญิงสาวหน้าซีดเพราะเสียเลือดมาก 

วูฟถอนเขี้ยวออกจากคอเนียนขาวของหญิงสาวที่บัดนี้โชกไปด้วยเลือดแล้วปล่อยให้หญิงสาวนั่งจมกองเลือด

"เป็นไงล่ะ.......รสชาติดีใช่มั้ย......ความเจ็บปวดที่เธอได้รับ"เคยิ้มพอใจกับภาพศิลปะโชกเลือดตรงหน้าของเค้า ทมิฬมองเฉยๆ แบล็คหลับตาลง ส่วนดราก้อนเบนหน้าหนีภาพตรงหน้าเล็กน้อย

"ข้าไม่ยักกะรู้สึกอะไร.............."แม้ใบหน้าจะยังเหมือนเดิมแต่น้ำเสียงช่างดูอิดโรยและอ่อนแอ

"ฉันชอบเวลาเห็นผิวขาวเนียนน่าสัมผัสของเธอโชกโชนไปด้วยเลือด"เคมองหญิงสาวแล้วยิ้มพอใจกับภาพตรงหน้าเป็นอย่างมาก เคดูสนุกทุกครั้งที่ได้ทรมานหญิงสาวคนนี้จนเกือบตาย

".........................ต่ำ................"หญิงสาวด่าคำเดียวแต่เหมือนจะไปกระตุ้นให้เคยิ้มสะใจเข้าไปอีก

"ปากดีอยู่นี่แสดงว่าถ้าโดนมากกว่านี้คงไม่เป็นไรสินะ วูฟ ดราก้อน ทมิฬ แบล็ค สั่งสอนเค้าหน่อยสิ"เคสั่งให้อีกสี่คนไปทรมาณหญิงสาว ทั้งสี่เดินมาที่หญิงสาว แม้ในใจไม่อยากจะทำแต่ถ้าเป็นคำสั่งพวกเค้าก็เลี่ยงไม่ได้ วูฟกัดซ้ำอย่างหนักหน่วงตรงที่เดิมของหญิงสาว ดราก้อนกัดที่คออีกข้าง ทมิฬกัดหน้าท้อง ส่วน แบล็คกัดหน้าคอจนถึงหลอดลม

"อั่ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"หญิงสาวเจ็บทรมานสุดขีดเพราะตอนนี้ร่างกายโชกไปด้วยเลือดหนักกว่าเดิม วูฟกัดกระชากตรงคอด้านขวาอย่างไม่ยั้งมือ ดราก้อนฟังเขี้ยวแล้วกัดอย่างแรงจนคอข้างซ้ายของหญิงสาวเป็นแผลใหญ่ ทมิฬกัดกัดขย้ำที่หน้าท้องของหญิงสาวเป็นแผละลึกและเหวอะมาก ส่วนแบล็คไม่มีความปราณี กัดคอแล้วฟังเขี้ยวยาวๆลงในหลอดลมของหญิงสาว จนตอนนี้หญิงสาวกำลังจะตายเพราะขาดอากาศ หญิงสาวเริ่มกระตุกสองสามครั้ง ก่อนที่ตาจะพร่ามัวแล้วหมดสติไป

"ผมว่าพอเถอะครับ ท่านเค!"ดราก้อนเลิกกัดแล้วหัดมาพูดกับเค

"ขืนมากกว่านี้....เธอคง......."ทมิฬก้มหน้าลงแล้วเช็ดเลือดออกจากปาก

"ผมก็เห็นด้วย หยุดทรมานเธอแค่นี้พอ"แบล็คหลังจากถอนเขี้ยวออกจากหลอดลมก็พูดกับเคอย่างนิ่งๆ

".....แล้วแต่พวกนาย พายัยนั่นไปห้องพยาบาลลับซะ"เคสนุกมากกับการเห็นหญิงสาวทรมานจนเค้าพอใจและเดินออกจากห้องไป

".....เจ๊......"วูฟรู้สึกผิดมากกับหญิงสาวคนนี้ วูฟช้อนร่างบอบบางของหญิงสาวที่โชกไปด้วยเลือดและระบมไปด้วยบาทแผลขึ้นมาจากกองเลือด

"คงได้พักระยะยาวแน่ ขอโทษนะ..."ดราก้อนลูบหัวของหญิงสาวที่หมดสติเพราะเสียเลือดมากกับหายใจไม่ออก

"ถ้าพวกเราไม่ทำ ท่านเคก็คงลงมือเอง ยัยนี่คงได้เละกว่านี้แน่"ทมิฬลูบเรือนผมสีดำยาวสลวยของหญิงสาวเบาๆ

"พาไปรักษาได้แล้ววูฟ"แบล็คสั่งก่อนที่จะเดินออกไป

"อ่า..."วูฟพาหญิงสาวหายไปกับมิติทิ้งไว้ให้ดราก้อนกับทมิฬอยู่ในห้องต่อไป....