คิวบิก (รักที่ไม่เรียกรัก)

 
 
 
     ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็พบตัวเองในชุดนักเรียนที่นอนอยู่หน้าสถานที่แห่งหนึ่ง ที่นี่มันที่ไหนกันนะสภาพเหมือนไม่ใช่ญี่ปุ่น มันดูใหย่โตอย่างกับบ้านคน ใช่!นี่ต้องเป็นหน้าบ้านใครสักคนแน่ๆอ่ะ เอ๊ะ ว่แต่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง นึกแปป -0-
 
 
 
     ชิสุกะพ่อทำน้ำหวานมาให้ลูก อ่ะดื่มซะจะได้สดชื่นนะ
 
 
     ขอบคุณค่ะพ่อ แล้วพี่อันล่ะคะ ไม่ดื่มหรอค่ะ
 
 
     พี่อันดื่มไปแล้วล่ะลูก ชิสุกะรีบดื่มซะนะลูก 
 
 
    ค่ะพ่อ ขอบคุณนะคะ
 
 
 
 
     อ๋ออย่างนี้นี่เอง TT มะหมายความว่าฉันโดนทิ้งหรอเนี้ยยยย ม่ายยยยยย >< ล่ะฉันจะทำยังไงเนี่ยที่นี่ฉันไม่รู้จักทางเลยสักนิด แถมเนื้อตัวฉันตอนนี้มอมแมมมาก โอ๊ยย ชีวิตช้านนนนนนนนน  >3<  เดี๋ยวเดี๋ยว!  ฉันขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการฉันเชื่อชิสุกะจัง  เป็นสาวน้อยที่(ไม่ค่อย)สวย  แต่ฉัน็ไม่ได้ขี้เหร่นะ แต่ว่าสภาพฉันในตอนนี้คงได้รางวัลออสก้าแห่งความโสมมแน่ๆ ฉันมีดีที่อะไรรู้ม้ะ? สมองไง ฮุฮุ ฉันฉลาดน้ะจะบอกให้ แต่นาทีนี้ฉันเหมือนกลายเป็นคนโง่ไปแล้ว เพราะฉันไม่รู้จะจัดการกับตัวเองยังไงดีอ่ะ ทำยังไงดี TT
 
   ฟุ้บบบ!  
 
 
    0_0   อะ อะไรอะไรไอพวกชุดดำนี้จู่ๆก็มาหิ้วปีกฉันลากเข้าไป นี่ฉันเป็นคนนะ!
 
 
     "นี่ พวกนายเป็นใครอ้าาาาาาา ปล่อยช้านนนนนนนนนนนนน "  ครืดๆ เสียงเท้าฉันลากกับพื้นรองท้งรองเท้าถลอกหมด ถ้าพังขึ้นมาแม่จะจับมันต้มน้ำให้กินสะเลยนิ!
 
 
     "พวกแกหูตึงรึไง บอกให้ปล่อยยยช้านนน กรี๊ดดดดดดดด"  ฉันหวีดร้องเพื่อหวังว่าพวกนี้จะยอมปล่อย แต่ที่ไหนได้เค้าทำเหมือนไม่ได้ยิน ไม่มีความรู้สึกไม่มีแม้กระทั่งความอ่อนไหว นี่ถ้าพวกแกไม่หน้าปุมีสิวล่ะก็ฉันต้องนึกว่าพวกแกคือหุ่นยนต์แน่ๆ
 
 
      ตุ้บบบบ!!
 
 
     เมื่อถึงจุดหมายพวกมันก็เควี้ยง ใช่! พวกมันเควี้ยงฉัน! นี่ฉันเป็นผู้หญิงนะ!
 
 
     "นี่! เจ็บนะว้อย เบาๆหน่อยไม่ได้ไงฉันเป็นผู้หญิงน้ะย้ะ!"  ฉันอุตส่าโวยวายพวกมันก็ยังนิ่ง - -
 
 
     "นี่นะหรอ อันจัง"   ผู้ชายร่างสูงคนนึงเดินเข้ามา โหหล่อจังผู้ชายผมดำ หน้าเรียว จมูกโด่งเป็นสันเลยอ่ะ แววตาสีฟ้าซ่อนความเย็นชาเอาไว้ ริมฝีปากที่น่าจูบของเค้าทำเอาฉันอยากจะ...
 
 
     "ทำไมอัปลักษณ์จัง"   เฮือกก! อีตาบ้า! ฉันมโนต่อไม่ออกทันทีที่ได้ยินคำๆนั้นออกมา 
 
     "นี่ นายว่าใครอ่ะ แหมหล่อมากนักหรือไงโถ่ว ดูแต่งตัวโอ๊ะๆชุดดำ จะดูดีไปไหนคะ แหมแต่งตัวสะดูดีปากเสียแบบนี้ไปใส่ผ้าถุงไป๊ ! ฮ่าฮ่า"   โอ๊ยยย สะใจจริิงวุ๊ยยย หมอนั่นคิ้วขมวดใหญ่เลย 555
 
 
     "เธอ! รู้ไหมกำลังล้อเล่นอยู่กับใคร!"   เค้าโกรธใหญ่เลยอ่ะแต่ช่วยไม่ได้ขอล้อเล่นอีกหน่อยแล้วกัน
 
     "อ้าว อ้าว อ้าว โถๆ น่าสงสารนายเองยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นใครแล้วฉันจะไปรู้ไหมเนี้ยยย"   ฉันแกล้งทำเสียงสูงพร้อมกับสีหน้าที่ยั่วโมโหสุดๆ
 
 
     "เธอ! เห้ยจับเธอไปฆ่าทิ้งซะ!!"  อย่ามาล้อเล่นไปหน่อยเล้ย 555 นายฆ่าฉันก็ติดคุกอ่ะดิ
 
     
      แกร๊กๆ
 
 
     สะสะเสียงปืนน กรี๊ดดดดดดดด พวกมันหยิบปืนมาจ่อช้านนนน โอ้วม่ายยน้าาาTT
 
 
      ปังงง!!!  
 
 
      "กร๊ดดดดดดดด ฉันโดนยิงแล้ว"   หลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย นี่ฉัน ฉัน ม่ายยยยย
 
 
 
        จ๊ะเอ๋ แหะๆๆๆ เค้าอยากลองแต่งดูนะอาจจะไม่เหมือนมากน้า ชอบไหม ถ้าชอบไม่ชอบบอกเค้าด้วยน้า จะได้ทำเรื่องใหม่ หรือติ วิจารณ์ ได้หมดเลยจ้าา