TheSunshine...แก็งโหดโครตว้าวุ้น

-

เขียนโดย iArtLoveSecert

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.22 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,554 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2557 10.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) การเริ่มต้นที่เลวร้าย!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-โรงหนังแห่งหนึ่ง-

           “มาช้าจังนะอาอิ!เธอทำอะไรอยู่เข้าห้องน้ำนานขนาดนี้”จีจี้ที่ยืนรออาอิอยู่หน้าที่ตรวจบัตรเข้าโรงหนัง บ่นหลังเพื่อนของเธอพึ่งออกมาจากห้องน้ำ

           “ฉันท้องเสียย่ะ!! นี้ก็พึ่งตัวอย่างหนังเองนะ ทันอยู่แล้ว ไปกันเถอะ” อาอิรับของมาจากเพื่อนแล้วเดินเข้าโรงหนัง

          ในโรงหนังมืดสนิท อาอิจึงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่องมาหาที่นั่งตัวเอง เมื่อเจอแถวของตัวเองแล้วจึงเดินไปหาที่นั่ง แต่ติดตรงที่ว่าทางที่อาอิกำลังจะไปมีขาผู้ชายคนนึงขวางอยู่ ผู้ชายคนนั้นรู้ว่าอาอิ กำลังจะเดินไป แต่กลับไม่เอาขาลง

          “เอ่อ..ขอโทษนะคะ ช่วยเอาขาลงหน่อยได้ไหมคะ^_^”อาอิพูดเสียงหวานแต่เค้าก็ยัง ไม่ยอมเอาลง

           “ขอโทษนะคะ ช่วยเอาขาลงด้วยค่ะ พอดีฉันต้องไปนั่งที่ถัดไป ตอนนี้เริ่มบังคนอื่นแล้วนะคะ” อาอิพูดย้ำอีกครั้งพลางสงบสติอารมณ์ที่เริ่มมาคุ

           “แล้วทำไมไม่รู้จักเข้ามาก่อนหนังฉายเล่า ไร้มารยาท!!!”ผู้ชายคนนั้นพูดโดยไม่มองหน้าแถมกินป็อปคอร์นต่อ แล้วเขย่าขาของเค้าด้วย

           “แต่ฉันว่าสิ่งที่คุณทำนั่นแหละ ไร้มารยาท! นี้เพิ่งตัวอย่างหนัง ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์เข้ามาดูหนังไม่ทราบ-0-”พูดพลางท้าวสะเอว พยายามทำเสียงเบาที่สุด

           “งั้นหรอ!!ถ้าคิดว่าผ่านไปได้ก็เชิญ- -”ทามากิพูดพลางกินป็อปคอร์นต่อ

           “นายพูดเองน๊ะจ๊ะ^-^”อาอิพูดเสียงประชด พลางยกขาขึ้นเอามือกดขาทามากิลง แล้วข้ามไป ทามากิที่ไม่ทันตั้งตัวจึงเซไปทางที่อาอินั่ง ทำให้ป็อปคอร์นหล่นเต็มพื้น

           “ขอบคุณนะที่ช่วยหลบทางให้ ^^”อาอิหันให้ยิ้มหวานให้ทามากิ แล้วนั่งลงดูหนังในที่ของตัวเอง

           “หึ หึ เก่งนักนะยัยตัวเล็ก - -*” ทามากิยิ้มมุมปากคิดเอาคืนอาอิ ทันใดนั่นก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาฝั่งอาอิ

           “อ้าวทามากินายอยู่นี้หรอ ขอโทษนะ ช่วยหลบทางหน่อย”ลิลลี้ที่มากับทามากิขอทางอาอิ ที่ยกขามาพาดเบาะข้างหน้าเหมือนที่ทามากิทำ แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี่้

           “เสียมารยาท! บังคนอื่น! หนังฉายแล้ว หลบไปสิ”อาอิพูดพลางยกขาปัดไปมา

           “นี่แก!! กล้าทำแบบนี้ได้ไง? รู้ไหมฉันลูกใคร? พ่อฉันหน่ะใหญ่แค่ไหน? เธอรู้ไหม?” ลิลลี้พูดพร้อมชี้หน้าอาอิ

           “หื้มO-o พ่อเธอเป็นช้างรึไง จริงด้วยตัวใหญ่มากเลยอะ”อาอิพูดยั่วโมโห

           “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทามะจังขาาา>0<”ลิลลี้กริ๊ดลั่นแล้วกระโดดโล้ดเต้นหมือนเจ้าเข้า

           “นั่งลงก่อนลิลลี้”ทามากิพูดแล้วดึงลิลลี้นั่งลง

           “นี่เธอไม่อยากแก้แค้นยัยนั่นหรอ เรามาทำให้ยัยนั่นดูหนังไม่ได้ แล้วออกไปเลยดีกว่า

           “ได้สิคะ ทามะจัง ลิลลี้จะป่วนมัน คิคิ” ลิลลี้หันไปหอมแก้มทามากิ แล้วรับคำอย่างอ้อนๆ

          อาอิหันไปเห็นฉากนั้นพอดีจึงคิดในใจว่า ไม่รู้จักอาย ไม่มีมารยาท แถมยังหอมแก้มโว์อีก แหวะ ไอ้หัวแดงนี่หน้าตาก็ดี แต่ไม่ร้จักอาย ไร้มารยาททางสังคมสุดๆ

          “นี่เธอเมื่อกี้ยังไม่จบนะ เธอกล้าดียังไง เอาขาสกปรกๆ มาบังฉันหน่ะ”

          “เป็นบ้าอะไรอีกผีเข้าหรอ? เมื่อกี้ก็เห็นสงบๆแล้วนิ ลุกขึ้นมากหาเรื่องฉันอีกทำไม? เป็นไรมากป่ะ?” อาอิพูดแบบรำคาญสุดขีด

          “จบง่ายๆก็ไม่ใช่ฉันนะสิ ฉันเป็นหัวหน้าแก็ง The moonlight เชียวนะ!!!”ลิลลี้พูดขึ้นทุกคนในโรงหนังต่างพากันหน้าเสียยกเว้นอาอิ

          “มูนลงมูนไรซ์อะไร ฉันไม่รู้จักเว้ย! เธอOkปะเนีย เทียวเอาื่อแก็งหมีน้อย มาป่าวประกาศเนีย”

          “ทามะจังดูดิ นังนี่มันไม่กลัวเราเลย กล้าดียังไง เอาชื่อแก็งเราไปพูดแบบนี้ เธอได้เอดีแน่!”

          สิ้นเสียงลิลลี้ก็มีเด็กวัยเดียวกันกับพวกเค้า ลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วตรงมาจับอาอิ

          “เป็นเรื่องแล้วไง!! บ้าเอ้ย! ลิลลี้กลับไปก่อนไป! เร็วๆ!”ทามากิพูด ลิลลี้จึงวิ่งออกากโรงหนังไป โดยมีผู้ชายสามสี่คนวิ่งตามไป

          “นี่จะทำอะไรนะ ปล่อยนะไอ้บ้า!!!” อาอิถูกผู้ชายสองสามคนพยายามเอาตัวออกไป ทามากิเห็นจึงเข้าไปช่วย

          ตู๊บ! ตับ! พลั่ว! พลัก! ทามากิเตะต่อยผู้ชายพวกนั้นแล้วเข้าไปดึงอาอิออกมาจากตรงนั้น แล้ววิ่งออกจากโรงหนัง

          “นี่มันเรื่องอะไรกัน พวกบ้านั้นจะทำไรฉัน แล้วนายไปต่อยเค้าทำไมยะ!”อาอิโวยวายหลังจากหนีพวกนั้นอยู่

          “พวกมันเป็นอริแก็งฉันน่ะ ฉันว่าแล้วพวกมันต้องตามมา ยัยนั่นดันพูดชื่อแก็งออกมาซะนี!” ทามากิพูดอย่างขัดใจ แล้ววิ่งต่อไป

          “เห้ยหยุดนะเว้ย หยุด จะไปไหน หยุดนะโว๊ย!!! แฮ๊กๆ” อริของทามากิตะโกนไล่หลังมาติดๆ

          “แล้วยัยลูกช้างนั้นจะไม่เป็นไรหรอ?”อาอิถามแต่ยังคงวิ่งต่อไป

          “พอพวกนั้นเห็นฉันพาเธอออกมา ไม่ใช่ยัยนั่น เดวก็ปล่อยมาเองแหละ แต่เป้าหมายของพวกนั้นก็คือเธอไงหล่ะ ^______^”ทามากิ หันมายิ้มอย่างกวนประสาท

          “แล้วฉันเกี่ยวอะไรด้วยว้าาาาาาาาา∏∧∏”

         /ฝากเม้น+ให้คะแนนด้วยน้า/ >3<

 

          

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา