แฟนมาเฟีย

คนตัวโตขยับตัวเองเล็กน้อยเมื่อตื่นขึ้น สายตากวาดมองไปรอบๆห้องนอนที่ขนาดไม่ใหญ่และก็ไม่เล็กจนเกินไปสำหรับคนตัวเล็กที่นอนมุมตัวอยู่ใต้ผ้าห่มใบหน้าซุกลงกับอกแกร่งของเขา  
           คาลอส์กวาดตามองสำรวจทั้งดวงหน้าคนตัวเล็ก ผิวขาวเนียนแบบเด็กๆ ดวงหน้ารูปไข่ คิ้วสสีดำเข้ม ดวงตากลมโตที่ปิดสนิด จมูกโด่งสวยได้รูป และริวฝีปากอวบอิ้มสีชมพู เธอชั่งสวยและน่ารักมาจริงๆ แม่เด็กน้อยของฉัน เพราะดูจากลักษณะแล้วเธอคงอายุไม่ขึ่ง 19ปี แน่น
          อื้มมม คนที่เพ่งตื่นมีอาการงัวเงียเป็นอย่างมาก  ดวงตาค่อยๆกระพนิบถี่ๆเพื่อปรับแสง และขยับตัวจะลุกขึ้นตามความเคยชิน
              โอ๊ะะะะะะะะะะ  ความเจ็บมหาสารวิิ่งเข้าหาเธออย่างจัง เจ็บๆๆๆๆ เจ็บมากๆๆ เจ็บที่กลางกายสาวของเธอ  แล้วภาพเหตุการณ์ต่างเมื่อคืนก็เริ่ม กลับเข้ามาสู่สมองของเธออีกครั่ง
หยาดน้ำตาใสๆก็ไหลออกมา ความรู้สึกของเธอตอนนี้
 มันอย่ากที่จะอธิบายอะไรทั้งนั้น  รู้เพียงแค่ว่าเธอเสียตัวตั้งแต่อายุ 18 ปี เท่านั้น แคค่นั้นยังไม่พอเธอยังเสียตัวให้กับใครที่ไหนก็ไม่รู้อีกด้วย
มาถึงตอนนี้สายตาของอนิสา เริ่มกวาดมองรอบๆห้องนอนสีฟาของที่ที่มีขานดไม่ใหญ่โตแต่ก็ไม่ได้เล็กจนอยู่ไม่ได้ มองหาคนที่พรากความบบริสุทธิ์ของเธอไป แต่ก็ไม่พบ เขาหายไปไหน หรือว่าเขาทิ้งเธอแล้วจริงๆ เขาได้เธอแล้วก็ทิ้งงั้ยสิ ตอนนี้น้ำตาของมันไหลจนไม่ไม่จะให้ไหลอีกแล้ว ชีวิตหรอชีวิตทำมันมันถึงรันทดำด้ขนาดนี้ เสียครอบครัวแล้วยังต้องมาเสียตัวอีก แต่เธอต้องเข้มแข็งเธอจะถือสะว่ามันเป็นแค่ฝันร้ายเท่านั้นเอง พอตื่นขึ้นมามันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นถึงแม้มันจะเป็นการหลอกตัวเองที่โครตไม่ได้เรื่องเลยก็ตาม
          อนิสาพยายามที่จะลุกขึ้นไปชำระร่างกายของเธอที่ห้องน้ำแต่มันอยากเหลือเกินที่จะลุกขึ้นยืนด้วยสถาพร่างการที่ไม่เหลือสภาพของเธอบวกกับอาการจากไข้ของเธออีก มันจึงทำให้อนิสาก้าวเดินได้เพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้นแล้วก็ต้องล้มลงแต่ขณะที่เธอกำลังจะล้มนั้น พรึ่บบ ลำแขนแข็งแรงของใครบางคนโอบกอดเอวของเธอเอาไว้จากด้านหลังทำให้คนที่กำลังจะล้มหน้าทิ้ทขะมัมไปกับพื้นปะทะเข้ากับแผ่นอกกว้างของใครบางคน   จนทำอะไรไม่ถูกยืนแข็งที่ออย่างนั้น
          ลมหายใจอบอุ่นเป่ารดต้นคอขาวนวล แผ่นอกกว้างที่มีไออุ่นๆสัมผัสกับแผ่นหลังเปล่าเปลื่อย และแขนแข็งแรงแต่นุ่มนิ่มเหมือผิวเด็กนั้น ก็ทำเอาหัวใจของอนิสาเต้นไม่เป็นจังหวะเลยที่เดียว  คาลอสค่อยๆคล้ายอ้อมแขนออกแต่มิได้ปล่อยให้หลุดจากเอวคอดกิ้วของเธอแล้วค่อยๆหมุนให้เธอมาสบตากับเขา  อนิสาหายใจติดขัดเมื่อสบตาคมคู่นั้น เขาดูหล่อมากหล่อราวกับเทพบุษลงมาจุตติ ผมสีนำ้ตาลเข้ม ด้านหน้าซอยสั้น ส่วนด้านหลังก็ซอยสั้นถึงต้นคอ ดวงตาคมเข้มดุจเหยี่ยว จมูกโด่งสัน  ริมฝีปากบางหยักได้รูปราวอิสตรี รูปหน้าทรงไป ผิวขาวสะอาดตา รวมๆแล้วทุกอย่างที่เขามีมันดูดีไปหมด เขาหล่อมาก แต่ก็ร้ายไม่แพ้กันเพราะเขาที่ทำให้เธออยู่ในสภาพแบบนี้ สภาพที่ไม่เหลือค่าของความเป็นคนเลยที่เดียว
           พรักก อนิสาผลักหน้าอกของคาลอสที่ไม่ทันได้ตั้งตัวออกอย่างแรกจนแขนที่เกี่ยงฃวเอวเธอไว้หลุดออกจากเอวบาง   คาลอสจ้องหน้าเธอนิ่งไม่มีคำพูดไดหลุดออกจากปากของคนทั้งสอง  บรรยาอากในห้อตกอยู่ในความเงียบจนอนิสาทนรอฟังคำพูอของเขาไม่ไหวจึงเป็นคนเริ่มการสนทนา
          "คุณเป็นใคร"มีคำถามมากมายที่อนิสาอยากถามเขาแต่เธอพูดไม่ออกจริงนอกจากประโยคสิ้นคิดประโยคนี้
"ผมชื่อ คาลอส แมคนิสัน เป็นมาเฟียใต้หวัน และก็เป็นผัวเธอด้วยทำไม"คาลอสอารมเดือดเมื่อเห็นสายตายรังเกลียดของเธอที่ส่งมาให้เขา
"ผัวงั้นหรอ ไม่กลัวโดนคดิพลากผู้เยาวหรอคุณ"อนิสาเองดก็ไม่ได้ลดละความพยายามเอาชนะเขาลงเลย
"ฉันรู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอไม่กล้าเร่แบกสภาพยับเยอนของตัวเองไปถูกสายตัวคนอื่นมองแบบสม%