Love" รักหมดใจ นายขี้หึง
เขียนโดย 
Pan_Wan~
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.41 น.
แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 23.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) หนูไม่รู้~ หนูเมาลม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 5
เพล้ง! โครม! ปัง! เสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหวดังออกมาจากห้อง
ครัวของห้องๆหนึ่ง ซึ่งมันก็คือห้องฉันนี่เเหละค่ะ ไอ้เสียงดัง
กล่าวมันก็เเค่(ปานว่าน: ไม่เเค่มั่ง) เสียงจานชามหมอกระทะ
ตะหลิว ลฯ กระทบกระพื้น เสียงมันชั่งไพเราะเสียกระไร =__=
โอ้! ไม่นะ ยิ่งไม่ค่อยจะมีจานชามใส่กับข้าวกินอยู่ ไม่น่าคิด
บ้าๆอยากทำ 'มาม่า' กินก่อนไปมหาลัยเลย รู้งี้ไปหาซื้อหนมปัง
กินยังดีกว่าสะอีก เเค่ทำมาม่า ฉันกับทำให้ห้องครัวหรูๆ พังได้
อย่างกับว่ามี คนมารบกันเลย =_=
"ค่อยกับมาเก็บเเล้วกัน..สายละยุ่ง" ฉันทำหน้าเจือนๆ ก่อนจะ
เดินออกจาโซนห้องครัวทันที ไม่รอช้า ฉันหยิบกระเป๋ายีน
ซึ่่งเเน่นอนว่าไม่ได้ซื้อเอง ^0^ เดินออกจากห้องสุดหรู~
ที่ไม่ได้ซื้อเองอีกนั่นเเหละ ก็อย่างนี้หละนะ~ ก็ฉันมันมีน้อง
สาวรวยนี่นา~ โฮะๆ
ฉันเดินออกจากคอนโดสูงเสียดฟ้า จะสูงไปไหน ถ้าไฟไหม้
ฉันจะหนีออกมาทันไหมเนี๊ย -_-
ฉันคิดเรื่อยเปือยเดินไปริมถนน เอ๋~ นั่นมันรถคุ้นๆนะ 0^0
ซ่า~ เสียงน้ำกระเซ็นเม็ดโตสาดใส่หน้าฉันเต็มๆ ขับรถไม่มี
มารยาท! เอ่อ...รถมันคุ้นๆนะที่มันขับผ่านเเอ่งน้ำเมื่อกี้หนะ
อยู่ๆ เรื่องที่ผับในลานจอดรถก็เเล่นมาในหัวฉัน........
อย่าบอกนะว่า....
"ไอบ้า!!! ไอบ้าลามก!! กลับมาเคลียร์เลยนะเฟ้ย!!" เมื่อตั้งสติได้
ฉันก็ตะโกนพูด(ด่า)ว่า(ทอ) +^+
เเต่...เอ๋~ นั่นมันเจ้านายฉันนี้เนอะ~ ไม่คุ้มๆ เราอาจจะโดนเตะ
ออกจากงานที่ได้เงินเยอะอย่างนั้นเเน่ๆ ถ้าว่าเค้าเสียๆหายๆ
เห้ย!! เเต่ว่า ไอ้นั่นมันมาขับรถเหยียบเเอ่งน้ำจนเธอเปียกเป็น
ลูกหมาเลยนะ
เสียงนางมารกับนางฟ้าในจิตใจฉัน ว่ากันไปมา โอ้ย!! ลืมไป
เลยว่าชุดฉันเปียก!! ต้องกลับไปเปลี่ยนใช่ไหมเนี่ย..
ว่าเเต่นายนั่น! คอยก่อนเถอะ! เจอดีเเน่ ฉันจะทำให้นายอับอาย
จนไม่มีบ็อกเซอร์จะใส่เลยคอยดู (เกี่ยวไหม?)
มหาลัยฯ (สมมุติ)
ผมนั่งขำอยู่บนเก้าอี๋หินอ่อน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
