Love" รักหมดใจ นายขี้หึง
เขียนโดย Pan_Wan~
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.41 น.
แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 23.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เผ่น!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 3
"จะให้ฉันทำอะไรหรอค่ะ" ฉันไม่สบตากับเจ้านายก่อนจะค่อยๆตัวรีบลง (ผิดๆ)
ฉันก้มหน้าสำนึกผิด ชิ๊! ถ้าไม่ใช่ฉันต้องใช่เงิน ไม่มาทำงานร้านเเกหรอกย่ะ! เหมือนหมอนี้รู้ หมอนั่นเลย
ลากฉันไปทางลานจอดรถ เดินมาสักพักฉันก็ได้ยินเสียงเเว้ดๆของยัยเจ๊นั่น - -^
"ตามมานี้!" เจ้านายนามว่าเเทซันกึ่งลากกึ่งจูงฉันไปที่ลานจอดรถก่อนจะยัดฉันเข้าไปในรถ
เปิดหลังคาที่มันเรียกว่าอะไรสักอย่าง (หลบอยู่หลังเขาหรอ = =)
"เธอคงอยากใช้ไหมถึงมาขัดจังหวะฉันหนะ..." ไอ้หล่อโรคจิต(?) ยิ้มภูมิใจในความหล่อของตัวเอง
หมอนี้มันคิดได้ยังไงฟ่ะ!!! อยากเอารองเท้าส้นสูงเจาะหัวเเม่ม (OMG)
"ใครมันจะไปอยากกันเจ้านายหื่นกามเเสนโรคจิตฟ่ะ!" ฉันบ่นอุบอิบเบาๆ ก่อนจะเขยิบตัวติดกับประตู
ที่นั่งฝังข้างคนขับ
"ห้ะ! อะไรนะพูดให้ดังๆหน่อยสิ๊! ยัยไม้จิ้มฟัน" หมอนี้บอกฉันเป็นนัยๆว่า ฉันเเบน
ฉันก้มมองหนมน๊มตัวเอง เค้าเรียกว่าซ่อนรูปเฟ้ย!
"เงียบทำไม" นายต๊องลากมกโรคจิตตาต่ำ เอยกับฉันจบก็ออกรถออกจากผับทันที ..ทำไมเมื่อกี้ฉันไม่
หนีนะหรอ เพราะว่า.....ประตูล็อกค่ะ!! จ๊ากกก!! ;^;เอ๊ะ! หรือว่าฉันต้องกระโจนหักคอไอ้บ้านี้ให้ตายไปเลย
ดี!
"ไอ้!...เอ่อ..คุณจะพา ฉันไปไหนว่ะ เอ้ย ค่ะ" ฉันพยายามทำใจดีสู้เสือ
"ไปม่านรูดมั้ง~" อ่อ....ม่านรูด~ ห้ะ!!! ม่านรูด!! ไอ้บ้าจะ ไปทำเป๊ะเเกหรอ!! =[]=
"เห้ย!!! คุณหยุดรถเลยนะเฟ้ย!!" ฉันพูดรัวๆก่อนจะเอาขาเเทรกไปตรงที่คนขับเเล้วเหยียบแบรกทันที
ดีน่ะ! ถนนข้างหลังว่าง...- -* ไม่งั้นเละเเน่ๆ
ฉันเอื้อมมือไปปลดล็อกประตูรถก่อนจะ รีบวิ่งลงจากรถอย่างไม่คิดชีวิต
วันรุ่งขึ้น
ฉันนั่งทำหน้าเหมือนคนพึ่งตื่นก่อนจะหยิบนาฬิกา ที่ขึ้นเลข 8:58 ทำให้ฉันตาถลนออกมาจากเบ้า
สายเเล้ว!!! ฉันคิดได้ดังนั้นก็รีบวิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำอย่างรีบร้อนจนเกือบล้มหัวเเตก - -
เห้อ~ หมอนั้นเป็นไรไหมน๊า~ ตายหรือยังหว่า ที่ฉันพูดนี้หมายถึง เจ้านาย ฉันนั่นเเหละ หลังจากที่ฉันหนี
ลงจากรถที่ขับออกมาห่างจากผับไม่มาก ก็เห็นเท็กซี่คันนึกผ่านมาเลยโบกกลับบ้านไม่สนใจตานั่นเลยว่า
ตายหรือยัง...=_=
เอาเถ๊อะ! นี้ฉันก็สายมากเเล้ว เดี๋ยวไปมหาลัยไม่ทัน
ฉันวิ่งออกมาจากคอนโดที่ยัยน้องสาวฉันซื้อเป็นของขวัญ ฉันวิ่งไปหน้าป้ายรถเมย์รอยังไม่ถึง หนึ่งนาที
รถเมย์ก็มาจอดตรงหน้าฉัน ไม่รอช้า ฉันรีบกระโจนขึ้นรถเมย์ทันที
____________________
มายาวมากครั้งนี้ 55
พอดีเปิดเทอมวันเเรกอะนะ~
ก็เลยจัดสะยาวเบย ทั้งที้ไม่ค่อยมีกำลังใจสักเท่าไหร่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ