ผมชอบผู้หญิงนะครับ

 
 
อะไรนะ ผมเป็นโรคร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ใช่ครับได้ยินไม่ผิด คุณรูปหล่อท่านนี้ ท่านมาบอกกระผมว่าเป็นโรคร้าย ต้องรักษาอีกนาน 
จิงหรอออออออออ
 
"แน่ใจนะครับ ว่าผมเป็นโรคร้ายที่หมอว่านะครับ" ใช่แน่หรอ
 
"ใช่ครับ ทำไม" ดู หน้าคุณหมอคนนี้สิ ต้องมีอะไรไม่ดีแน่ๆ
 
"ก็ผมนะ แข็งแรงนะครับ ไม่น่าจะเป็นโรคอย่างว่า" ใช่ เราแข็งแรงจะตาย
 
"คุณแน่ใจหรอครับ" โอ้ยยย ไอ้หมอบ้า ทำหน้าเจ้าเลห์มากมาย
 
"ครับ" 
 
"ผมอยากรู้จักชื่อคุณนะครับ เราจะได้กรอกประวัติให้คุณ"
 
"ผมชื่อ ปรวิชญ์ นามวิเศษ ชื่อเล่น ได ครับ  อายุสิบเก้าปีครับ" จบบบบบบบ
 
"ออครับ ทางเราจะกรอกประวัติให้นะ" เดี๋ยว
 
"เดี๋ยว คุณหมอหน้าที่นี้พยาบาลต้องมาสอบถามไม่ใช่หรอครับ"  ว่ะฮ่ะฮ่าๆ นั้นไงๆ พิรุธ
 
"ออ..คือ พยาบาลไม่ว่างนะครับ" จริงอ่ะ เชื่อก็ได้ ขี้เกียจเถียง
 
"ครับ" แบร่ๆๆๆๆ
 
จากนั้นเขากำลังจะเดินออกไปนอกห้องผู้ป่วย แต่เดินกลับมาเพื่อๆๆๆ
 
"ต่อไปคุณไดคงต้องเจอหน้าหมอบ่อยหน่อยนะครับ" นั้นไงๆ
 
"ทำไม" ใช่ทำไม
 
"ก็ผมเป็นหมอที่จะดูแล โรคที่คุณเป็นอยู่นะครับ" ห่ะ! ยิ้มทำไมๆๆๆๆ มีอะไร
ไอ้หมอบ้า ยิ้มบ้าอะไรห่ะ!
 
"ออ..ผมชื่อหมอสี่นะครับ" ฮ่ะหมอสี่ แล้วก็เดินออกไป แค่เนี่ยยยยย
 
คิดว่าอยากรู้ชื่อนักหรอ ไอ้หมอโฟร์ท