ควักหัวใจ ไขคดีปริศนา (คฤหาสน์ฟาเรส)
6.3
เขียนโดย Jittranut
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.25 น.
4 บท
0 วิจารณ์
6,777 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟิ่ว ... ฟิ่วววววววววว...
ใบไม้ที่ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านปลิวเข้ามาในห้องนอนของฉันทางหน้าต่างตามสายลมที่เหน็บหนาว
''นี่ก็เข้าหน้าหนาวแล้วสินะ'' ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองอยู่พักหนึ่ง เมื่อพบว่าอากาศข้างนอกบ้านเริ่มหนาวเย็นมากขึ้นเรื่อย ๆ
'กริ๊ง! กริ๊ง!' แน่นอนว่านี่คือเสียงโทรศัพท์
''ค่ะแม่''
'เอลิซ เย็นนี้จะกินอะไรเป็นมื้อเย็นดีลูก แม่จะได้ซื้อไปให้' ใช่แล้วแหละ..คนในโทรศัพท์คือแม่ของฉันเอง
''ตามใจเลยค่ะ''
'โอเค เจอกันเย็นนี้นะลูก' ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
แม่ฉันชื่อเอลลีซ่า ฟาเรส เป็นนักธุรกิจชื่อดังของประเทศเลยก็ว่าได้ ฉันไม่รู้เลยว่าแม่มีทรัพย์สมบัติมากมายแค่ไหน แต่ก็คงจะมากพอที่ใครหลาย ๆ คนต้องการ
... 3 ชั่วโมงผ่านไป ...
''สาวน้อยแม่กลับมาแล้วววววว'' เสียงแม่ฉันดังมาจากประตูหน้าบ้านเลยละ
''หิว หิว หิว หิวจังเลย หิวจังเลยยยยยยยยยยย '' ก็ฉันหิวนี่หน่าาา
''เอานี่ แม่ซื้อของมาเต็มเลย มา ๆ ตั้งโต๊ะกันเลย''
ฉันรู้สึกว่าของกินที่อยู่ตรงหน้าฉันเลี้ยงคนได้ 100 คนเลยก็ว่าได้ แม่ซื้อมาเยอะขนาดนี้ โห้วววว... น้ำหนักขึ้นแน่เรา
ฉันทานอาหารมื้อเย็นกับแม่อย่างอิ่มอกอิ่มใจ แต่ไม่มีพ่อ พ่อของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันอายุ 6 ขวบ ด้วยโรคร้าย แม่ก็เลยต้องเลี้ยงฉันคนเดียวมาโดยตลอด และแน่นอนก็ต้องมีหนุ่ม ๆ มาจีบแม่มากหน้าหลายตา ก็แม่ฉันสวยนี่!
หลังจากที่กินไปได้สักพักแม่ก็เริ่มเปิดประเด็นการสนทนา
''เอลิซ''
''หืม ? ''
''อาทิตย์หน้าแม่ว่าง แม่คิดว่าแม่จะไปพักที่คฤหาสน์ฟาเรส จะไปด้วยกันไหม''
คฤหาสน์ฟาเรส เป็นคฤหาสน์ประจำตระกูลฟาเรส คฤหาสน์นี้ตั้งอยู่บนเกาะ ๆ หนึ่งซึ่งห่างไม่ใกล้ไม่ไกลจากในเมืองสีกเท่าไหร่เวลาเดินทางก็ต้องขึ้นเรือข้ามฝั่ง และต้องเดินไปอีก 500 เมตร แต่ไม่ขาดความเจริญเลย มีทั้งสัญญาณเน็ต สัญญาณโทรสัพท์ มีเครื่องอำนวยความสะดวกทุก ๆ อย่าง
ความจริงก็อยากจะไปอยู่นะ แต่ติดปาร์ตี้หน่ะ
''ม่ายอาวววววว มีปาร์ตี้''ฉันตอบแม่อย่างมึน ๆ
''ตามใจแล้วกัน ^^''
หลังจากจบการสนนานี้ เราก็ทานอาหารมื้อเย็นกันต่อ และคุยเรื่องต่าง ๆ กันอย่างสนุกสนาน
ใบไม้ที่ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านปลิวเข้ามาในห้องนอนของฉันทางหน้าต่างตามสายลมที่เหน็บหนาว
''นี่ก็เข้าหน้าหนาวแล้วสินะ'' ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองอยู่พักหนึ่ง เมื่อพบว่าอากาศข้างนอกบ้านเริ่มหนาวเย็นมากขึ้นเรื่อย ๆ
'กริ๊ง! กริ๊ง!' แน่นอนว่านี่คือเสียงโทรศัพท์
''ค่ะแม่''
'เอลิซ เย็นนี้จะกินอะไรเป็นมื้อเย็นดีลูก แม่จะได้ซื้อไปให้' ใช่แล้วแหละ..คนในโทรศัพท์คือแม่ของฉันเอง
''ตามใจเลยค่ะ''
'โอเค เจอกันเย็นนี้นะลูก' ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
แม่ฉันชื่อเอลลีซ่า ฟาเรส เป็นนักธุรกิจชื่อดังของประเทศเลยก็ว่าได้ ฉันไม่รู้เลยว่าแม่มีทรัพย์สมบัติมากมายแค่ไหน แต่ก็คงจะมากพอที่ใครหลาย ๆ คนต้องการ
... 3 ชั่วโมงผ่านไป ...
''สาวน้อยแม่กลับมาแล้วววววว'' เสียงแม่ฉันดังมาจากประตูหน้าบ้านเลยละ
''หิว หิว หิว หิวจังเลย หิวจังเลยยยยยยยยยยย '' ก็ฉันหิวนี่หน่าาา
''เอานี่ แม่ซื้อของมาเต็มเลย มา ๆ ตั้งโต๊ะกันเลย''
ฉันรู้สึกว่าของกินที่อยู่ตรงหน้าฉันเลี้ยงคนได้ 100 คนเลยก็ว่าได้ แม่ซื้อมาเยอะขนาดนี้ โห้วววว... น้ำหนักขึ้นแน่เรา
ฉันทานอาหารมื้อเย็นกับแม่อย่างอิ่มอกอิ่มใจ แต่ไม่มีพ่อ พ่อของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันอายุ 6 ขวบ ด้วยโรคร้าย แม่ก็เลยต้องเลี้ยงฉันคนเดียวมาโดยตลอด และแน่นอนก็ต้องมีหนุ่ม ๆ มาจีบแม่มากหน้าหลายตา ก็แม่ฉันสวยนี่!
หลังจากที่กินไปได้สักพักแม่ก็เริ่มเปิดประเด็นการสนทนา
''เอลิซ''
''หืม ? ''
''อาทิตย์หน้าแม่ว่าง แม่คิดว่าแม่จะไปพักที่คฤหาสน์ฟาเรส จะไปด้วยกันไหม''
คฤหาสน์ฟาเรส เป็นคฤหาสน์ประจำตระกูลฟาเรส คฤหาสน์นี้ตั้งอยู่บนเกาะ ๆ หนึ่งซึ่งห่างไม่ใกล้ไม่ไกลจากในเมืองสีกเท่าไหร่เวลาเดินทางก็ต้องขึ้นเรือข้ามฝั่ง และต้องเดินไปอีก 500 เมตร แต่ไม่ขาดความเจริญเลย มีทั้งสัญญาณเน็ต สัญญาณโทรสัพท์ มีเครื่องอำนวยความสะดวกทุก ๆ อย่าง
ความจริงก็อยากจะไปอยู่นะ แต่ติดปาร์ตี้หน่ะ
''ม่ายอาวววววว มีปาร์ตี้''ฉันตอบแม่อย่างมึน ๆ
''ตามใจแล้วกัน ^^''
หลังจากจบการสนนานี้ เราก็ทานอาหารมื้อเย็นกันต่อ และคุยเรื่องต่าง ๆ กันอย่างสนุกสนาน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ