Unlove We เรื่องนี้นางเอกขอเป็นผี !!

คำขอร้อง
ณ คอนโด M&N
19.00 น.
► Copper 1 ◄
หลังจากจัดการเรื่องวุ่นวายในรถผมก็ทำเป็นว่าไม่เห็นอะไร และพาสิ่งที่ไม่สามารถระบุได้ว่าคือตัวอะไรเ้ามาในห้องพักที่คอนโดสุดหรูของผม ยัยนี่ใส่ชุดแสกสีขาวแขนกุด ผมยาวสีน้ำตาล มีหน้าม้า และที่น่าแปลกคือไม่มีใครเห็นยัยนี่นอกจากผม !!!!!! 
แต่ผมก็ไม่ใช่พวกกลัวผีสาง นางไม้อะไรหรอกนะ เลยไม่ตกใจเท่าไหร่ -*-
"เธอน่ะ เป็นตัวอะไรกันแน่ ผี วิญญาณ นางฟ้า ยมฑูต ?? =_= " ผมพูดพลางหรี่ตามอง
"......O_O " ยัยนั่นทำตาโตเท่าไข่ห่าน ไม่เคยเห็นคนหล่อรึไง - -*
"นี่ !!!! ฉันถามเธออยู่นะ " ผมตะคอก
"นะ....นาย....พะ...พูดกับฉันนเหรอ O[]o " ยัยนี่ทำอย่างกับว่าไม่เคยมีคนเห็น -0-
"ก็ใช่นะสิ เธอคิดว่าฉันคุยกับโซฟารึไง ? "
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ~~ >[]< โอ้ เย้ !! ♪♫ ~ เห้ๆ " ยัยนี่กระโดเต้นท่าประหลาดไปมา = =; ผมพูดเธอแล้วน่าดีใจตรงไหนครัชชช ?
"นายยยย !! นายเห็นฉันจริงๆใช่มั้ยยย ฉันไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย กรี๊ดดดด >^< "
ยัยนี่ดีใจมากจนกระโดเข้ามากอดผม O.O กอดซะแน่นเลย O////O ให้ตายเหอะะะะ ตั้งแต่เข้าวงการมาไม่มีใครถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้เลยนะ >///< 
" นี่ยัย !!! ปล่อยฉันสิ หายใจไม่ออกโว๊ยยยยย " ผมโวยวาย
" แหะ ๆ ^ ^ ; ขอโทษทีนะ ดีใจไปนิดหน่อย " ไม่นิดละมั้ง =  =''
".....เธอชื่ออะไร ? " ผมถาม เธอพลางชี้หน้าตัวเอง
" ฉันชื่อไรอ่ะ ? " ยัยนี่ถามผมกลับ จะรู้ไม่ละะะะะ ตัวเองยังไม่รู้เลย - -
" แล้วฉันจะรู้ได้ไง เธอเองยังไม่รู้เลยนะ !!! " ผมตะคอก เฮ้อออออ ชักจะเพลียละครับ
".... T_T " เอ้าาาาา !! ทำหน้าจะร้องไห้อีก - -*
" ไหนลองเล่าเรื่องมาคร่าวๆสิ = =; " 
"คิอแบบว่า..ฉันตายแล้วจำอะไรไม่ได้เลยยมฑูตบอกกับแัยว่าต้องลงมาตามหาความทรงจำภายใน 100 วัน พอลงมาฉันก็ไม่รู้จักใคร ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครพูดด้วย มีนายคนแรกเนี่ย "
อืมมมมม....ไม่เกี่ยววอะไรกับผมเลยซักนิด = = แล้วทำไมผมถึงมองเห็นละ !!!
" งั้นเหรอ?ก็ไม่เกี่ยวกับฉันนิออกไปได้ละง่วง =[]= ฮ้าววว ~ " ผมหาวแล้วดันเธอออกไป
" ขอร้องละ ช่วยฉันเถอะนะ ฉันไม่รู้จักใครจริงๆ T^T พลีสสสสสส " เธออ้อนวอน
" ไปหาทางเอาเองสิ = = " ผมพยายามดันเธอออกไปแต่ ....... 
พรึ่บบบบบบ !!!!! ~~ ยัยนี่พุ่งมากอดผม แน่นมากกกก =[]= แอ่กกกก ~
" ม่ายยยยย ฉันจะกอดนายอยู่แบบนี้ถ้านายไม่ช่วยฉัน !!! " 
" ฉันไม่อยากช่วยยยย ปล่อยสิ ยัย.... "  
จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟ ~ ♥♥ 
คราวนี้หนักกว่าเดิมเธอจูบผมครับบบบบบบ T////T ให้ตายเหอะะะะะ
" ช่วยแล้ว ช่วยก็ได้ แฮ่กกก ๆๆๆ  O///O " ผมผลักเธอออก
" ดีมากกกก ^[]^ ถ้านายไม่ช่วฉันจะทำมากกว่านี้แน่ !!! " มะ....มากกว่านี้ ?
ปล้ำ ?? ข่มขืน ??? โอ้วววววว T_T คิดภาพแล้วมันนนน...
ติ๊งต่องงงงงงง ♪♫ ~ เอ๊ะ ? ใครมาตอนนี้ - -
" แปปนะ อยู่ดีๆ]t อย่าทำขอพัง -*- "  เธอพยักหน้าพลางเดินไปนั่งโซฟา
ผมเดินมาที่ประตู กดรับเสียงออด
"ใคร ?? "
{ เรนซิ่งไง คิดถึงมั้ยยยย >♥< }
" เรนซิ่ง ? มาทำไมดึกๆ มันไม่ดีนะกลับไปเลย - -; " เรนซิ่งเพื่อนน้องสาวผมเองยัยนี่ชอบผมมากๆ จนเข้าวงการเพื่อนตามผมเชียวนะ = =
{ โหดร้ายจังงง ก็เรนซิ่งคิดถึงพี่นิ T_T }
" กลับไปได้แล้ว " ผมไล่
{ ขอกอดหน่อยก็ได้ O^O } 
" จะบ้ารึไง !!  กลับไปได้แล้วพี่ไม่ว่าง - - "
" นายคอปเปอร์ซัลเฟตตตตตต (กรดชนิดหนึ่ง) Tv เปืดไงอ่ะ มีอะไรให้กินมั้ย ? "
อยู่ดีๆไม่ว่าดียัยนั่นก็ตะโกนมา - -*
{ เอ๊ะ !!! นั่นเสียงใครค่ะ พี่แอบคบใครแล้วไม่บอกใช่มั้ยยยย !! เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ }
ยัยเรนซิ่งได้ยินด้วยเหรอ ห๊ะ !!! นึกว่ามีผมคนเดียวซะอีก O_O
แอ๊ดดดดดดดดดดด ~ ผมนี่รีบเปิดเลยครัชชชช "กรี๊ดดดดด หน้าแทบทิ่ม >[]< "
"เธอว่าไงนะ ? " ผมหรี่ตาสงสัย
"ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงจากห้องพี่ !!! ไหนอยู่ไหนย่ะะะ " เรนซิ่งพูดพลางเดินเข้าไปในห้อง
ผมกลับไปมองที่ยัยนั่นอีกครั้ง เธอเดินมาหาเรนซิ่งและชี้หน้าตัวเอง แต่ว่าาา.....
พึ่บบบบ !!! เรนซิ่งเดินทะลุผ่านเธอไป แปลกกกก!!! O_O 
" เอ่ออออ.... ฉันอยู่นี่ O_O // " ยัยนั่นยกมือโบกไปโบกมาให้เรนซิ่ง
"มีเสียงอีกแล้ววววว เธอบอกอยู่ไหนนะโผล่หัวออกมานะ " ยัยเรนซิ่งค้นไปทั่วจนผมรำคาญเธอคงไม่เห็นแต่ได้ยินสินะ = = 
" เรนซิ่ง !!!! ออกไปได้แล้ว !!!! " ผมตะคอก
" แต่ว่า.... "
" ออก ! ไป !! " ผมพูดซ้ำอีกครั้ง เรนซิ่งจึงยอมออกไป " ชิ ! ไปก็ได้ "
หลังจากเรนซิ่งไปผมก็มองหน้ายัยนั่น ยัยนั่นพูดขึ้นมาว่า
" แปลกเนอะ O_O " ใช่แปลกกกกกกก !! แปลกมากกกกกกกก ชีวิตผมนี่แหละะะะ
เซ็งงงงงง !!! เรื่องบ้าบอไรกันเนี่ย คนหล่อเพลียครัชชชช T_T
 
*โปรดติดตามตอนต่อไป*