Hallo Darling ปริศนาลับจับหัวใจยัยน่ารัก

              หลังจากอ่านประวัติหอคอยแล้ว ฉัน็พลิกดูด้านหลัง  ก็พบว่า ข้างหลังมีแผนที่ทั้งเจ็ดที่  ที่ที่จะมีกุญแจอยู่ แต่ว่า
"อะ เอ่อ   หลังคาตะ ตึกสองในโรงเรียนหรอ"ตึกสองสูงสิบกว่าชั้นเนี่ยนะ บนหลังคางั้นหรอ ใครซ่อนันเนี่ยยย แค่ที่แรอาจตายได้เลยนะเนี่ยยย เห้อออ  
แต่มันก็ไม่ได้ไกลอย่างที่คิดนี่นา
"เอาน่าเพื่ออิสระของผู้หญิงสวย ตาดำอย่างพาราไดซ์"
O-O "อะ เอ่อ เธอเป็นไรน่ะ อิสระภาพ ตาดำไร พาราไดซ์อีก นี่เธอคิดจะไปบ่อนหรอ"
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
"นะ นาย เข้ามาเมื่อไหร่"ฮืออ ฉันมัวแต่เพ้อเจ้อ นายคิงส์นี่เข้ามาเมื่อไหร่เนี่ยยย ฮือออ เมื่อกี้กางแขนขึ้นด้วย จั๊กแร้เปลียกรึเปล่าก็ไม่รู้ ฮืออออออ
"ก็เข้ามาทันเห็นเธอชูจั๊กแร้เปลียกโชก แถมยังหัวเราะร่า ยิ้มแป้นอยู่คนเดียว"กรี๊ดดดดด เปลียกจริงๆด้วย ไม่นะ ถึงฉันจะเป็นคนเหงื่อออกง่าย แต่ไม่น่าจะเปลียกโชกนี่นา
"อะ เอ่อ มันเปลียกจริงหรอ"
ฉันลั้นใจถามออกไป เผื่อมันปลียกเยอะๆจะได้ถามเขาเรื่อวิธีรักษา
"ฮ่าๆๆๆๆ ยัยบ้าเอ้ย"อ้าววววว นายบ้านี่หัวเราะไรเนี่ยยย
"มันเปลียกมากสินะ"ฮืออออออออออออ อยากจะบ้าตายยย
"เปลียกบ้าไรล่ะ ฉันล้อเล่น เธอนี่ซื่อดีนะ น่าสนใจดี"หึยยย 
นายนี่ไม่พุดเปล่า แต่ถือวิสาสะจับผมฉันไปดมอีกด้วย แถมสายตายั่วเย้าชวนขึ้นเตียงนั่นอีก ไม่น้า
อย่ามาทำแบบนี้ักับฉันนะ
ตึก ตัก ตึก ตัก
นายนี่จะเข้าใกล้มากเกินไปละนะ ใจฉันก็ไม่รักดี เต้นซะดังเลยยย น่าอายน่าอายที่สุด
"ฮ่ะๆๆๆ น่ารักดีนะเธอน่ะ เข้าเรียนแล้วนะ ไปได้แล้ว"นายนี่พูด 
ทำให้ฉันต้องรีบวิ่งออกจากห้องมาอย่างรวดเร็ว  ฮืออ รู้สึกหน้าร้อนผ่าวววว
ฮือออ นี่ฉันกำลังเขินใช่มั้ยเนี่ยยยย
"อ้าว ยู ไปไหนมาเนี่ยย"เสียงคุกกี้เพื่อนสนิทสุดเลิฟทำให้ฉันต้องรีบปรับสีหน้าให้ลับมาปติให้ไวที่สุด
"พะ พอดีฉันท้องเสียน่ะ"ฉันบอก
"อ้อ มิน่าล่ะ หน้าแดงเชียววว" เอ่อออ ปกติยัยนี่ท้องเสียหน้าแดงเหมือนเขินหรอเนี่ย  ช่างเถอะ เห้อ บนหลังคาอาคารสองงั้นหรอ อยากจะบ้าตาย ต้องมาตอนกลางคืนซะแล้ว
.............
22.05 
เห้อออ นี่ฉันกำลังทำอะไรัน ฉันกับยัยคุกกี้(มาได้ไง)มายืนอยู่ด้านหน้าโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อย
"เห้อ นี่ถ้าเธอไม่ยอมบอกความจริง เธอก็ต้องมาคนเดียวสินะ ยัยยู ดูสิน่ากลัวจะตาย" เห้อออ ไม่น่าหลุดปากพูดไปเลย ฉันเลยต้องเล่าให้ยัยนี่ฟังทั้งหมด แล้วยัยนี่ก็อยากช่วยซะงั้น
มันก็เลยทำให้เราต้องมายืนอยู่ตรงนี้ด้วยกันไงล่ะ
"ก็ฉันกลัวนิ ไม่กล้าบอกใคร"
"เห้อ เอาเถอะ อันดับแรก เข้าไปในโรงเรียนให้ได้ก่อน โดยการ ลอดรั้วเข้าไปไม่งั้น มีหวังยามฆ่าเราตายแน่"ยัยคุกี้พูด
ไม่นะ ฉันคิดว่าฉันมีแผน
ฉันเดินเข้าไปหายามทันทีที่คิดได้ ยัยคุกี้จะเดินเข้ามาห้ามแต่ไม่ทัน เพราะฉันสะกิดแขนยามไปแล้ว
"ลุงคะ คือหนูมีอะไรจะให้คะ"ฉันพูด และพอยามหันหน้ามา ฉันก็ปาบางอย่างเข้าไปที่หน้ายามทันที
"อะ เอื่อออ"พอยามได้กลิ่นยาที่ฉันโปรย เขาก็สลบไปทันที
"ยู นั่นอะไรน่ะ"
"ฮ่าๆ นี่ก็คือผงยาสลบน่ะ ไปกันเถอะ"ฉันพูดและวิ่งนำหน้าคุกกี้เข้ามาในโรงเรียนทันที