Overs gameภารกิจลับ(รัก)พิชิตเกมส์

                              ดินแดน Over game สวรรค์ของผู้มีพลังวิเศษ
     
     "น่าเบื่อที่สุดเลย..."
     
     เสียงหวานแต่เต็มไปด้วยอำนาจบ่นๆเบาๆ ก่อนจะขยับตัวมานั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ไม่สิบัลลังค์ตัวใหญ่สีทองอร่าม เอามือมารองใต้คางไว้แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่...
     เจ้าของเสียงหวานมีผมสีม่วงอ่อนตรง ผิวขาวเนียนสวยของเธอถูกบดบังด้วยชุดกระโปรงสีดำซึ่งแซมด้วยสีม่วงนิดหน่อยถุงมือสีดำสนิท รองเท้าบู๊ทสีดำและแหวนสีม่วงวาววับเป็นประกาย...เธอนั่งอยู่ในที่มืด ไม่มีใครเคยเห็นหน้าเธอแม้แต่คนสนิท...
     ที่นี่ช่างน่าเบื่อเยี่ยงนัก...
 
     "นี่...นายตรงนั้นนะ ทำให้เราหายเบื่อหน่อยสิ"
 
     เสียงหวานพูดเบาๆแต่แฝงไปด้วยอำนาจอย่างมหาศาล เธอเอามือชี้ไปที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง ชายหนุ่มคนนั้นสะดุ้งตกใจแต่ก็รับคำอย่างกล้าๆกลัวๆ
 
     "ค..คือว่ากระผม"
 
     ชายหนุ่มพูดเสียงสั่น เขาเอาแต่ก้มหน้าไม่คิดที่จะเงยหน้ามามองหญิงสาวผู้เรียกและสั่งเขาตะกี้...เขารู้ ว่าถ้าเกิดหญิงสาวคนนี้หากแค่ใช้เขานิดหน่อยมันก็เป็นความฝันอันสูงสุด แต่หากทำให้เธอหายเบื่อไม่ได้ละ? จะเป็นอย่างไร...ใครๆต่างก็รู้ดี รวมทั้งตัวของชายหนุ่มเองด้วย
 
     "องค์หญิงปล่อยให้กระผมจัดการเถอะครับ กระผมจะทำให้องค์หญิงหายเบื่อภายในกระพริบตาเลยครับ องค์หญิง..."
 
     ผู้มาใหม่ขัดจังหวะของชายหนุ่ม เขามีเรือนผมสีดำสนิทแต่เรือนผมนั้นก็กลับถูกบดบังด้วยหมวกสีน้ำตาลเข้ม เส้นผมของเขาชี้ออกมาด้านนอกได้เพียงแค่นิดเดียว เสื้อสูทสีน้ำเงินกางเกดงสีขาวกำลังทำความเคารพองค์หญิงอย่างนอบน้อม...และองค์หญิงต่างก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ
     ชายหนุ่มเมื่อตะกี้เมื่อคิดว่าตัวเองรอดแล้วก็ถอนหายใจเสียงดัง ก่อนจะขออนุญาตหญิงสาวขอตัวออกไปก่อน เพราะถ้าหากเขาอยู่ที่นี่ต่อไปมีหวังเขาได้ตายแน่ๆ
 
     "องค์หญิงครับผมขอตัวก่อนนะครับ ขอทรงเก-..."
 
     ก่อนจะสิ้นเสียงนั้น ร่างของชายหนุ่มก็ได้กลายเป็นผงทรายอย่างละเอียดข้างๆกับชายหนุ่มผมสีดำภายใต้หมวก แต่ชายหนุ่มผู้สวมหมวกกลับไม่สะทกสะท้านเขาได้เพียงแค่ยิ้มออกมาอย่างสมเพช
 
     "ว่ามาสิ...ว่าจะให้เราทำอย่างไร เราถึงจะหายเบื่อ"
 
     "องค์หญิงเพียงแค่นั่งดูอยู่เฉยๆ เรื่องทุกอย่างกระผมจะเป็นคนจัดการเอง"
 
     "ก็ดี...เจ้ารู้ใช่ไหม หากเจ้าทำให้ข้าไม่ถูกใจ เจ้าจักเป็นอย่างไร"
 
     "กระผมรู้ตัวผมเอง โปรดองค์หญิงโปรดเชื่อใจกระผม กระผมจะไม่ทำให้องค์หญิงผิดหวังเป็นอย่างแน่นอน"
 
     ก่อนแสงสว่างทุกอย่างและทั้งหมดจะหายไป.....
 
     ณ โลกมนุษย์...
 
     "ไม่ว่าจะอ่านยังไงก็ไม่เข้าหัวว อ๊ากกกกก[>]0[<]"
 
     ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวบนโต๊ะสีชมพูสวยงามอร่ามซึ่งเมื่อวานมันเป็นสีแดง ก็เมื่อวานฉันทำสีโปสเตอร์สีขาวหกบนโต๊ะนินา ทีนี้มันก็เกิดการผสมก่อนทำให้สีมันอ่อนลงเลยทำให้เกิดโต๊ะสีชมพูขึ้นมาไงละ ไม่ใช่ละ...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือวิชาวิทยาศาสตร์ในช่วงปิดเทอม แทนที่จะได้ไปเที่ยวทะเลน้ำตกอะไรงี้ กับต้องมานั่งคดตัวอยู่ในบ้างหลังเล็กๆเท่ารูช้าง!?
     บางทีถ้าฉันนอนบนหนังสือ มันอาจจะไหลเข้ามาในหัวของฉันบ้างก็ได้ตัวอักษรนะน่ะ(?)
     แต่...ทำไมวันนี้รู้สึกสงหรณ์ใจแปลกๆ รู้สึกสังหรณ์ใจว่าจะไม่ได้กินคัสตาร์ดยังไงอย่างนั้น[T]0[T]
 
     ปัง!
     
     "พี่เฮรา คัสตาร์ดมาแล้ว!~"
 
     ซะที่ไหนกันละ...!!!
     คัสตาร์ด...[*]0[*]
     จากฉันที่กำลังเอาหัวเนี่ยคลุกไปมาบนหนังสือก็เด้งตัวขึ้นทันที เหมือนมีสปริงมาติดอยู่ด้านหลังหลังของฉัน กรี๊ดดด คัสตาร์ดที่รอคอย จะได้ออกไปจากนรกนี่สักที! คัสตาร์ดจ๋าคัสตาร์ดฉันมาแล้วจ้ะ ฉันมาแล้วจ้าาา
     ไวกว่าความคิดฉันรีบวิ่งลงไปข้างล่างทันทีทันใด ประตงประตูปล่อยให้น้องมันปิดเอง เราไม่สนน ยิบปี้~
 
     "คัสตาร์ดจ๋าา ฉันมาแล้วจ้าา[>]0[<]/"
 
     ฉันรีบวิ่งหลบสิ่งกีดขวาง(?)ภายในบ้าน ก่อนจะแล่นตรงไปที่ห้องครัว กลิ่นคัสตาร์ดลอยเข้ามาติดจมูก ฉันรีบวิ่งเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เป็นเด็กดีนั่งกินคัสตาร์ด~ แต่ว่า...ถ้าเกิดนั่งตรงนี้ละก็อาจจะโดนแย่งคัสตาร์ดก็เป็นได้ ขึ้นไปกินบนห้องดีกว่า ฉลาดจริงเรา~
     ว่าแล้วฉันก็พุ่งไปหยิบช้อนส้อม พุ่งไปหยิบคัสตาร์ดสองอัน ก่อนจะวิ่งขึ้นไปด้านบนห้องแบบไม่รอครายย ฉันรักคัสตาร์ด
     ฉันขึ้นมาถึงบนห้อง เปิดประตูปิดประตูวางคัสตาร์ดพร้อมกับช้อนส้อมเตรียมตัวจะนั่ง แต่ทว่า...ทำไมต้องมีแต่ทว่าด้วยเนี่ย!!!
 
     ฟึ่บ!
 
     อยู่ๆก็มีหลุมขนาดยักษ์มาอยู่ใต้ขาของฉัน มีสีดำและสีเทาสลับกันทั้งสองสีกำลังหมุนไปหมุนมา และมันก็ดูดฉันลงไปพร้อมกับแสงสว่างที่ออกมารอบๆตัวของฉัน
 
     "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด[>]0[<]"
 
     คัสตาร์ดเจ้าเพื่อนยาก ทำไมจากข้าไปเร็วเกินไป ม่ายน้าาา คัสตาร์ด! ฉันยังไม่ได้กินเลย ม่ายยยยยยยยยยย[T]0[T]
 
     ------ คุยกันก่อน ------
     เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้แรงบันดาลใจมากจากเรื่อง SAO เคยเขียนแนวพล็อตเรื่องเอาไว้นานแล้ว ตอนแรกอาจจะสั้นหน่อยนะจ้ะ แต่ตอนที่2เนี่ยจะยาวกว่าเดิมแน่นอน(มั้ง) ฝากด้วยนะ~
     ปล.สามารถฝากนิยายของท่านได้แต่ต้องมีการแลกเปลี่ยนกันหน่อย เช่นถ้าเกิดวิจารณ์เราก็จะวิจารณ์นิยายของท่านกลับ โหวตติดตามแนะนำเราจะทำกลับหมดเลย ถ้าอยากให้เราทำอะไรนิยายเรื่องสั้นฟิคชั่นและอื่นๆอีกมากมายเรื่องไหนก็ได้ลงได้ที่วิจารณ์ได้เลยจ้า(ยกเว้นคนที่ยังไม่มีนิยาย ถ้าเกิดเขียนนิยายเมื่อไหร่บอกเราได้เลยยินดีช่วยติชมโหวตติดตามแนะนำจ้ะ)
     ฝากเรื่องKey loverกุญแจรักสื่อหัวใจด้วยนะเออ ยังไม่จบ55+ 
     สุดท้ายนี้ถ้าอาจมีตรงไหนบกพร่องหรือผิดพลาดสามารถบอกเราได้ เราไม่โกรธจ้าถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเราก็แต่งนิยายไม่ค่อยเก่งมือใหม่
     สุดท้ายนี้ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะจ้ะ ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านวิจารณ์หรือติชมหรือโหวตติดตามแนะนำมากๆเลยคร่า[>]0[<]