โลกเวทมนต์ ของฉันกับด้านความเบ๊อะ
เขียนโดย 
อิมนะจ๊ะ
วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.04 น.
แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ออกเดินทาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"- - จะกลับมาทำเบ๊อะอะไรฟะ" ฉันพูดด้วยความรำคาญเป็นอย่างยิ่ง แล้วชายคนนั้นก็จับมือฉันแล้วพาขึ้นรถเมล์ไป
"นี่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ยยิ่งฤดูหนาวอยู่ ไม่เป็นห่วงคนสวย น่ารัก มุ้งมิ้ง โมเอะ เลยรึไง- -*"ฉันตะโกนใส่ตานั่น
"แหม่ ยังดีกว่าเดินไปน่า หุบปากไปเลย!"คุมะปิดปากฉันพร้อมตะโกนลั่นรถเมล์
"เอ่อ พี่คะเงียบหน่อย"เด็กสาวน่ารักผมฟ้า โมเอะที่กำลังนั่งใกล้ฉันอยู่เอ่ยปากขึ้นมา
2 ชั่วโมงผ่านไป
"นี่ๆเธอชื่ออะไรเหรอ"ฉันจับไหล่เด็กหญิงโมเอะอยู่
" มิงะ โคจิชินทากิ โซมะเจกิ มิโกะ ค่ะ"มิงะจังทำหน้าเขินๆใส่ฉันกับอีตาคุมะ
"หา ชื่ออะไรนะ ยาวเกินฟังไม่รู้เรื่องง่ะ"ฉันเขยิบมาใกล้มิงะจังแล้วบอกกับเขา
" เดี๋ยวชาติหน้า หัด แคะขี้หูบ้างนะคะ
*"มิงะจัง โบกหูฉันโดยท่าทางบ้าๆ ปากร้าย นะเนี่ย (เธอก็เหมือนกันย่ะ- -*)
" เอาล่ะถึงแล้ว มาเร็วๆสิ"คุมะจูงมือฉันลงมาจากรถเมล์
" รู้แล้วย่ะ อีกอย่างไม่เห็นต้องเป็นห่วง ฉ.. กรี๊ด!!"ฉันพูดอวดเก่งคุมะแต่ทันใดนั้น คุมะก็จับตัวฉันไว้ทัน (เกือบลื่น)
"คู่รัก คู่จิ้น กันเลยนะคะ^^"มิงะจังทำท่าทางน่ารักยิ้มให้ ให้กับฉัน
"อ..อะ...เอ๋ ทำอะไรน่ะ ง่ะ ไม่ต้องมาช่วยฉันเลยนะ O////O"ฉันตะโกนใส่หูอีตาคุมะพร้อมหน้าแดง
"ยังไงฉันก็ช่วยตัวเธอไว้ได้ รอดซะที"คุมะมองฉันด้วยสายตาที่ไม่น่าไว้ใจ
"หึ รอดอะไรกันยะไม่เกี่ยวซะหน่อย เอ่อ จริงด้วยสินายช่วยฉันไว้ได้"ฉันพูดโดยไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร
"ฉันช่วยเธอไว้ได้ ก็ ขอบคุณสิ 
" คุมะทำหน้าเจ้าเล่ใส่ฉัน
"ข.."
"ขะ..."
"ขอ...."
"ขอบ....."
"ค.."
"คุ..."
"คุณ....นะ"ฉันพูดด้วยความเขินเพราะไม่เคยขอโทษใครซักคนเลย(แน่ใจนะ)
ติชมตอนต่อไปด้วยค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
