magic city เวทมนต์ในเมืองมหัศจรรย์

[moe talk]
"ตุ้บ!"เสียงฉันนอนตกเตียง โอย เจ็บจังT^T ว่าแต่ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย? ใครพาฉันมาข่มขืนรึปล่าว!?(น้ำหน้าอย่างเธอไม่มีใครเอาหรอก-0-)
"หือ"ฉันค่อยยื่นหัวขึ้นมาดูบนเตียงแล้วฉันก็เห็นยูตะ!? สงสัยนี่เป็นห้องของยูตะล่ะมั้ง แสดงว่าตานี่ช่วยฉันไว้สินะ มีพลาสเตอร์ติดอยู่ที่แผลฉันด้วยสิ
"ขอบคุณนะ"ฉันกระซิบข้างหูยูตะเบาๆแล้วหยิบผ้าห่มมาห่มให้ 
ฉันมองไปรอบๆห้อง ห้องใหญ่ชมัด อ้ะ! ตรงนั้นกองอะไรน่ะขยะเรอะ ไม่มั้ง ตานั่นคงทำตกแล้วลืมเก็บนั่นแหละ ได้เวลาคนสวยผู้นี้ทำตัวเป็นคนดีแล้ว ฉันค่อยๆเก็บของพวกนั้นไว้บนตู้ก็ฉันไม่รู้ว่าจะวางไว้ตรงไหนนี่หน่า-0-
"ม..ไม่นะอย่าไป"ยูตะพึมพำเบาๆ คนอย่างตานี่ก็นอนละเมอเหมือนกันเนอะแถมดิ้นไปดิ้นมาด้วย คงฝันร้ายสินะ ปลุกตานี่ให้ตื่นดีกว่า
"นายตื่นๆ"ฉันเขย่าตัวตานี่เบาๆ 
"ตื่นๆ"ฉันเขย่าตัวแรงขึ้น
"ตื่น!"ฉันตะโกนใส่หูตานี่ ทำไมมันไม่ตื่นซะทีฟะอย่างงี้ต้องใช้ไม้เเข็งซะแล้ว
"ตุ้บ!"ฉันถีบตานี่ตกเตียง รู้สึกสะใจยังไงไม่รู้แฮะ
"โอ๊ย!"ตานี่ตะโกนขึ้น คงเจ็บน่าดูสินะ
"ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ยยัยเซ่อ!"ตานั่นลุกขึ้นแล้วหันมาหาฉัน วะฮ่าฮ่า สมน้ำหน้า
"ก็ถีบนายตกเตียงไง-w-"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงกวนteenเล็กน้อย
"ให้ตายเถอะ ยัยบ้า- -"พูดจบตานั่นก็หยิบหมอนมาปาหัวฉัน แอก คนสวยแทบล้มค่ะ 
"นี่นาย!"พูดจบฉันก็ปาหมอนใส่ตานั่น แค้นนี้ต้องชำระ0^0
"เล่นงี้ใช่ไหมได้"แล้วตานั่นก็ปาหมอนใส่ฉันคราวนี้ไม่ใช่แค่ใบเดียวนะ4ใบรวด มันทำให้ฉันเซล้มเลยทีเดียว
แล้วพวกเราก็ปาหมอนใส่กันไปมา ต่างคนต่างหัวเราะ เป็นการปาหมอนที่สนุกดีจริงๆ แต่ความสนุกนั้นก็จบลงเนื่องจาก...
"นี่พวกเธอทำอะไรกันน่ะ- -"จู่ๆนิโกะก็เปิดประตูเข้ามา 
"ปาหมอนเล่น- -"ฉันตอบ
"เล่นอะไรบ้าๆเนี่ย ฉันไม่คิดเลยนะว่าพวกเธอจะเล่นอะไรแบบนี้- -"นิโกะทำหน้าเอือมระอา
"ช่วยไม่ได้ก็ยัยนี่เริ่มก่อนเองนี่หน่า"ยูตะพยักไหล่ เฮ้ย! พูดงี้ได้ไงนายเป็นคนเริ่มก่อนไม่ใช่เรอะ นี่มันกล่าวหากันชัดๆ
"ใครกันแน่ยะที่เป็นคนเริ่มก่อน- -*"ฉันหันหน้าไปหาตานั่น
"เธอนั่นแหละ ก็เธอพลักฉันตกเตียงก่อนนี่"<<<ยูตะ
"ต..แต่นายปาหมอนใส่ฉันก่อนนะ"<<<โมเอะ
"พอๆหยุดทะเลาะกันได้แล้ว"นิโกะพูดแล้วเอามือมาแยกฉันกับยูตะออกจากกัน 
"ว่าแต่เธอมานี่ทำไมหรอ"ฉันหันไปถามนิโกะ 
"แม่ยูตะเรียกกินข้าว ก็เลยให้ฉันมาตามหาพวกเธอ รีบๆลงไปกันเถอะ"<<นิโกะ
"่อืม"ฉันกับยูตะพยักหน้าเบาๆ ทำไมตานี่ต้องทำพร้อมกับฉันด้วยล่ะ- -
10 นาทีต่อมา
ตอนนี้ฉัน ยูตะ นิโกะได้ลงมาจากห้องแล้ว
"เอาล่ะ ทุกคนก็มากันพร้อมหน้าแล้วสินะ เรามาเริ่มประชุมกันเถอะ"แม่ยูตะยิ้ม เห? ประชุมหรอ ไม่ได้แค่มากินข้าวหรอกเรอะ
"ตอนนี้เราก็รวบรวมผู้ครองเพชรทั้ง10มาครบแล้ว พวกเธอรู้รึปล่าวว่าเพชรทั้ง10ถือกำเนิดมาสำหรับใครและเพื่ออะไร?"แม่ยูตะถาม เพชรทั้ง10มีไว้ทำอะไรงั้นหรอ...ก็ไม่รู้สิ 
"...."ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกค่ะ นี่ทุกคนก็ไม่รู้หรอ-0-
"ไม่รู้สินะ เพชรทั้ง10น่ะ ถือกำเนิดมาสำหรับผู้ถูกเลือก ซึ่งผู้ถูกเลือกจะต้องกำจัดจอมมารปีศาจที่มีนามว่า Death เพื่อคืนสันติสุขให้แก่โลกใบนี้ เพชรนั้นจะมี10สีได้แก้สี  ชมพู เหลือง ฟ้า ส้ม ขาว ดำ แดง น้ำเงิน เขียว เทา เพชรแต่ละสีจะมีคุณสมบัติที่แตกต่างกันไป ซึ่งความสามารถนี้ฉันก็ไม่รู้แน่ชัดว่ามีอะไรบ้าง^^"แม่ยูตะยิ้ม ยิ้มทำไม- -*
"แล้วเราจะใช้พลังนั้นยังไงหรอครับ"ไดอิกิยกมือแล้วถามขึ้น นั่นสินะจะใช้ยังไง
"เราก็แค่ต้องปลุกพลังนั้นให้ตื่นขึ้นโดยการ....เชื่อมั่น"ทำไมพอถึงคำว่าเชื่อมั่นแม่ยูตะถึงได้พูดเสียงเบาขนาดนั้นล่ะ- - แต่ว่าแค่เชื่อมั่นก็ทำได้งั้นหรอ ดูเหมือนจะง่ายนะ
"เอาล่ะ ขอจบการประชุมแค่นี้ พรุ่งนี้8.00น.เจอกันที่ห้องใต้ดินนะ"อ.เลเยอร์พูดขึ้น ห้องใต้ดินงั้นหรอ? 
15 นาทีต่อมา
"ตอนนี้ทุกคนก็ทานข้าวเสร็จหมดแล้วนะจ๊ะ เรามาจับฉลากกันดีกว่าว่าจะได้นอนคู่กับใคร"แม่ยูตะพูดขึ้นพร้อมหยิบกล่องจับฉลากขึ้นมา ต้องนอนคู่เรอะ-0-
.
.
.
แตน ตะ แด แด่น แต่น แตน แต่น แต๊น ตอนนี้คู่นอนของพวกเราก็ออกมาเเล้ว ดังนี้ นิโกะนอนกับซามะ นารูกะนอนกับคามานะ อาเซียโน่นอนกับเควส ไดอิกินอนกับคาซุยะ และฉันนอนกับยูตะ ร้องไห้แป๊ป ทำไมฉันต้องนอนกับตานั่นด้วยฟะ! ฉันไม่เข้าจาย
โปรดติดตามตอนต่อไป