Not Y yet 18+

 
"ถึงแล้วคร้าบบบ"มันจอดรถลงตรงหน้าคอนโดของผมที่อยู่ละแวกเดียวกับมหาวิทยาลัย ผมเปิดประตูรถแล้วก้าวอกไปทันที:"เดี๋ยว!!"ผมหันไปมองมัน ด้วยสัหน้าเอือมๆ "ต่อไปนี้เรียกพี่ว่า คิม ก็ได้นะ เเล้วห้ามแทนตัวเองว่าผมอีกให้เรียกชื่อตัวเองแทน เราเป็นแฟนกันแล้วนะ" มันพูด จุ้บ มันขโมยจูบผมแรงๆทีหนึ่ง"คิมไปแล้วนะ บายย"
มันออกเราไปทันทีทิ้งให้ผมยืนงงอยู่หน้าคอนโด "เหอะ  คิมเหรอ มันคิดว่าตัวเองแบ๊วมากสิ เหอะๆ" ผมก้าวเข้าไปในคอนโดทันที "หิมะ!!" ร่างใหญ่ของพี่ศิราสวมกอดผมจากด้านหลัง ผมแกะมือทันทีแล้วหันไปมองพี่เค้า "หายไปไหนมาพี่ตามหาแทบแย่ เป็นห่วงนึกว่าแกหายตัวไป เป็นอะไรรึเปล่า" พี่ศิลาพูดพลางจับผมหมุนไปรอบๆ ตรวจเช็คสภาพผม "ผมไม่เป็นไรฮะ เเค่......"วูบ แล้วโลกของผมก็ดับมืดไป 
" กูบอกมึงเลยนะว่าอย่าเข้ายุ่งกับคึนขอ่งกูแล้วอย่ามาล้ำเส้นอีก" ผมตื่นขึ้นมาแล้วรู้สึกเวียนหัว เห็นพี่ศิลากำลังคุยโทรศัพท์กับใครสักคนที่ริมระเบียงห้องนอน "พี่ศิลา" พี่เค้าหันมาแล้ววางสายทันที พี่เค้าเดินเข้ามาแตะหน้าผากผม แล้วยิ้มอย่างอบอุ่น"อ้าวไข้ลดลงไปแล้วหนิ' พี่ศิลาลูบหัวผมเบาๆแล้วจับให้ผมนอนต่อ "เป็นไงบ้างหิวรึยัง" 
"ผมหลับไปกี่ชม.เนี่ย"ผมถามพี่ศิลาที่ถือถาดโจ๊กเข้ามาให้"   'ก็ประมาณ2ชั่วโมงแล้วหละ นี่ก็เย็นแล้วกินข้าวแล้วกินยานะ แล้วนอนอีกรอบเดี๋ยวพี่ล๊อคห้องให้
"ผมขอบคุณนะพี่' ผมยิ้มให้พี่เค้าแบบเพลียๆแล้วกินโจ๊กและยาจนหมด
"อ่า อร่อยจังเลย"ผมลูบท้องตัวเองเบาๆ '5555 มันแน่นอนอยู่แล้วก็พี่ทำนี่หว่า" พี่ศิลาลูบหัวผมอีกครั้งแล้วกดดันผมให้นอน ผมนอนอย่างโดยดี ไม่นานก็หลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อนและฤิทธ์ยา
........................................................................................................
ร่างหนาของศิลามองคนตัวเล็กที่นอนบนเตียงด้วยตวามเอ็นดู  ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะทำให้คนๆหนึ่งได้มากขนาดนี้  เค้าคงจะรักเด็กน้อยหน้าหวานคนนี้เข้าเต็มๆ ไม่ว่าอย่างไรเค้าก็อยากดูแลหิมะให้ดีที่สุด  ร่างหนาก้มลงจูบเบาที่ขมับคนตัวเล็กด้วยความทะนุทนอม "หายไวๆนะ หิมะ^^"
คอมเมนต์ๆๆๆๆ อยากอ่านคอมเมนต์ ไวๆจังหุหิๆมาเมนต์หน่อยเร็ว