The Revenge ความแค้นที่หอมหวาน

               ปอนด์แม้จะหวาดหวั่นนิดๆเมื่อรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเรือนร่างเขาในไม่ช้า แต่ปอนด์ก็เริ่มยอมรับกับมันได้ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกกับเรื่องอย่างนี้ การสงบจิตสงบใจจึงทำได้ง่ายกว่ามากเมื่อเปรียบกับครั้งก่อน
แต่ขึ้นชื่อว่าริวกิแต่ละเรื่องที่เขาทำย่อมไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ปอนด์หลับตาพริ้มเมื่อขาทั้งสองข้างถูกพาดขึ้นบนบ่าเนียนนุ่มของริวกิ เลือดในกายของปอนด์เริ่มสูบฉีดแรงขึ้นเรื่อยๆ
                “ท่านี้ก็ดีนะ ฉันจะได้เห็นหน้าหวานๆของนายเวลามีความสุข” ริวกิดึงหมอนที่ปอนด์หนุนหลังอยู่ มาวางไว้ใต้บั้นท้ายของปอนด์
                ริวกิโน้มตัวส่งรสจูบที่ดุดัน โดยที่น่องทั้ง 2 ข้างของปอนด์ยังถูกพาดไว้ ปอนด์รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เขาไม่รู้ว่าตัวเองจะถูกกระทำอะไรต่อจากนี้ ใจของเขาเต้นแรงจนริวกิสัมผัสถึงแรงสั่นไหวได้จากหน้าอกที่แนบชิดกัน
                “ตื่นเต้นเหรอ”
                “อ... อืม...” ปอนด์สะบัดหน้านี้
                “ไม่ต้องกลัว ฉันจะค่อยๆทำไม่ให้นายเจ็บ”
                ริวกิใช้มือช้อนคางปอนด์กลับมา ก่อนจะมอบจูบที่ดูดดื่มคืนไปอีกครั้ง ปลายลิ้นของริวกิดุนดันพยายามจะสอดใส่เข้าไป ทำให้ปอนด์ต้องยอมอ้าปากเพื่อรับสัมผัส เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเสียงครางที่อ่อนหวานของริวกิ และรู้สึกถึงร่างกายท่อนล่างของริวกิที่แนบชิดเข้ามา พร้อมบางอย่างที่กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ
                กลิ่นแฮลกอฮอล์ผสมลมหายใจจากริวกิทำให้ปอนด์ต้องขบริมฝีปากของริวกิเพื่อปลดปล่อยความทรมาน เขารู้สึกว่าร่างกายร้อนวูบวาบและกระหาย อาจะเพราะวันนี้เขาดื่มหนักกว่าครั้งก่อน และแน่นอนว่าปอนด์ไปตัดประเด็นที่ว่าริวกิอาจจะผสมอะไรให้เขาดื่มก็ได้
                ริวกิค่อยๆโยกบั้นท้ายเบาๆ เพื่อให้บางส่วนของร่างกายเขาถูไถไปกับร่องขาวอมชมพูของปอนด์ และใช้มืออีกข้างสัมผัสตรงด้ามจับของปอนด์
การโดนรุกหนักขนาดนี้ทำให้ปอนด์รู้สึกดี เขาใช้กำมือที่เหลือแรงอยู่น้อยนิดจิกลงบนผ้าปูที่นอน เมื่อริวกิเริ่มหันไปเล่นลิ้นตามซอกคอขาวเนียนของปอนด์ ริวกิพยามทำทุกอย่างเพื่อให้ร่างหนุ่มแน่นตรงหน้าเขาอ่อนระทวย และในที่สุดปอนด์ก็ยอมมอบเรือนร่างที่ขาวเด้งทุกส่วน เพื่อเป็นเครื่องสังเวยความต้องการของปีศาจร้ายอีกครั้ง
                “อ๊า... ” เสียงครางที่ปอนด์พยามเก็บซ่อนไว้ระเบิดออกมา เมื่อริวกิเริ่มใช้กำมือรูดไปมาที่ท่อนเนื้อของปอนด์
                น้ำขาวใสถูกหลั่งออกมาเพื่อเพิ่มความชุ่มฉ่ำให้กับกำมือของริวกิ ปอนด์แอ่นอกขึ้นบิดกายไปมาเมื่อไม่สามารถอดทนต่อแรงกระทำจากเจ้าชายปีศาจอย่างริวกิได้
                “คืนนี้นายดูมีความต้องการสูงนะ” ริวกิขยับกายนิดหน่อยเพื่อให้ตัวเองสอดนิ้วได้อย่างสะดวก
                นิ้วมือที่เคลือบของเหลวลื่นๆถูกสอดใส่เข้าไปยังประตูหลังของปอนด์ ในขณะที่ริวกิเริ่มเลื่อนปากลงไปขบเม้มที่จุดอ่อนไหวบนหน้าอกของปอนด์จนเปียกชุ่มด้วยน้ำลาย ปอนด์ค่อยๆบิดตัวไปมาเพราะทนความเสียวซ่านไม่ไหว
                ริวกิระมัดระวังในการสอดนิ้วที่บริเวณกล้ามเนื้อของปอนด์ จนเมื่อปอนด์เริ่มรู้สึกคุ้นชินกับจังหวะสอดใส่ของปลายนิ้วแล้ว เขาก็เริ่มรู้สึกหายเกร็ง อาการปวดท้องก็น้อยลงจากเมื่อครั้งก่อนมาก ริวกิไม่ปล่อยให้เวลารักผ่านไปโดยไร้ค่า นิ้วต่อๆมาเริ่มเข้ามามอบความกระสันซ่านให้ปอนด์ในช่องรัก
                ไม่นานริวกิก็จับขาของปอนด์ให้ตั้งชันกับเตียงนอน เขาเริ่มชโลมสารหล่อลื่นให้ชุ่มทั่วทั้งแท่งแห่งความเป็นชาย เพื่อให้สิ่งนี้มุดผ่านช่องทางที่รัดแน่นไปได้สะดวก และเพื่อป้องกันกล้ามเนื้อที่แสนบอบบางของปอนด์เกิดรอยแผลหากได้รับการเสียดสีอย่างรุนแรง
                เหงื่อเริ่มแทรกซึมออกมาตามรูขุมขนต่างๆของปอนด์เนื่องจากความตื่นเต้น ร่างกายของเขาราวกับถูกเปลวไฟที่ร้อนระอุแผดเผาไปทั่ว ทุกๆการประโลมของริวกิเปรียบเสมือนกับการเร่งเชื้อเพลิงให้ร่างกายของปอนด์ถูกเผาไหม้รวดเร็วกว่าเดิม
                ริวกิเริ่มใช้มือกุมอาวุธขนาดเหมาะมือไว้ และเล็งมันอย่างแม่นเหมาะไปยังช่องทางเล็กๆที่กำลังปิดอยู่ เขาใช้ปลายหัวนั้นถูไถเบาๆเพื่อทำความคุ้นเคย ในขณะเดียวกันปอนด์ก็กำลังใจสั่นเมื่อสัมผัสได้ถึงหัวรบนิวเคลียร์ขนาดยักษ์ ที่เตรียมพร้อมจะสอดแทรกเข้ามาถล่มเป้าหมาย เขาหวนนึกถึงบางสิ่งที่มีขนาดใหญ่เท่ากับขวดซุปไก่สกัดอีกครั้ง
                “อื้อ... อ้า...” ปอนด์ปล่อยเสียงครางออกมาตามหลอดลม เมื่อมีอะไรพยายามสอดตัวเข้ามา ผ่านกล้ามเนื้ออันแสนรัดแน่นของเขา
                สะโพกของริวกิค่อยๆดันเข้าหาร่างกายปอนด์เบาๆ ในขณะที่มือข้างหนึ่งยังคอยประคองแท่งรบนั้นไว้ไม่ให้ผิดทิศทาง
                “อ่า... ซ...” ริวกิปล่อยเสียงซี๊ดออกมา “เข้า ไป จะ ม... หมดแล้ว”
                ริวกิเลื่อนขาทั้ง 2 ข้างของปอนด์ที่พาดอยู่ตรงบ่ามาคล้องไว้ที่แขนทั้ง 2 ข้างแทน เขาคุกเข่าและฉีกขาตัวเองออก เพื่อให้ได้องศาที่พอเหมาะสำหรับการเผด็จศึกรัก เขาปล่อยให้แท่งอุ่นนั้นค้างอยู่ในทางรักของปอนด์ ในขณะที่โน้มตัวเพื่อประกบรอยจูบลงไป
                ปอนด์อ้าปากรับรสลิ้นของริวกิอย่างรู้งาน เขาอาจจะปฏิเสธริวกิหรือวิ่งหนีไป แต่ไม่ใช่คืนนี้... คืนที่เขาเผลอไผลไปกับแรงปราถนาอีกครั้ง
                เสียงลิ้นนัวเนียกันดังอย่างต่อเนื่องในขณะที่ริวกิเริ่มขยับสะโพกช้าๆ ปอนด์ไม่รู้ว่าเจ้าสิ่งที่อยู่ในตัวมันเข้าไปลึกขนาดไหน แต่ในเวลานี้เขาพร้อมที่จะดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างของริวกิให้หายไปในตัวเขา
                “อั่ก...” ปอนด์ครางอย่างนุ่มนวลเมื่อริวกิถอนลิ้นออก และเริ่มเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้น
                ริวกิคว้าแท่งเนื้อที่แข็งชันของปอนด์ไว้ในมือ รูดมันขึ้นลงตามจังหวะการขยับกายของเขา จนปอนด์ต้องหลั่งน้ำขาวใสเป็นใบเบิกทางให้ริวกิรุกต่อ
                ปอนด์ครางดังเป็นระลอก ความเจ็บปวดในคืนก่อนกลับกลายเป็นความคุ้นชินในวันนี้ ความประหม่าตกใจถูกบลหายไป เหลือเพียงแต่ความกระสันและเสียวซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วกาย เขาลืมตาเห็นกล้ามกล้ามเนื้อหน้าอกแน่นๆและลอนท้องที่เป็นคลื่นนิดๆของริวกิ มันยิ่งทำให้รู้สึกใจเต้นแรงขึ้นกว่าเดิม
                “อ้า... อ้า... จูบผมหน่อย” ปอนด์ยกนิ้วชี้ขึ้นมาขบกัดเพราะทนแรงกระแทกไม่ไหว
                ริวกิหยุดจังหวะรักลงชั่วคราวก่อนจะก้มลงไปแลกลิ้นอย่างเผ็ดร้อนกับเด็กหนุ่มหน้าหวาน
                “อ... อื้อ...คุณทำอะไรกับร่างกายผมกันแน่” ปอนด์ถามในขณะที่ริวกิล้มลงไปไซร้คอ
                “มอบความสุข”
                ปอนด์ยกมือทั้งคู่ขึ้นมาประสานกันรอบคอของริวกิอย่างไม่รู้ตัว
                “เกาะฉันไว้แน่นๆล่ะ” ริวกิช้อนตัวปอนด์ขึ้นในขณะที่ตัวเองยังคุกเข่าอยู่บนเตียง เขาใช้วงแขนโอบรัดรอบเอวของปอนด์ไว้ให้แนบชิดอยู่กับหน้าท้องของตัวเอง
                ปอนด์ใช้ขายันพยายามทรงตัวไว้เท่าที่แรงทั้งหมดจะทำได้ ในขณะที่ริวกิดันตัวเขาขึ้นไปเล็กน้อยก่อนคลายอ้อมกอดที่แน่นหนาลงนิดหน่อย เพื่อให้ตัวเขาไหลลงมาตามแรงโน้มถ่วงเป็นจังหวะ โดยที่ยังมีแท่งเนื้อสอดใส่อยู่ภายในตัวของปอนด์
                จังหวะการตอกแท่งเนื้อยังดำเนินไปอย่างดุเดือด ปอนด์สัมผัสถึงแรงเสียดสีเมื่อท่อนอุ่นถูกสอดแทรกเข้าไปอย่างรวดเร็ว ทุกครั้งที่ร่างของเขาถูกทิ้งลงมา ปอนด์รู้สึกได้ถึงความลึกที่หนักหน่วง
                “ค... ค... คุณริวกิ ไม่ ได้ ป้อง กัน เหรอครับ แฮ่กๆ” ปอนด์เค้นคำพูดออกมา
                “ขอแค่กับฉัน... น... นายจะ ปลอด ภัย”
                ริวกิรู้สึกถึงแรงบีบรัดทุกอณูพื้นที่ในตัวปอนด์ มันบีบแน่นจนแท่งเอ็นขนาดใหญ่ของเขาต้องคายน้ำหล่อลื่นออกมาเพื่อระบายความอัดอั้น ทุกจังหวะที่แท่งเอ็นของเขาหายเข้าไป มันทำให้เขาเสียวซ่านจนเกินจะทานทน สำหรับริวกิแล้วปอนด์คือคนที่ตอบสนองความต้องการของเขาได้ดีที่สุด
                “ฉ... ฉัน จะ ไม่ไหวแล้ว” ริวกิทั้งครางทั้งหอบปะปนกันไป
                “ให้ ผม จัด การ ต่อ” ปอนด์โน้มแรงที่มีทั้งหมดไปข้างหน้าจนริวกิเซล้มลงไปกับเตียง
                ตอนนี้ตัวของปอนด์อยู่บนตัวของริวกิอย่างสมบูรณ์ เขานั่งทับอยู่บนแท่งเสาขนาดใหญ่ ปอนด์รู้สึกได้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายควบคุม เขาเอนกายไปข้างหลังโดยใช้มือจับไปที่ต้นขาของริวกิเพื่อเป็นการประคองตัวเองไว้ ก่อนที่จะค่อยๆร่อนสะโพกไปมา
                ริวกิยกมือทั้งคู่มาหนุนหัวตัวเอง และมองแท่งสีขาวขนาดอวบอ้วนของปอนด์ที่เด้งไปมาตามทิศทางการโยกย้ายอย่างพอใจ ร่างเด็กหนุ่มผิวขาวที่กำลังกึ่งลุกกึ่งนั่งบนตัวเขามันทำให้ริวกิรู้สึกดีจนต้องครางเสียงดังออกมา
                ปอนด์เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ยิ่งเขายกตัวขึ้นลงไปมามากเท่าไหร่ ความรู้สึกดีก็ยิ่งไหลวนอยู่ในตัวเขามากขึ้นเท่านั้น จนทำให้เขาต้องเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ปอนด์นั่งลงและกดทับเจ้าท่อนเอ็นของริวกิจนมิด เขาบดขยี้มันด้วยกล้ามเนื้อภายในจนกล้ามเนื้อที่แก้มก้นแน่นขึ้น
                ทั้งคู่สร้างบรรยากาศให้ห้องนอนนี้ให้ร้อนเป็นไฟ ปอนด์และริวกิต่างครางเสียงหลงกันออกมาอย่างไม่เป็นจังหวะ เสียงเนื้อก้นที่นุ่มเด้งของปอนด์กระทบกับต้นขาของริวกิ หรือเสียงท่อนเนื้อของปอนด์ตีกระทบกับลอนท้องของริวกิ ก็ล้วนแต่แต่งแต้มให้คืนนี้สดใสราวกับเสียงดนตรีบนสรวงสวรรค์
                ริวกิค่อยๆเด้งบั้นท้ายขึ้นรับกับจังหวะกดทับของปอนด์ให้เกิดเสียงกระทบตีกันสนั่นหวั่นไหว กล้ามเนื้อก้นของปอนด์ยามเมื่อสัมผัสกับต้นขาขาวเนียนของริวกิ มันให้ความรู้สึกที่เสียวซ่านและหื่นกระหาย หยาดเหงื่อเม็ดพราวชุ่มไปทั่วทั้งร่างที่เปลือยเปล่าของทั้งคู่อย่างไม่อาจหยุดยั้ง ราวกับโลกนี้หยุดหมุนเหลือเพียงแค่ 2 คน
                ท่วงทำนองเพลงสวาทดำเนินขึ้นอย่างต่อเนื่องจนถึงจุดที่เกินกว่าจะอัดอั้นอารมณ์ได้ไหว เสียงครางในลำคอของปอนด์ประสานกับเสียงซาบซ่านของริวกิได้อย่างลงตัว
                “ผ... ผม ไม่ไหว แล้ว ค... ครับ” ปอนด์ทั้งหอบทั้งคราง ต้านเสียงกระทบกระทั่งของเนื้อหนัง
                “ฉัน... ก็ เหมือนกัน อ่า... ซ.... อื้ม...” ริวกิที่ใบหน้าร้อนผ่าวร้องลั่นในขณะที่ยังคงกระแทกกระทั้นอย่างต่อเนื่อง
                “ส... เสร็จ เสร็จแล้ว ครับ ค... คุณ ริว กิ อ๊า...” ปอนด์ร้องเสียงหลง
                สายน้ำหลั่งประทุจากการอัดอั้นอย่างเต็มที่ แท่งอวบอ้วนของปอนด์ที่ตั้งแข็งชูชันพ่นของเหลวออกมาเองแม้จะไม่ได้รับการสัมผัสใดๆ ปอนด์ไม่สามารถควบคุมทิศทางและปริมาณน้ำรักของตัวเองได้ มันทะยานขึ้นสู่อากาศก่อนจะหยดลงเป็นสายบนลอนท้อง และกล้ามอกที่สวยงามของริวกิ
                ริวกิจับเอวของปอนด์ยกขึ้นเล็กน้อย และเป็นฝ่ายเร่งความเร็วของการเสียดสีขึ้นเป็นจังหวะสุดท้าย เขาชันขาขึ้นเพื่อให้ฝ่าเท้าเป็นจุดส่งแรง ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะสอดใส่เป็นจังหวะสุดท้าย ริวส่งอาวุธรบของเขาเข้าไปในตัวของปอนด์ให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขากิคือปีศาจแห่งการกระแทกที่หื่นกระหายอย่างแท้จริง
                “ฮะ... อ๊ะ... อ๊า...” ริวกิกิปล่อยเสียงร้องพร้อมกับของเหลวที่หลั่งในช่องที่บีบรัด
                ความอบอุ่นจากด้านล่างแผ่ซ่านขึ้นไปจนถึงหัวใจของปอนด์ ราวกับถูกวางยาอีกครั้งเรี่ยวแรงทั้งหมดของปอนด์มลายหายสิ้นในแทบจะทันที เขาทิ้งร่างที่เบาหวิวลงบนตัวของริวกิพร้อมหอบอย่างโรยริน
                ริวกิโอบกอดร่างที่หายใจแผ่วเบาบนตัวเองก่อนจะฝากประทับริมฝีปากบนหน้าผากของชายหนุ่มขาวผ่อง เขารู้สึกอบอุ่นและอ่อนโยนอย่างบอกไม่ถูก ริวกิรู้สึกอ่อนไหวกับเด็กคนนี้มาก เขาอยากจะกอดปอนด์ไว้แบบนี้ไปนานๆ ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
                ทั้งคู่ใช้เวลาสูดอ็อกซิเจนเข้าสู่ปอดจนหายเหนื่อย อุณหภูมิในร่างกายเริ่มเข้าสู่สภาวะปกติ คราบน้ำรักเปรอะเปื้อนไปทั้งตัวและไหลเยิ้มออกจาช่องทางหลังของปอนด์ ทั้งคู่ต่างนอนฟังเสียงหัวใจของอีกฝั่งเต้นเป็นจังหวะเดียว
ปอนด์ไม่แน่ใจว่าสิ่งเหล่านี้เรียกว่ารักหรือเปล่า เขาจะรักกับผู้ชายที่ข่มขืนเขาถึง 2 ครั้ง โดยไม่เคยจะบอกรักเขาเลยอย่างนั้นเหรอ แล้วมันจะเป็นไปได้มั้ยที่สักวันหนึ่งเขากับริวกิจะเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ให้กลายเป็นความถูกต้อง
                “ไปอาบน้ำกันเถอะ ตัวนายกับฉันเลอะไปหมดแล้ว” ริวกิลูบหัวปอนด์อย่างแผ่วเบา
                “ไม่... ฉันจะทับนายจนกว่าจะตายต่อหน้าฉัน”
                ริวกิผลักตัวปอนด์ให้นอนหงายอยู่ข้างๆเขา ก่อนจะค่อยๆช้อนตัวปอนด์ไว้ให้อ้อมกอด
                “ฉันจะไม่ยอมตายในสภาพนี้แน่นอน” ริวกิอุ้มปอนด์ไปยังห้องน้ำที่ติดกับห้องนอน ก่อนจะวางร่างที่เปรอะเปื้อนของปอนด์ลงในอ่างน้ำขนาดใหญ่
                น้ำอุ่นที่เปิดขึ้นทำให้ปอนด์รู้สึกดี เรี่ยวแรงที่สูญหายไปเหมือนกำลังจะได้คืน ฟองสบู่ค่อยๆถูกตีขึ้นเองจนเริ่มปกปิดร่างที่เปลือยเปล่าของปอนด์จนหมดสิ้น ระบบน้ำไหลวนในอ่างจากุซซี่หรูนี่ทำให้ปอนด์อยากจะหลับตรงนี้เสียให้ได้
                “เดี๋ยวฉันมา” ริวกิหายออกไปจากห้องน้ำ
                เป็นครั้งแรกที่ปอนด์เห็นร่างที่เปลือยเปล่าของริวกิได้อย่างเต็มตา ร่างกายที่ดูแน่นใหญ่ทุกสัดส่วนและหน้าตาที่มีเสน่ห์ทำให้ปอนด์ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ริวกิช่างเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ
                “เจสัน พรุ่งนี้อย่าให้ใครเข้ามารบกวนที่ห้องทำงานฉัน” เสียงริวกิพูดคุยโทรศัพท์ดังขึ้น “แล้วเตรียมอาหารให้ฉัน 2 ชุดตอนเช้ากับตอนเที่ยง”
                ปอนด์ได้ยินที่ริวกิสั่งเจสันทุกคำ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เขานอนเล่นฟองในอ่างอย่างร่าเริง ราวกับเด็กที่เพิ่งเคยพบเจอ เขาได้แต่คิดในใจว่าการเกิดเป็นคนรวยมันสบายแบบนี้นี่เอง
                ไม่นานนักริวกิก็กลับมาพร้อมชุดคลุมอาบน้ำ 2 ชุด เขาวางไว้ข้างๆก่อนจะลงไปนั่งในอ่างตรงข้ามปอนด์
                “คืนนี้นายค้างที่นี่แล้วกันนะ” ริวกิพูด
                สำหรับปอนด์แล้วเขาไม่รู้ว่าควรจะอยู่ต่อหรือไม่  เขาหวนคิดว่าถ้าเขาเลิกยุ่งกับริวกิเลยอาจจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า เพราะเขาจะได้ไม่ต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้อีก มาเจอเรื่องราวที่ทำให้เขาต้องเข้าตาจน ทั้งยาและการออกกำลังรักทำให้เขารู้สึกเพลีย และบางทีการนอนค้างที่นี่โดยมีริวกิคอยอยู่ข้างๆอาจทำให้ปอนด์รู้สึกปลอดภัยกว่าก็ได้
                “อืม…”