When you're in love เดือนแห่งรักอันลิมิตเลิฟ

5 : วุ่นวาย 

เวลา 9.00 น.

กริ่ง~!

"ใคร...มาแต่เช้าเนี่ย @_@ " ฉันพูดด้วยความงัวเงียไปยังหน้าบ้านเพื่อเปิดประตูรับแขกแต่เช้าตรู่

แอ๊ด~!

"มอนิ่ง ฮันนี่ :)" และแขกคนนั่นคือเคลวินนั่นเอง

"วันนี้ฉันไม่ได้นัดอะไรกับนายนิอีกอย่างตอนเที่ยงฉันมีเรียนและถ่ายแบบยาวเลยด้วย บาย"ฉันพูดแล้วทำท่าจะปิดประตูลง

"เดี๋ยวเซ่ ! -0- "เคลวินพูดแล้วดึงประตูไว้

"ไม่ว่านายจะชวนไปไหนก็แล้วแต่ คำตอบคือ ไม่ - -!!"

"เพื่อนกันเขาพูดแบบนี้หรอ -3-"

ฉันไปเป็นเพื่อนนายตั้งแต่เมื่อไรกัน ไอ้คนโรคจิต - -!!

"ยังไงก็ไม่"

"ไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อย"

"ไม่"

"ไปกินข้าวด้วยกันนะ"

"ไม่"

"ไปช็อปปิ้งกัน"

"ไม่"

"แต่เธอต้องไป - - "

"ทำไมฉันต้องไปด้วย"ฉันพูดกอดอกหน้ามุ่ยในขณะที่เคลวินกระตุกยิ้มเหมือนได้รับชัยชนะ

"บ่าย 2 เธอมีถ่ายแบบของค่ายEasterใช่มั้ยละ ?"

"นายรู้ได้ไง -0-"

"ก็ครอบครัวฉันทำธุรกิจใหญ่เป็นหุ้นส่วนเกือบทุกอย่างในประเทศแหละ :)"

"นายกำลังจะขู่ฉันใช่มั้ย?? ; __ ; "

"ประมาณนั่นแหละ ถ้ารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้..แล้วไม่อยากให้เกิด รีบแต่งตัวซะภายใน 10 นาที ^^~ "

พลาดแล้วสินะ...ที่ดันมารู้จักคนอย่างหมอนี่ T^T จะทำให้งานถูกยุบไม่ได้เด็ดขาดไม่งั้นจะเอาอะไรกินละ YoY

30 นาทีผ่านไปถึงเรท(อีกแล้ว)แต่เคลวินก็ทำโทษแค่ให้ฉันไปเที่ยวผับด้วยอีกคืนถึงจะไม่เรทถ้าหมอนั่นบังคับฉันก็ต้องไปอยู่ดีแหละ

"แล้วทำไมนายไม่ไปเที่ยวกับสาวๆของนายละ ?" ฉันพูดขึ้นแล้วก้าวเท้าขึ้นรถเฟอร์รารี่สีดำเพื่อไปกินข้าวเช้ากับเคลวิน

"เรื่องของฉัน :) "

" - -!!"

รถของเคลวินมาถึงห้าง Z เวลา 9 โมงกว่าๆและเหมือนเดิมเมื่อเคลวินก้าวเข้าห้างเพียงก้าวเดียวสาวๆจากทั่วสารทิศก็กรูกันเข้ามา -0-

"ไปกันเถอะ" เคลวินแหวก..แหกสาวๆออกมาแล้วจับมือฉันวิ่งเข้าร้านเสื้อผ้าทันที

"นายจะซ่อนอยู่ตรงนี้จนถึงเมื่อไรเนี่ย"ฉันพูดขึ้นด้วยความอึดอัดซ่อนที่ไหนไม่ซ่อนมาซ่อนที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าผู้หญิงที่ทั้งเล็กและแคบจนฉันจะยืมจมูกเขาหายใจได้ละเนี่ย -////-

"เธอเลยแหกมาดดูสิ ว่าพวกสาวๆของฉันอยู่เต็มร้านเลยเนี่ย - - "

" เปิด ก็พอมั่ง-0-" ฉันพูดขึ้น "ช่วยออกไปไกลๆฉันได้มั้ยเนี่ย" ฉันพูดแล้วดันเขาออกห่างๆ

"ก็ทีมันมีอยู่แค่นี้นิ ^^ " เคลวินพูดหน้ายิ้มละลื่นพร้อมเอามือเข้ามาโอบเอวฉัน ถึงจะที่แคบจนทำให้ตัวชิดกันยังไงก็เถอะแต่มือเนี่ยมันไม่เกี่ยวละมั่ง -*-

"เอามือออกไป -*- "

"โกรธจนตีนกาขึ้นแล้วนะ"

"บ้า!"

"อย่าพูดเสียงดีงสิ -0- "

"ก็นายชอบมาแกล้งฉันตลอดเลยนะ ไอ้โรคจิต" ฉันพูดแล้วระดมมือทุบไปที่อกเขาหลายทีแต่ถึงจะไม่แรงก็เถอะเขาคงยังไม่ทันได้ตั้งหลักจนล้มลงไป

ตุ๊บ !! เราทั้งคู่หลุดออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อภาพในสภาพฉันนอนกับพื้นและเคลวินคร่อมอยู่ และแน่นอนว่าสาวๆทั้งร้านเห็นภาพนี้ !

"นั่นไง พี่เคลวิน !"

"ต๊าย ! ผู้หญิงคนนั้นใครกันนะ"

"จะอ่อยเขาละสิ"

"หน้าไม่อายเนอะ"

"อย่างงี้เขาเรียกว่า หน้าด้าน ! "

"ใช่"

"ใช่"

เสียงซุบซิบที่ฉันได้ยินชัดแจ๋วมีแต่คนนินทราและใส่ร้าย ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลยแท้ๆสาวๆพวกนี้จะไม่ให้เคลวินมีเพื่อนมั่งรึไง ?

"ใครพูดอะไร ! "ฉันผลักเคลวินออกแล้วยืนขึ้นตะโกนถามแต่ก็มีแต่คนหลับหน้า ชิ ! ให้มันได้ยังงี้สิ เวลาฉันนิ่งๆก็พูดกันจัง "ถึงว่า นิสัยแบบนี้เคลวินถึงเอาแต่วิ่งหนี !" และประโยคสุดท้ายชองฉันทำเอาสาวๆหลายคนยิ่งหลบหน้ากว่าเก่าบางคนก็ออกอาการหมั่นไส้ฉันแต่ก็ไม่กล้าแสดงฤทธิ์อะไรมาก "ไปกันเถอะ" ฉันจับมือเคลวินที่เอาแต่มองค้างที่ฉันลุกขึ้นมาและแหวกกลุ่มสาวๆออกไปจากร้านทันที ตอนนี้อารมณ์ฉันขึ้นสุดๆแหละ !!