playfullkissจูบรักฉบับนิยาย

     เช้าวันต่อมา
ระหว่างที่ฉั่นเดินไปโรงเรียนท่ามกลางผู้คนแออัดต่างมามองที่ฉันอย่างเวทนา นี่ฉันน่าสงสารขนาดนั้นเลยหรอ? - -
"นั่นมันเด็กที่ร้องไห้นี่นา"
"อ๋อนั้นมันเจ้าของบ้านที่ถล่มไง"
"น่าสงสารเขาเนอะ"
คุยกันเข้าไปรีบๆเดินจากที่นี่ดีกว่าไม่อยากได้ยินเเล้ว
ณโรงเรียน
"เห้ยเป็นไงมั่งเเก"
"เป็นอย่างที่แกเห็นอะ- -"
"เเล้วบ้านเเกจะไปอยู่ที่ไหนล่ะหาได้ยัง"
"เห็นพ่อจะพาไปนอนบ้านเพื่อน"
"'อืมอ่ออ"
เเช้ะๆ
"เห้ยใครมาถ่ายรูปแกอะ'
"เดี๋ยวนี้ดังใหญ่เลยนะจ้าา"
"ก็เพราะบ้านถล่มน่ะสิ"
"รีบๆเดินเข้าโรงเรียนเถอะฉันจะอ่านหนังสืออะ"
"โหหนี่แกเอาจริงเรอะนี่"
"เอออะดิก็ฉันไปประกาศรับคำท้าต่อหลายคนก็ต้องทำให้ได้"
"รึแกอยากให้ซึงโจแบกแกรึปล่าวฮิฮิ"
"บ้าไม่ใช่ว้อยย"
"555"
จ้อกแจ้กจอแจ
"เห้ยแกดูนั้นดิมีคนมุงอะไรกันตรงนั้นก็ไม่รู้อะ"
"ไปดูกันเร็ว"
"อะเเฮ่มทุกคนคร้าบบที่อยู่นะที่ รรง แห่งนี้ใครมีเมตตากรุณาบริจาคเงินค่าบ้านให้ฮานิกันหน่อยนะคร้าบขอบคุณคร้าบบ"
"บงจุนกูมันทำไรของมันเนี่ย"
"เห้ยแกทำไงดีอะ"
"เดี๋ยวจัดการเองแกรีบไปเร็ว"
"เออๆรีบตามมานะ"
"นี่บงจุนแกทำไรของแกห้ะ!"
"นี่จะมาหยิกหูทำไมห้ะปล่อย!"
"แล้วแกทำไรรู้ไหมฮานิเค้าเสียหานนะเว้ยย"
"อ้าวฮานิมานี่สิเรากำลังให้คนบริจาคตังให้ฮานิอยู่เลยเเหน่ะ"
"นี่ครับทุกคคนโอฮานิของผมที่บ้านถล่ม"
"ไอ้บ้าเอ้ย!"
"อ้าวแบกซึงโจ"
อ้าวเห้ยแบกซึงโจมาเเล้วหาที่หลบดีกว่า
"..."
"คิดว่าจะเดินผ่านไปเฉยๆเหรอห้ะไม่คิดที่จะบริจาคเงินให้ฮานิเลยเหรอไง!"
"ก็ได้"
เเบกซึงตกลงทันทีพร้อมกับควักกระเป๋าตังสุดหรูของเขาออกมาเเละกำลังจะหย่อนเเหมคิดว่าฉันจนเหรอปล่อยไว้ไม่ได้!
"นี่นายคิดว่าตัวเองรวยนักอ่อมาให้เงินส่งๆยังงี้'
"ฉันก็เเค่ทำบุญทำทานก็เเค่นี่เอง"
"ถึงฉันบ้านถล่มไม่รวยก็ช่วยตัวเองได้ย่ะไม่ได้ต้องการเงินสปรกของนายเลย!"
"ก็ตามใจเเล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีกล่ะ"
"ย้ะ"
ผ่านไปเเล้วหลายชม.....กับการเรียนที่เเสนน่าเบื่อที่สุ้ดดดด ตอนเย็นเเล้วสินะที่ต้องไปบ้านเพื่อนพ่อ
"เก็บของเสร็จยังฮานิ"
"เสร็จละค้าาา"
ฉันตะโกนบอกพ่อพร้อมกับวิ่งมาขึ้นรถ
"งั้นไปกันโล้ดด"
........
ท่ามกลางอันเงียบสงัดฉันได้เเต่หวังว่าเพื่อนพ่อคงจะใจดียอมให้ฉันนอนนะตื่นเต้นจังง
"รู้ไหมเพื่อนพ่อคนเนี้ยเขาใจดีมากมีลูกชายสองคน"
"อ่อค่ะ"
"เขาสนิทกับพ่อมาตั้งเเต่เด็กๆพ่อก็ชอบทำปิ่นโตให้เพื่อนคนนี้ทาน55"
"เขาติดใจฝีมือพ่อละสิ"
"ใช่555"
ไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงบ้านเพื่อนพ่อหวังว่าเขาจะใจดีกับฉันนะ...
ติ้งหน่องๆ
ดะเดี๋ยวก่อนนะตรงรั้วมีเขียนนามสกุลเเล้วมันคุ้นมากๆ เเบก ใครนะเอ้....เห้ยนี่มันบ้านแบกซึงโจนี่!
ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆฮานิเอ้ยยย
to be continue