แผลที่ไม่หาย { Y }
เขียนโดย 
acertam
วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.03 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
30) จบจ้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ลายไทยดูนี่สิ" มาร์คพูดขึ้นขนาดที่ผมนั่งบนรถแล้ว
"มะ.....มาร์คไปสักทับรอยแผลเป็นมาหรอ"
มาร์คไหล่ให้ผม
"ใช่" ร่างสูงยื่นมามาให้ผมดูชัดๆ "สวยมั้ย สักชื่อเมียเลยนะ"
"ละ...เลิกเรียกว่าเมียสักที!" ผมหน้าร้อนวูบ
"เลิกเรียกไม่ได้ เมียก็คือเมีย 
"
เขาตอบกลับอย่างร้ายกาจ และหันหน้าไปสตาร์ทรถ
ผมรักทุกอย่างที่เป็นเขา ผมต้องขอบคุณสิ่งต่างๆที่เข้ามามันทำให้ผมรู้ว่า เขาไม่เคยลืมรักผมเลย
แต่เอาเถอะครับต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ผมกับเขาสัญญาว่าจะผ่านพ้นมันไปด้วยกัน
แล้วความรักของทุกคนล่ะครับ เหมือนผมหรือแตกต่าง แต่ถึงยังไง รักก็สวยงามเสมอครับ
มันอาจจะทำให้มีความสุข หัวเราะ เศร้า ร้องไห้ เสียใจ
แต่ผมอยากบอกให้ทุกคนรู้ว่า เมื่อเราเจอรักแล้ว จนทำให้เต็มที่ที่สุด แม้สุดท้ายมันจะเป็นแบบไหน แต่ถ้าเรามีกันและกันอยู่ จงรักษากันและกันเอาไว้นะครับ
THE END
อย่าลืมติดตามเจ๊แต๋มด้วยนะ ผมรักทุกคน 
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
