แผลที่ไม่หาย { Y }
เขียนโดย acertam
วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.03 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
23) 19.2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ไปคุยกันต่อที่โรงพักดีกว่านะครับ...." นายตำรวจคนเดิมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นที่ไม่ดี "คนร้ายจงใจขับรถชนผู้เสียหายอย่างแรงเหมือนกะให้เสียชีวิต และพยายามจะขับรถหนีทางเราจะแจ้งข้อหาพยายามฆ่าผู้อื่น โดยจะไตร่ตรองไว้ก่อน"
ผมมองหน้าชายคนที่ถูกจับ ไม่ผิดแน่ ผู้ชายคนนี้คือคนที่คุยกันธาร และธารจ้างเขาให้กำจัดใครสักคนที่ขัดผลประโยชน์กัน ทำให้ผมมั่นใจมากคือสีหน้าของผู้ชายคนนี้ตอนเห็นมิกซ์ ใบหน้าของเขาซีดขาว
ผมเดาว่าไม่ใช่เพราะมิกซ์เป็นญาตืมาร์คแน่
หลายๆความคิดวิ่งตีวนในหัวผม ก่อนที่ผมจะเบิกตากว้าง นาทีนี้ผมคิดออกได้อยากเดียว คือหมอนี้ทำร้ายผิดคน คนที่ต้องการเอาชีวิตคือมิกซ์ต่างหาก! พอคิดได้แบบนั้นผมเลยโพล่งออกไปตามที่ใจคิด
"นายถูกจ้างมาให้ทำร้ายมิกซ์ใช่หรือเปล่า! แต่นายไม่รู้ว่าเขามีฝาแฝดถึงได้ทำร้ายผิดคน!"
ผู้ชายคนนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจ รวมถึงมิกซ์ หันมามองผมอย่างตกใจที่ได้ยินคำถามของผม
"ทำไม่คุณถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ" เจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งเอ่ยถามอย่างสงสัย ผมจึงเล่าไปตามความจริงว่าคืนนั้นผมได้ยินอะไรบ้างที่คลับ
ตำรวจทั้งสองนายและมิกซ์หันไปมองชายคนนั้นอีกครั้ง มิกซ์จ้องมองเขาด้วยสายตาแข็งกร้าวดุดัน จนผู้ชายคนนั้นต้องก้มหน้าหลบ
"จริงอย่างที่เขาพูดหรือเปล่าล่ะ พูดออกมาเถอะ ยังไงแกก็ไม่รอดคุกอยู่แล้ว" คุณตำรวจพูดเสียงเรียบนิ่ง
หมอนั่นกัดฟันด้วยความเครียด แต่สุดท้ายก็ยอมเล่าความจริงออกมา เพราะไม่มีทางให้หนีรอดแล้ว
"ใช่ครับ ผมโดนผู้ชายที่ชื่อธารจ้ามา เขาให้รูปผู้ชายคนหนึ่งกับผม และบอกให้ผมทำร้ายผู้ชายในรูปนั่น เพราะไปขัดขาขวางทางเขา บอกว่าถ้าทำให้ถึงตายยิ่งดี แต่ผมไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นมีฝาแฝด"
"ไอ้ธาร!!!"
มิกซ์กัดฟันกรอดด้วยความโมโหก่อนจะวิ่งออกไปจากที่นี่ทันที ซึ่งผมเดาว่าเขาคงไปเอาเรื่องกับธารแน่ คุณตำรวจเองก็ดึงมิกซ์ไว้ไม่ทัน ผมเองก็อยากตามไปเหมือนกัน
ทว่าตอนนั้นเอง ผู้ชายกับผู้หญิงวัยกลางคนท่าทางมีฐานะก็เดินมาทางนี้ ผู้หญิงรูปร่างบอบบางทว่าใบหน้าสวยสง่าแฝงไว้ซึ่งร่องรอยความสวยจัดในอดีตเดินตรงเข้ามาหาคุณตำรวจ
"ฉันเป็นแม่ของมาร์ค เอ่อ คนเจ็นน่ะค่ะ"
สีหน้าของเธอดูร้าวรานและเป็นห่วงมาร์คมาก พอเห็นพ่อกับแม่ของมาร์คถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจเชิญไปคุย ผมก็รีบปลีกตัวออกมาทันที
ป่านนี้มิกซ์คงขับรถออกไปแล้ว ผมจึงตัดสินใจนั่งรถแท๊กซี่ กลับไปที่อพาร์ตเมนต์ และตรงเวลาที่ผมเห็นมิกซ์ ผมจึงรีบวิ่งตามไป มิกซ์หันมาเห็นผมจึงตวาดใส่ดังลั่น
"ยังจะตามมาอีก!! ไปให้พ้นได้มั้ย! นี่มันไม่ใช่เรื่องของแก!!"
"ฉันปล่อยให้นายฆ่าธารไม่ได้หรอก หมอนั่นต้องถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย ฉันไม่ต้องการให้นายใช้ศาลเตี้ยตัดสินคนอื่นเหมือนที่นายทำกับคาสึมิ!!" ผมตะโกนตอบเสียงแข็ง
มิกซ์มองผมด้วยแววโรจน์ราวกับจะขยี้กันให้แหลกคามือ แต่เขาไม่มีเวลาสนใจผมมากนัก เพราะเขาต้องการจัดการกับธารเท่านั้น
มิกซ์วิ่งตรงไปที่ห้องพักซึ่งเขากับธารพักอยู่ด้วยกัน โดยมีผมวิ่งตามไปติดๆ ร่างสูงเอื้อมมือไปจับลูกบิดและกระชากประตูออกเต็มแรง มิกซ์ก้าวเข้าไปในห้อง และเขาก็เจอกับธารที่กำลังยัดเสื้อผ้าลงกระเป่าพอดี ธารหันมามองมิกซ์ด้วยความตกตะลึงก่อนจะพึมพำออกมาด้วยความช็อก
"ทะ ทำไมแก..."
"ทำไมฉันยังไม่ตาย! นี่คือคำถามที่แกอยากจะถามใช่มั้ย!" มิกซ์ย้อนถาม ก่อนจะกระโจนเข้าหาธารโดยที่ธารไม่ได้ตั้งตัว ร่างสูงปล่อยหมัดหนักๆ ใส่หน้าอดีตเพื่อนจนร่างของเขาเซไปหลายก้าว
พลั่ก!!
ทว่าเมื่อธารตั้งสติได้เขาก็สวนหมัดกลับไปทันที
ผัวะ!!
จากนั้นทั้งสองก็ซัดหมัดใส่กันอย่างไม่คิดชีวิต ผมกัดริมฝีปากด้วยความเครียดและพยายามที่จะทำยังไงต่อไปเพื่อแยกสองคนนี้ออกจากกัน ถ้าหากเข้าไปตอนนี้ผมโดนรุมแน่ พวกนั้นไม่ได้รักผมพอที่จะยั้งมือหรอกนะ!
ระหว่างที่กำลังจับตามองทั้งสองคนอยู่ ผมก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นมิกซ์เป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ ธารชักมีดออกจากขอบกางเกงของเขาและเงื้อขึ้นเหมือนจะแทง! ผมจึงรีบวิ่งเข้าไปกระแทกร่างธารออกจนกระเด็น
พลั่ก!
"เวรเอ๊ย!" คิวสบถ
///// สวัสดีปีใหม่จ้า เจ๊ขอให้คนอ่านติดตามเรื่องที่เจ๊แต่งทุกเรื่องนะ ฮ่าๆ ล้อเล่ง เจ๊ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะครัช คิดถึงมั้ยเอยยยยย พอเจ๊ดูคะแนน GAT PAT ถึงกับช็อก 55555 PAT5 ได้เยอะกว่าเพื่อน ฮ่าๆ ///////
ติดตามเน้อออออออออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ