แผลที่ไม่หาย { Y }

จู่ๆโทรศัพท์ของมิกซ์ก็ดังขึ้นช่วยชีวิตผมไว้

มิกซ์ปล่อยมือออกจากคอผมด้วยสีหน้าไม่พอใจ แต่เขายังเหนี่ยวแขนผมเอาไว้แน่นไม่ให้ไปไหนได้

"ว่าไง" เสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยกับปลายสาย ก่อนใบหน้าหล่อที่เหมือนมาร์คทุกกระเบียดนิ้วจะแปรเปลี่ยนเป็นซีดขาว

"อะไรนะ!!" แรกเริ่มผมไม่เข้าใจเลย จนกระทั่งมิกซ์พูดประโยคต่อมา

"ไอ้มาร์คโดนรถชน.....อยู่โรงพยาบาล A อาการสาหัสงั้นหรอ!"

ดวงตาผมเบิกกว้างด้วยความตกใจ ผมผลักมิกซ์จนกระเด็นออกไปได้ยังไงไม่รู้ ผมรู้แต่ผมวิ่งออกมาจากที่นั่น

"เดี๋ยว!!" มิกซ์ตะโกนเรียก

แต่ผมไม่คิดจะสนใจเขาอีกต่อไป ตอนนี้น้ำตาผมไหลออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มหน้าราวกับเขื่อนทะลัก ผมวิ่งลงมาจนถึงชั้นล่าง และจะวิ่งไปบอกยามเพื่อเรียกแท๊กซี่ให้ แต่มิกซ์ตามมากระชากแขนผมไว้

"ยังคุยกันไม่จบเลยนะ!!" มิกซ์รั้งร่างผมให้หันไป แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อเห็นสีหน้าย่ำแย่ของผม

"ฮึก....ปล่อย ฉันจะไปหามาร์ค..." ผมสะอึกสะอื้นจนเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่อยู่

"นายเป็นอะไรกับมาร์คกันแน่" มิกซ์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย "ฉันทะเลาะกับไอ้มาร์คจนต้องย้ายออกมาก็เพราะเรื่องที่ฉันทำร้ายนาย บอกมาเดี๋ยวนี้นะ!"

"เรารักกัน! ฉันรักพี่ชายของนายไง!!"

มิกซ์ทำสีหน้าตะลึงมากเมื่อได้ยินคำตอบของผม เขาทำหน้าไม่ถูกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลากผมไปขึ้นรถและพาไปโรงพยาบาลด้วยอย่างเสียไม่ได้

โรงพยาบาล A

ตอนนี้ผมกับมิกซ์นั่งรอหมออยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน ผมร้องไห้ไม่หยุดเมื่อรู้ว่ามาร์คอาการสาหัสมากจากนางพยาบาลที่โทรแจ้งมิกซ์ ส่วนมิกซ์.....หมอนั่นทำหน้าเครียดเหมือนแทบจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้าด้วยมือเปล่า

ท่ามกลางเวลาเนิ่นนานที่เหมือนจะไม่สิ้นสุด ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกหมอเดินออกมาจากห้องนั้น ผมรีบวิ่งเข้าไปถามอาการของมาร์คทันที

"เขาเป็นไงบ้างครับ"

"คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ รวมถึงไม่มอาการบาดเจ็บของสมองด้วย ไม่ต้องเป็นห่วง"

ผมโลงใจที่ได้ยินแบบนั้น และตอนนั้นเองตำรวจสองนายก็เดินตรงมาที่ผมกับมิกซ์ยืนอยู่ สีหน้าของมิกซ์เปลี่ยนไปเป็นแข็งกร้าวทันทีที่เห็นตำรวจ

"ขอโทษนะครับ คุณทั้งสองเป็นญาติของผู้เสียหายที่ถูกรถชนใช่มั้ยครับ" ตำรวจนายหนึ่งถามขึ้น

"ใช่ครับ มีอะไรหรอ" มิกซ์ตอบแต่สีหน้าดูไม่ไว้ใจ

"ผมอยากให้คุณทั้งสองได้พูดคุยกับคนร้ายที่จงใจจะขับรถชนผู้เสียหายอย่างแรง และ พยายามหนี ทางเราอยู่ทางนั้นพอดีเลยจับกุมเอาไว้ได้ครับ"

"มันอยู่ไหน!!" มิกซ์ตะโกนเสียงกร้าว

"เชิญทางนี้ครับ"

คุณตำรวจนั้นเดินนำผมกับมิกซ์ไป และเมื่อเห็นร่างที่นั่งก้มหน้าถูกจับกุมตัวอยู่ มิกซ์ก็เข้าไปกระชากคอเสื้อหมอนั่นทันที เขาเงื้อหมัดขึ้นสูงท่ามกลางการห้ามปรามของเจ้าหน้าที่ตำรวจ

ทว่าผมกลับต้องหน้าซีดเผือดทันทีที่เห็นผู้ชายคนนั้นชัดๆ....

เพราะเขาคือผู้ชายคนเดียวกันกับผมเห็นว่ายืนคุยกับธารที่คลับเมื่อคืนนี้!

/////// คิดถึงเจ๊ไหม เจ๊คิดถึงคนอ่านนะ คอมเมนต์เจ๊หน่อยจิ๊ ใกล้จบแหละ /////