Moss Beast

-

เขียนโดย Cocktails

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.20 น.

  3 บท
  2 วิจารณ์
  5,277 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 15.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     "ตื่นสะสิ!"
     "นั้นเสียงใครน่ะ!"
     "ตื่นขึ้นเถอะ! เจ้าหญิง" 
     "นั้นใครกัน"
ฉันค่อยลืมตาขึ้น แต่แต่สุดกับไม่เห็นใคร ฉันอยู่ในห้องที่มีแต่สีขาว แล้วที่มันที่ไหนกัน!
     "ตื่นแล้วหรอ...ตามเสียงที่ท่านได้มาสิ"
     "นั้นใครกัน!"
     "ตามมาสิ" 
อยู่ดีดีฉันก็เดินตามเสียงที่ได้ยินไป ไม่ใช้ว่าฉันอยากจะไปเองแต่กับมีบ้างสิ่งที่กระตุนให้ฉันเดินไป ฉันเดินไปเลื่อยๆจนทางที่เห็นเริ่มเล็กลง มีแสงสว่างที่ปายทาง ฉันเดินจนมาถึงห้องที่มีสีฟ้า ตัวฉันเล็กลง มาก หรือว่าห้องนี้ใหญ่แต่ฉันกับไม่สนใจได้แต่ตามเสียงมาเลื่อยๆ จนเห็นประตูสีขาวและสีดำที่อยู่ติดกัน ฉันเลือกที่จะไปประตูสีขาวฉันคิดว่าหน้าน่ะดีที่สุด แต่สุด ฉันกับต้องมาเจอเรื่องเดิมๆ อะไรกันอีก เลือดอีกแล้ว ไม่เอาไม่ ฉันไม่อยากเห็นภาพนี้!
     "รินจัง เป็นอะไรน่ะ!?"
ฉันลุกขึ้นมาหนังที่เตียงในห้องใหม่บ้านใหม่ของฉัน ละพบมาโกจังอยู่ข้างโดยมีแปรงสีฟับอยู่ที่ปาก 
     "ป่าวจ่ะ แค่ฝันร้ายน่ะ^^"
     "ท่าทางจะร้ายหน้าดูเหงาเต็มเลย นี้รินจังไปอาบสะสิลงไปทานข่าวกัน"
     "จ่ะ^^"
มะกี้ฉันแค่ฝันสินะ ฉันเดินลงไปข้างล่างพบกับพี่น้องของฉันที่หน้ารัก >< แต่ทำไหม คาอุ! ถึงมาอยู่ที่นี้ ทำไม? ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนวินญาณจะออกจากร่าง +_+
     "ทำไหมนายถึงมาอยู่ที่นี้! -_-?"
     "ผมก็อยู่บ้านนี้มานานแล้วน่ะประธาน :3"
     "อย่ามาทำหน้าแมวใส่ฉันน่ะย่ะ! -_-*"
     "ประทานก็อย่ามาทำหน้าเบื่อโลกใส่เค้าสิเค้ากลัวน่ะ ToT"
     "เอา 2 คนนี้รู้จักกันสิ ได้ข่าวเคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน
     "ไม่อยากรู้จับสักนิดค่ะ จะว่าพี่ออเรนจ์จังละค่ะ? -0-"
     "นี้ฮอปคุงอย่าพูดแบบนี้สิ รินจังเค้าเขินน่ะ ดูสิเปลื่ยนเรื่อฝแล้วน่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า >0<"
     "จิงด้วยสิ ฮันคุง รินจังเขินแล้ว >0<"
ไอสองคนนี้ไม่เคดสิน่ะ อยากตายจิงใช้ไหม?! --* เดี้ยวจัดให้จะเอาให้ศบไม่สวยเลย ++!
     "ฮอปคุงเค้ามาเราสองคงหนีดีกว่า! TAT"
     "เป็นความคิดที่ดีมาก ฮันคุง"
     "จะหนีไปไหนกันค่ะ! -_-"
ฉันจับไอสองคนนี้มากระทืบในมุมมืด ++
     "คาอุคุงช้วยฉันด้วยสิ ToT"
     "ตามคำขอ^^คับ"
คาอุที่โผของออกมาจับแขนฉันละอุ่มออกไปข้างนอก นอกบ้าน
     "เอาสองคนนั้นจะไปไหนกันหรอจ่ะ"
     "พี่ออเรนจ์ ช้วยรินด้วย ไปบ้านี้มันอุ่มหนูออกมา หนูจะกลับไปกระทือไอสองคนนั้น TAT"
     "อาคุคุงนี้น่ารักจังน่ะจ่ะ จะทำไรกันก็ตามสบายน่ะ อีกไม่นานบ้านเราจะสนุกสนานอีกครั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
     "นี้วันเธอจะไปไหนหรือป่าว ?!"
     "แต่จะว่าไปวันนี้ฉันจ่ะต้องไปซื้อของน่ะ แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วยเนีย -_-"
ฉันเดินออกมาข้างนอกกะว่าจะไปซื้อใช้ส่วนตัวแต่ทำไม ไอคาอุต้องตามมา -_-
     "นี้นายจ่ะตามทำไม!"
     "เค้าอยากไปดัวยนี้ :3"
     "นี้นายอย่าแกล้งฉันบ่อยนักเลย แค่เจอนานตอนอยู่โรงเรียนก็จะบ้าอยู่ ยังจะเจอนานตอนจบเรียนแทบยังอยู่บ้านเดียวกันอีก ฉันเหนื่อยน่ะ!"
     "ขอโทษน่ะ "
     "นี้นาย !" 
จะว่าไปเเล้วฉันอยู่ที่ไหนก็จะเจอคาอุไปว่าจะโรงเรียนหรือที่บ้านตั่งแต่อนุบาลยังจบเรียนเลยคาอุมักจะชนะฉันทุกอย่างไม่ว่าจะการเรียนกีฬา ฉันจะแพ้คาอุตรอดอย่ากจะชนะมาตรอด
     "ประทาน จะไปซื้ออะไรหรือ-_-"
     "ของใช้ส่วนตัว-0-"
ฉันเดินไปซื้อตามร้านต่างๆ
     "คุณลูกค้ามากับพี่ชายหรอค่ะ พี่ชายคุณหน้าตาดีน่ะเนีย ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
ไอคาอุเนียน่ะหล่อ ฉันละอยากจะอ้วก-0-
     "นี้รินจังใส่ชุดนี้ใหืดูหน่อยจิ :3"
ชุดว่ายน้ำแบบผู้ใหญ่ --*
     "ฉันไม่ใส่ย่ะ !"
(ณ บ้านตกุนมอส)
     "กลับมาแล้วค่ะ"
     "ยืนดีตอนรับกลับบ้านน่ะจ่ะ"
     "รินจังซื้ออะไรมาบ้างหรอ ?"
     "ของใช้ส่วนน่ะมาโก"
ฉันเดินขึ้นมาบนห้องแลัวทิ้งตัวลงบนที่นอนง่วงนอนจัง....
 
 
ปล.ฝากติดตามจ่อไปน่ะค่ะ ^^
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา