Moss Beast

     "อะไรกันน่ะพี่น้องกับเราหรอ ?" 
ฉันยืนอึงอยู่สักพักพี่สาวก็อธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น 
      "เรื่องมันเป็นแบบนี้เอง" （สุดท้ายก็เข้าใจ)
     "แต่จะว่าไปวันนี้เป็นวันจนการศึกษาของรินจังสิน่ะ" 
     "ใช้ค่ะ" 
     "โอเค งันเราไปซื้อของมาฉลองกันเถอะ!^^"
พี่ออเรนจ์ ร่ากฉันไปที่ห้างใกล้บ้าน ละทำการเลือกซื้อของอย่างชำนาน นี้ฉันกำลังจะจะมีครอบครัวใหม่เพิ่มหรอเนีย โอ่ขอบคุณพระเจ้า _/\_ แต่จะว่าไปฉันใช้ชีวิตที่มีแต่ พ่อกับฉัน ตั่งแต่ฉันเกิดมาแทบจะไม่ได้รับไออุ้นความรักมีแต่ความรับของพ่อที่มีให้ 
      "รินจัง เป็นละไรหรือป่าวจ่ะ" 
     (เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงจ่ะ~~)
      "คาวะอิจัง >0<" 
     "ใส่แบบนี้จะดีหรอค่ะ? -_-"
ชุดกระโปงสีชมพู่ ยาวประมาณเข่า ด้านบนเกาะอก (เกาะไม้กระดานมากกว่า) มีโบสีชมพู่เข่มผูกไปด้านหลัง รัดผมขึ้นเอาโบไปผูดให้สวยงาม -_- อยากจะบ้าตาย ! ใครมาเห็นฉันในสภาพเข้าละ คงต้องอายไป 31 วัน 30 คืน พระเจ้าช้วยลูกด้วย T-T
    "เอานั้นประธานหรือป่าว?!" 
เสียงนี้คุนๆแห่ แต่คงหูฟาดไปเอง 
     "กลับกันเถอะรินจัง^^"
(บ้านตะกุนมอส)
      "กลับมาแล้วจ๋า~~"
      "เอาเรนจ์จังไปไหนมาน่ะ เอาแล้วนั้นใครน่ะ? -_-" 
      "นี้ไง รินบีสจังไงจ่ะ
      "บีสจังสิน่ะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักคับ จุ๊บ~~"
ผู้ชายผมทองถือตุ๊กกระตาน้องต่างตอนนี้กำลังใช้ปากมาประทับที่มือฉัน ท่าเป็นทุกทีฉะนจะต่อยกับแต่รู้ง่าทำอะไรเขาคนนี้ไม่ๆด้เลย 
      "เห้ย! ไอมอกกา แกทำไรว่ะ!"  
      "มอกค่าไม่ใช้มอกกาครับ ฮอปคุงก็ทำเป็นห่วงรินจังไปได้ แต่...ทำไหมพี่ใส่ บ๊อกเสอร์ แทบไม่ใส่เสื้อด้วย" 
      "โรกจิต!" 
      "มะกี้รินจังพูดว่าไรน่ะ?"
      "ไอโลกจิต ฉะนจะฆ่าแก่ ทำไหมถึงแก้ผ้าออกมาแบบนี้ห่า! ไอบ้ากาม ไอ******* "
      "นี้ออเรนจ์ ไปห้ามรินจังที่สิ"
      "ปล่อยให้รินจังกระทืบฮอปต่อไปเถอะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า บ้านเราได้ขึกขืนขึ้น ^0^"
      "รินจัง หรือป่าว?"
ฉันหยุดกระทืบไอบ้าฮอปแลเวหันไปมองผู้ชายผมเทาเงาที่เดินออกด้วย......ผ้าขนหนู ผ้าขนหนู ตัวเดียวปกปิดส่วนล่าง!
      "ทั้งสองคนเลยตายส่ะ กลับไปเเต่งตัวให้เรียบร้อยเลย! ไป"
(20นาทีต่อมา)
ผู้ชายดี่เดินลงจากบันไดผู้ชายผมทองด่าดังพระเองในเทพนิยาย นั้นใครกัน
      "เปอร์คุงกับมาแล้วหรอ ยินดีตอนรับกลับบ้านน่ะ^^"
      "กลับมาแล้ววันนี้มาโกจังแต่ตัวสวยจังเลยน่ะ วันนี้อะไรหรออาหารเพียเลย้วนั้นใครน่ะ?" 
      "สวัสดีค่ะ รินบีสค่ะ"
ฉันเห็นหน้าเค้าแล้วรู้เขินยังไงๆก็ไม่รู้แทบเขาพูดจาก็เพราัแต่งตัวก็ดี มีพี่ชายแบบนี้พระเจ้าส่งโปด ><
     "นี้จะว่าไปแลเวทำไมสองคนดูโชมจัง-_-?"
     "ออ โดนรินจังกระถืบน่ะคับ^^"
มอกค่าแบบนี้ฉันก็ดูแย่น่ะสิ ToT 
     "ที่ว่ารินจังเป็นประทานโรงเรียนจิงหรอ?"
     "ใช้แล้วจ่ะมอกค่าคุงฉันน่ะเป็นประทานเลยติดนิสัยแบบมะกี้มา T^T"
     "แล้วรินจังมีแฟนยังจ่ะ>3<" 
     "พี่มอกค่าอยากโดนกระทืบแบบนี้กี้ใช้ไหมค่ะ! -_-" 
     "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า รินจังนี้น่ารักจิงๆเลยน่ะจ่ะ ><" 
รู้สึกมีความสุขจังครอบครัวที่แสนสุข <3 
 
 
ปล. ฝากติดตามด้วยค่ะ ^^