high school รักใสๆกับนายอมนุษย์

 "นี่!นายพาฉันมาที่นี่ทำไม่เนี่ย!"ฉันตะคอกใส่หน้าฉันอย่างหัวเสีย ให้ตายสิหมอนี่ไม่มีความสุภาพบุรุษเอาซะเลย

"ฉันมีเรื่องจะขอร้องเธอ"วังซองบอก
"อะไร..."
"อย่ายุ่งกับโฮยอน ถ้าเธอไม่ใช่เยจี....."วังซองจ้องตาฉันนิ่งๆ
"โฮยอนเป็นเพื่อนคนเดียวของฉัน.."ฉันพูด
"เออ! เธอไม่ต้องสนใจยัยนั้นหรอก มันกับพวกเพื่อนๆในเยจีน่ะ อันตรายจะตาย"วังซองพูดในสิ่งที่ทำให้ฉันควันออกหู วังซองเรียกโฮยอนว่า'มัน'!
"แล้วพวกนายดีตายหรอ!ฉุดฉันไปขังไว้ในห้อง แล้วเอาเหล็กร้อนๆมาทาบผิวฉัน แล้วยังเป็นคำที่มีความหมายหน้าขยักแขยงอีก!"ฉันผลักวังซองไปกระแทกกำแพงอีกด้านหนึ่งอย่างเต็มแรง
"...ท่านซองมินทำเพื่อปกป้องเธอ"วังซองพูด
"ปกป้อง? เหอะ!"ฉันแคนเสียงหัวเราะพลางจ้องหน้าวังซอง
"ถ้าไว้ใจฉัน เย็นรอฉันที่ห้องเรียน อย่าเพิ่งออกไปไหน ฉันจะเล่าทุกอย่างให้ฟัง"พูดจบ วังซองก็เดินลับหายไปที่ไหนซะแห่ง หึ!คิดว่าฉันจะอยู่รอเขามั้ย? คำตอบคือ ไม่!!!

14.50 น.
@ห้องC
วันนี้จริงๆต้องเลิกบ่ายสามห้านาที แต่เพราะอีกสองวันเป็นวันเกิดซองมิน ทางโรงเรียนจึงจัดงานเลี้ยง!เว่อร์จริงๆ
"เอาล่ะ วันนี้เลิกเรียนเร็วเพราะอะไรทุกคนรู้ดี ไปเตรียมตัวให้ดี พรุ่งนี้หยุดนะ เชิญจ้า"ทันทีที่อาจารย์บอกเลิกคลาสฉันก็ลุกเตรียมออกจากห้องทันที ฉันรู้มาว่าห้องAหรือห้องKingที่วังซองอยู่ เลิกช้ากว่าฉันเพียงห้านาทีเท่านั้น!
"ยกเว้นเธอ จอนซองอึน"เสียงอาจารย์เหมือนฉุดฉันให้นั่งลงทันที เพื่อนๆทุกคนทยอยออกจากห้องไปหมดแล้ว ฉันก้มหน้าลงมองนาฬิกา เหลือ3นาที!
"ซองอึนอ่า เธอช่วยฉันหน่อยสิ"เธอพูดขณะเดินมาหาฉัน
"คะ?"
"เธอเป็นพิธีกรในงานให้ฉันได้มั้ย"อึ้งสิงานนี้ คิดยังไงคะ ถึงเลือกฉัน?อยากถามจริงๆ
"ฉันหรอคะ?"
"ใช่ ซองมินสนใจในตัวเธอมาก แถมเธอยังกล้าแสดงออก ถ้าให้คนอื่นมาทำเขาคงไม่พอใจ"ซองมินสนใจแกล้งฉันน่ะสิ แล้วใครบอกคะ ว่าฉันกล้าแสดงออก?"นี่คือสคริปที่เธอต้องพูดไปอ่านไปฝึกมานะจ้า^_^"เธอหยิบกระดาษ2-3แผ่นวางไว้บนโต๊ะ โปรยยิ้มหวานมาให้ฉันก่อนจะเดินออกจากห้องไปด้วยใบหน้าที่มีความสุข
"น่ารักจริงๆ อยู่รอฉันด้วย"ฉันหันไปหาต้นเสียง วังซองยืนพิงประตูอย่างสบายใจ
"ฉันไม่ได้รอ!"ฉันเก็บของแล้วรีบวิ่งห้องจากห้อง แต่วังซองไวกว่า เขาคว้าข้อมือฉันและลากฉันให้ไปตามเขา

ระหว่างทาง...
"นี่!ฉันเจ็บนะ ปล่อย!"ฉันพยายามเกะมือเขาออก แต่ก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด
"เจ็บก็เลิกบ่นแล้วเดินตามมา"เขาบอกอย่างใจเย็น
"ก็มันเจ็บนี่! แล้วนายจะพาฉันไปไหน!"ฉันยังไม่เลิกพยายาม เขาหยุดเดินแล้วจ้องหน้าฉันเงียบๆ
"น่าเบื่อจริงๆ"อยู่ดีๆตัวฉันก็ลอยขึ้น เขายกฉันไปวางพาดบ่าแล้วเดินต่อไปอย่างสบายใจ!ฉันอยากจะดิ้นๆๆๆทุบๆๆๆเขาจังเลย แต่มันติดที่ว่า..กลัวตกอ่ะ หมอนี่สูงประมาณ185ได้มั้ง น่ากลัวที่สุดTT^TT

หลังตึกB

ตอนนี้ฉันอยู่หลังตึกBหรือหอพักชาย วังซองพาฉันไปแนะนำเพื่อนๆในฐานะ'คนของนายท่าน'!
"ซองอึนนี่....น่ารักจังนะ"ยองมินพูด
'ยองมิน'เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของวังซองเขาเป็นคนสูงใช้ได้เลย ใบหน้าเรียว จมูกโด่ง ตาตี่เล็ก ปากเจ่อหน่อยๆ
"เนอะ นายท่านนี่ ตาถึงจริงๆ"จียงพูด
'จียง'เป็นเพื่อนสุดบ้าของวังซอง บ้าจริงๆนะ แต่งตัวหลุดโลก พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ด้วยความที่เขาหน้าตาดี บุคลิกดี ทำให้ทุกอย่างดูดีไปหมด
"ซองอึนอ่า เป็นเด็กใหม่ต้องปรับตัวหลายอย่างเลยนะ^^"จินนี่ยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร
'จินนี่'เธอมาจากLA เรียนที่นี่ตั้งแต่เกรด7(ม.1) ตัวเล็กหน้าเรียว ตาโต นิสัยน่ารัก เฟรนลี่มาก ><
"จ้า"เป็นการตอบคำถามได้เยี่ยมมาก
"นี่!ไอวังซองมีเรื่องอะไรจะเล่าให้ซองอึนฟังก็เล่าดิวะ"ยองมินพูดจบ ทุกคนก็เงียบทันที
"เธออยากรู้ใช่มั้ย ว่าพวกเยจีน่ะ เป็นอะไร"วังซองพูด
"อ้าว เธอยังไม่รู้หรอว่า.."จียงพูดยังไม่ทันจบ ก็เหลือบไปเห็นวังซองขึงตาใส่อยู่
"เสียงดังจริงๆ เฮ้อ~ พวกนั้นเป็นแวมไพร์"วังซองก้มหน้าแล้วพูด"รวมถึงพวกเราด้วย"
"บ้าหน่า เล่นอะไรกันเนี่ย"ฉันหันไปมองหน้ายองมิน จียงและจินนี่ แต่สายตาพวกเขาส่งกลับมาว่ามันคือเรื่องจริง
"โฮยอนอยู่ภายใต้อำนาจของพ่อนายท่าน ให้เป็นคนดี แต่เธอก็ยังอยู่ในเยจี ทำให้เธอต้องลอบทำร้ายเธอ.."จินนี่พูด ฉันมองเธออย่างเหลือเชื่อ"ฉันเห็นน่ะ"
"เห็นอะไร"ฉันถาม
"..ฉันเห็นตอนกลางดึกคืนหนึ่ง โฮยอนวิ่งออกมาจากห้องอย่างเร่งรีบ มันน่าสงสัยฉันเลยตามไป เธอมายืนอยู่สักพักอินซาก็เดินออกมาเธอพูดว่า.."จินนี่หยุดพูด
"ว่าอะไร โฮยอนพูดอะไร"ฉันเขย่าข้อมือเธอ
"..เธอเป็นของซองมินแล้ววันนี้จะพาเธอไปขังเพื่อที่จะให้ซองมินไปช่วย!"จินนี่พูดแล้วก้มหน้า วังซองหันมากระซิบว่าเธอเคยชอบซองมิน ฉันตบบ่าเธอเบาๆ
"ฉันไม่ได้เป็นของเขาซะหน่อย เขาแกล้งฉันเฉยๆ"ฉันกระซิบข้างหูเธอ เธอจึงหันมายิ้มให้ฉันนิดๆ
"เอ๊ะ!ซองอึนอยู่ห้องเดียวกับโฮยอนไม่ใช่หรอ"ยองแจพูด ฉันลืมเขาไปแล้ว เขานั่งเงียบไม่พูดอะไรเลยนี่นา ยิ้มหวานให้ฉันอย่างเดียวเลย
'ยองแจ'เป็นคนที่สูงมากๆคนหนึ่งเขาสูงประมาณ190ซม. หน้าเรียว ตาเล็กเฉียว ขี้อาย ร้องเพลงเพราะด้วย ฉันได้ยินเขาฮัมเพลงตอนเดินเข้ามา
"มาอยู่กับฉันก็ได้...."จินนี่พูด"ฉันไปคุยกับนายคิมให้^^"เธอหันมายิ้มให้ฉันแล้วคุยเรื่องสัปเพเหระไปเรื่อย จนถึง5โมงเราจึงขอกลับ(ฉันยังไงเข้าใจอะไรเลยอ่าTT^TT) ส่วนนายคิม...คงหมายถึงผู้ดูแลห้องมั้ง เธอบอกให้ฉันแอบๆจัดของไว้ พรุ่งนี้ฉันจะย้ายไปอยู่ห้องเธอ โดยไม่ให้โฮยอนรู้.....