My Love ความรักของฉันกับนายมักเน่(JUNGKOOKXYOU)BTS
-
เขียนโดย kimoto
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.41 น.
10 ตอน
0 วิจารณ์
13.82K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2558 15.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) วันที่ 3 วันสุดท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ....บ้าน....
พอคุณกลับจากเที่ยวคุณก็เอาแต่หลบหน้าจองกุก ไม่ค่อยพูดกับเค้าเพราะคุณไม่รู้จะพูดยังไง
จองกุก-(...) เป็นอะไรพักนี้ไม่เห็นพูดกับฉันเหมือนยังก่อนเลย
คุณ-ป...เปล่าเลย ฉันไม่เป็นอะไร//คุณพูดทั่งๆที่ยังหลบหน้าจองกุก
จองกุก-เธอเป็นอะไรก็บอกมาสิ//จองกุกคว้างมือคุณ
คุณ-ปล่อยฉันเจ็บ
จองกุก-ก็บอกมาสิว่าเธอเป็นอะไร บอกมา
คุณ-ฉัน....ฉัน//แล้วคุณก็วูบไป
จองกุก-(...) เป็นอะไรตื่นสิ //จองกุกเลยอุ้มคุณขึ้นห้องไป
.....1 ชั่วโมงผ่านไป....
คุณ-โอ๊ย....
จองกุก-ตื่นแล้วเหรอ
คุณ-ฉันเป็นอะไรไป
จองกุก-ก็อยู่ดีดีเธอก็เป็นลมอ่ะ ฉันเลยแบกเธอขึ้นมานี่
คุณ-เมื่อเช้าฉันไม่ได้ใส่เสื้อตัวนี้นิ อย่าบอกนะว่านาย
จองกุก-ฉันเปลี่ยนให้เองล่ะ
คุณ-นายก็...
จองกุก-อืม ฉันเห็นหมดแล้วแหล้
คุณ-ไอ้โรคจิตพูดแบบนี้ได้ยังไง ออกไปเลยนะ ออกไป//คุณโยนหมอนใส่จองกุกแต่จองกุกจับหมอนนั้นแล้วมองหน้าคุณ
จองกุก-ถ้าไม่พูดแบบนี้เธอจะมองหน้าฉันดีเหรอ//จองกุกค่อยๆ เลื่อนหน้ามาใกล้คุณ
คุณ-นายจะทำอะไร
จองกุก-ก็ทำแบบเมื่อวานไง
คุณ-ไอ้บ้า
จองกุก-บ้าก็บ้ารักเธอไง
คุณ-ไอ้คนฉวยโอกาส//คุณใช้มือผลักจองกุกจนตกเตียง
จองกุก-โอ๊ย เจ็บนะ
คุณ-ดี เจ็บไว้อย่างงั้นแหล้
จองกุก-โอ๊ย
คุณ-ฉันทำให้นายเจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันขอโทษ ขอโทษ//แล้วคุณก็ไปผยุงตัวจองกุกขึ้น
จองกุก-ห่วงฉันก็ไม่บอก
คุณ-ไม่เจ็บแล้วหรือไงห๊า
จองกุก-แค่เธอห่วงฉันความเจ็บมันก็หายไปแล้วล่ะ
คุณ-พูดแบบนี้ก็เขินแย่สิ//คุณผลักแขนจองกุกที่เจ็บเพราะเขิน
จองกุก-โอ๊ย!
คุณ-ฉันขอโทษลืมตัวไปนิดหนึ่ง//คุณพูดเสร็จก็ยิ้มให้จองกุก
....ติดตามตอนต่อไป....
พอคุณกลับจากเที่ยวคุณก็เอาแต่หลบหน้าจองกุก ไม่ค่อยพูดกับเค้าเพราะคุณไม่รู้จะพูดยังไง
จองกุก-(...) เป็นอะไรพักนี้ไม่เห็นพูดกับฉันเหมือนยังก่อนเลย
คุณ-ป...เปล่าเลย ฉันไม่เป็นอะไร//คุณพูดทั่งๆที่ยังหลบหน้าจองกุก
จองกุก-เธอเป็นอะไรก็บอกมาสิ//จองกุกคว้างมือคุณ
คุณ-ปล่อยฉันเจ็บ
จองกุก-ก็บอกมาสิว่าเธอเป็นอะไร บอกมา
คุณ-ฉัน....ฉัน//แล้วคุณก็วูบไป
จองกุก-(...) เป็นอะไรตื่นสิ //จองกุกเลยอุ้มคุณขึ้นห้องไป
.....1 ชั่วโมงผ่านไป....
คุณ-โอ๊ย....
จองกุก-ตื่นแล้วเหรอ
คุณ-ฉันเป็นอะไรไป
จองกุก-ก็อยู่ดีดีเธอก็เป็นลมอ่ะ ฉันเลยแบกเธอขึ้นมานี่
คุณ-เมื่อเช้าฉันไม่ได้ใส่เสื้อตัวนี้นิ อย่าบอกนะว่านาย
จองกุก-ฉันเปลี่ยนให้เองล่ะ
คุณ-นายก็...
จองกุก-อืม ฉันเห็นหมดแล้วแหล้
คุณ-ไอ้โรคจิตพูดแบบนี้ได้ยังไง ออกไปเลยนะ ออกไป//คุณโยนหมอนใส่จองกุกแต่จองกุกจับหมอนนั้นแล้วมองหน้าคุณ
จองกุก-ถ้าไม่พูดแบบนี้เธอจะมองหน้าฉันดีเหรอ//จองกุกค่อยๆ เลื่อนหน้ามาใกล้คุณ
คุณ-นายจะทำอะไร
จองกุก-ก็ทำแบบเมื่อวานไง
คุณ-ไอ้บ้า
จองกุก-บ้าก็บ้ารักเธอไง
คุณ-ไอ้คนฉวยโอกาส//คุณใช้มือผลักจองกุกจนตกเตียง
จองกุก-โอ๊ย เจ็บนะ
คุณ-ดี เจ็บไว้อย่างงั้นแหล้
จองกุก-โอ๊ย
คุณ-ฉันทำให้นายเจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันขอโทษ ขอโทษ//แล้วคุณก็ไปผยุงตัวจองกุกขึ้น
จองกุก-ห่วงฉันก็ไม่บอก
คุณ-ไม่เจ็บแล้วหรือไงห๊า
จองกุก-แค่เธอห่วงฉันความเจ็บมันก็หายไปแล้วล่ะ
คุณ-พูดแบบนี้ก็เขินแย่สิ//คุณผลักแขนจองกุกที่เจ็บเพราะเขิน
จองกุก-โอ๊ย!
คุณ-ฉันขอโทษลืมตัวไปนิดหนึ่ง//คุณพูดเสร็จก็ยิ้มให้จองกุก
....ติดตามตอนต่อไป....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ