รักวุ่นวายของยัยปากร้ายกับนายติ๊งต๊อง

     หลังจากที่ชั้นขึ้นรถเมล์กลับมาบ้านแล้ว ชั้นก็วิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนทันที อารมณ์เสียมากๆเลยตอนนี้ ทำไมชั้นไม่สูงแบบคนอื่นเค้าบ้างนะ อิจฉาๆๆๆ               "อยากสูงงงง"ชั้นบ่นกับตัวเองบนห้องถ้าชั้นสั่งร่างกายชั้นได้ก็ดีสิ จะได้สั่งให้สูงเท่าเสาไฟฟ้าเลย               "ยูกิจังจ๊ะ เปิดประตูให้แม่เข้าไปหน่อย"เสียงคุณแม่ของชั้นเรียกชั้นอยู่ที่หน้าประตูห้อง               "ค่ะ คุณแม่"ชั้นเดินไปเปิดประตูให้แม่ของชั้นเข้ามา
               "ไม่ทำการบ้านหรอลูก??"คุณแม่ถามชั้นด้วยความเป็นห่วงและเดินไปวางอาหารที่คุณแม่ทำไว้บนโต๊ะของชั้น               "วันนี้ไม่มีการบ้านค่ะ"ชั้นพูดและล้มตัวลงไปนอนบนเตียง
               "จ้าๆ ถ้าจะนอนเมื่อไหร่ก็ไปอาบน้ำนะ"คุณแม่พูดและเดินออกไปจากห้องนอนของชั้น               "เฮ้อ~"ชั้นถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่งแล้วเดินไปกินอาหารที่คุณแม่ทำมาให้และอาบน้ำ...สุดท้ายนอน     ชั้นตื่นนอนมาโรงเรียนตอนเช้าตามปกติ แต่พอเข้าชั่วโมงโฮมรูมเท่านั้นแหละชั้นก็เครียดอีกรอบ               "เอาละ นักเรียนทุกคน วันนี้ครูจะมาแนะนำให้รู้จักเพื่อนใหม่ของเรากันนะ"คุณครูประจำชั้นของชั้นเดินเข้ามาพร้อมเด็กผู้ชายตัวสูงคนหนึ่ง แต่ชั้นไม่ได้สังเกตเพราะว่าชั้นกำลังหยิบเครื่องเขียนออกมาจากกล่องดินสอ               "สวัสดีครับ ผมชื่อ'คิริซากิ ไอคิโตะ'ครับ"เขาแนะนำตัวให้ทุกคนในห้องฟัง               "เอ๊ะ!!นั่นมัน..."หลังจากที่ชั้นเตรียมของเสร็จชั้นก็อุทานออกมาเบาๆ แต่ก็ดังพอที่'เรน'เพื่อนสนิทที่นั่งโต๊ะข้างชั้นได้ยิน               "เป็นอะไรหรอ ยูกิ??"เรนถามชั้นที่อุทานออกมาเมื่อกี้               "ป่าวจ๊ะ ไม่มีไรหรอกแค่ตกใจอะไรนิดหน่อย"ชั้นส่ายหน้าไปมาและยิ้มกลบเกลื่อน               "เธอนี่สติดีรึป่าวเนี่ย บอกว่าไม่มีไรแค่ตกใจ หู้ยย"เรนตอบชั้นมาด้วยเสียงกวนโอ๊ยนิดๆ     ชั้นหันไปใส่ใจครูประจำชั้นที่กำลังเลือกที่นั่งให้เด็กใหม่อยู่               "อ่า...งั้นไอคิโตะไปนั่งที่โต๊ะทางขวามือข้างๆยูกิโนะนะจ๊ะ"คุณครูค่ะ!!!ทำไมทำกับหนูแบบเนี้ยยยย               "อึ้ก"ชั้นกลืนน้ำลายลงไปในคอหนึ่งอึก วันนี้ชั้นโชคร้ายจริงๆเลยให้ตายสิดันมาเจออีตากวนประสาทอีก ม่ายยย ชั้นเกลียดมันนนน
                              "ไง ยัยตัวเปี๊ยก"เขาทักทายชั้น               "อะไรค่ะ ไอ้นายตัว'สูง'"ชั้นพูดล้อเลียนเขาแล้วเขยิบเก้าอี้หนีเขาไป
     การเรียนของชั้นในวันนี้ก็เหมือนทุกๆวันนั่นแหล่ะ จะมีแต่อีตานั่นที่คอยบ่นเรื่องอะไรก็ไม่รู้ให้ชั้นฟัง'น่ารำคาญ'
               "เอ้านักเรียน ได้เวลาเลิกเรียนแล้วกลับบ้านนนน"คุณครูที่สอนคาบสุดท้ายกล่าวและเดินออกไป
 
               "อ่า...เลิกสักที อ้าวยูกิไปไหนน่ะ รอด้วยยยย"เรนรีบวิ่งตามยูกิโนะไปอย่างรวดเร็ว               "เรน บ๊ายบาย ชั้นขอตัวกลับก่อนนะ"ยูกิโนะรีบเดินกลับบ้านของเธอ ซึ่งเรนเองก็ต้องกลับบ้านเหมือนกันจึงเดินแยกย้ายกันไป...
               "เครียดโว้ยยย"ชั้นพึมพำกับตัวเองเบาๆและเดินเข้าบ้านไปเพราะชั้นเดินมาถึงบ้านแล้ว     ก่อนชั้นจะเดินกลับบ้านมาชั้นแวะไปที่ศาลเจ้าด้วยละ เผื่อจะช่วยทำให้ชั้นโชคดี ขอให้วันนี้เป็นแค่ฝันเถอะะะ 
------------------------------------------------------------------------------------เจอกันตอนหน้านะค่ะ ตอนนี้มีแต่บ่นๆๆ555 ไปละ ไม่แน่พรุ่งนี้อาจจะไปอัพนิยายคุณหญิงนะค่ะ(อาจจะเฉยๆ)