รักวุ่นวายของยัยปากร้ายกับนายติ๊งต๊อง
4.3
1) อารมณ์เสียจริงๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อ'วาราชิกิ ยูกิโนะ'ค่ะ ชั้นเป็นเด็กมัธยมปลายของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ทุกคนก็คงจะรู้แล้วนะค่ะ เลิกเรียนวันนี้ชั้นก็เดินกลับบ้านตามปกติ แต่...พอเดินขึ้นสะพานลอยนี่สิ ดันมีผู้ชายคนหนึ่งผมสีเหลือง ตาสีแดง เดินมาชนชั้นจนล้มเลย ไม่ได้การละ บังอาจมาชนชั้นแบบนี้ใครจะยอมล่ะ "นี่นาย!! เดินยังไงของนายเนี่ยถึงมาชนชั้น"ชั้นพูดใส่เขาอย่างอารมณ์เสีย "ขอโทษนะครับ คือผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"เขากล่าวขอโทษชั้นและยื่นมือมาจะช่วยดึงชั้นขึ้น "ขอโทษแล้วมันหายมั้ยย่ะ"ชั้นยืนขึ้นเองแล้วต่อว่าเขาอย่างไม่พอใจ ใช่สิมาทำชั้นก่อนแบบเนี้ยใครจะไปยอมล่ะ "แหม่ ยัยเตี้ยนี่ ผมขอโทษแล้วยังจะเอาอะไรอีกเนี่ย"น่าแปลกที่เขาต่อว่าชั้นกลับมา ช่างไร้ความเป็น'สุภาพบุรุษ'สิ้นดี
"ไอ้นายคนสูงงงงค่ะ คุณมาทำชั้นก่อนนิ"ชั้นจึงพูดประมาณล้อเลียนเขากลับไป "แหน่ะ ยัยตัวเปี๊ยกนี่มียอกย้อน ผมไม่มีเวลาว่างมากมายมาเถียงกับคุณนะ"เขาพูดและเดินหนีไป "ไปไกลๆเลย น่ารำคาญ"ชั้นพูดและเดินลงสะพานลอยไปรอรถเมล์เพื่อกลับบ้าน------------------------------------------------------------------------------------หนีมาอัพเรื่องใหม่ค่ะ555 พอดีมีมรสุมกำลังแรงพัดผ่านนิยายคุณหญิงเลยไม่อยากอัพ
"ไอ้นายคนสูงงงงค่ะ คุณมาทำชั้นก่อนนิ"ชั้นจึงพูดประมาณล้อเลียนเขากลับไป "แหน่ะ ยัยตัวเปี๊ยกนี่มียอกย้อน ผมไม่มีเวลาว่างมากมายมาเถียงกับคุณนะ"เขาพูดและเดินหนีไป "ไปไกลๆเลย น่ารำคาญ"ชั้นพูดและเดินลงสะพานลอยไปรอรถเมล์เพื่อกลับบ้าน------------------------------------------------------------------------------------หนีมาอัพเรื่องใหม่ค่ะ555 พอดีมีมรสุมกำลังแรงพัดผ่านนิยายคุณหญิงเลยไม่อยากอัพ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ